BREKEND: Rebellen Managuay bereiken hoofdstad

Maoïstische rebellen poseren aan de rand van Mataquintos voor een kanon: Álvaro ‘Pretty’ Desdemona (l) en Chico ‘Pipi’ Larque

MATAQUINTOS – De maoïstische rebellen van Managuay hebben dinsdag urenlang een buitenwijk van de hoofdstad Mataquintos beschoten. De regering-Jamón doet de aanvallen af als ‘een opstootje’.

Het offensief heeft tot grote paniek geleid. Bewoners van de wijk verplaatsen zich op dit moment met honderden tegelijk naar het stadscentrum, op zoek naar een veilig heenkomen. De minister van Buitenlandse Zaken, generaal Arnoldo Pelotón, heeft hen echter opgeroepen terug naar huis te gaan. ‘Een opstootje als dit komt voor in de beste wijken,’ zei hij in een radiotoespraak vanochtend (Nederlandse tijd). ‘Vroeger maakten kwajongens katapulten, nu knutselen ze andere dingen in elkaar. Kom op mensen, de tijden zijn veranderd.’ Wie toch naar de binnenstad komt, kan rekenen op een traangaskanon. Pelotón: ‘Dit om het toerisme te beschermen.’

De opmars van rebellenbeweging De Oplichtende Pad bewijst met de charge van dinsdagavond wederom veel sneller te verlopen dan verwacht. In precies een maand tijd hebben de rebellen nu ongeveer een derde van het Managuayaanse territorium in handen, terwijl ook de westelijke provincie Andes op omvallen staat. Het staatshoofd, generaal Jamón, heeft nog steeds niet in het openbaar gereageerd. Wel parkeren voor het presidentiële paleis steeds vaker vrachtwagens van het bedrijf Chihuahua Tierra, gespecialiseerd in tunnelbouw.

Politie te paard steeds jonger

V.l.n.r.: Marta, Pedro, Violeta en Jaime

SAN LUÍS – In San Luís in Managuay is vanochtend een nieuwe eenheid van de bereden politie gepresenteerd.

Het gaat om Marta (10), Pedro (9), Violeta (11) en Jaime (8). ‘Ze zijn jong, ambitieus en kennen het gevaar nog niet,’ aldus korpschef Ernesto Viscarra (42), die met pensioen gaat. ‘Mijn generatie hecht toch wat meer aan de mooie dingen in het bestaan, zoals levend thuiskomen.’

Als de vier over twee weken hun inwerkperiode achter de rug hebben en voor het eerst de sloppenwijken ingaan, stopt de begeleiding door Viscarra. ‘En blij toe. Je kunt wel worden neergeschoten daar.’

Nazomer in Managuay: Het militaire pretpark

Antieke tanks worden goed onderhouden, zodat ze ook nu nog op bloedige wijze een opstand neer kunnen slaan

Om de nazomer af te dwingen, doet correspondent Jens Mikkelsen deze week verslag van zijn zomer in Managuay.
Vandaag: het Glorieuze Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland, annex pretpark, in Cabúm

Net als elke zichzelf respecterende dictatuur heeft ook Managuay een oorlogsmuseum. Het past perfect bij het land: leugenachtig, onveilig en afgebladderd.
 
Door Jens Mikkelsen

Het Museo Glorioso del Ejército y sus Guerras Gloriosas para la Gloria Superior de la Patria Gloriosa (Glorieuze Museum van het Leger en zijn Glorieuze Oorlogen ter Meerdere Glorie van het Glorieuze Vaderland) is een museum annex pretpark in Cabúm, iets ten noorden van Mataquintos. Vóór de staatsgreep van 2006 was het een en al propaganda voor de toenmalige maoïstische dictatuur, iets waar de rechtse generaals zich altijd tegen verzetten. Toen zij eenmaal aan de macht waren, sloten zij het museum echter in hun armen. Waar ooit ‘maoïsme’ stond, staat nu ‘militarisme’, en klaar is kees.

Zodra je door de poort het terrein op loopt, over de met kinderkopjes geplaveide weg (échte kinderkopjes, van de Kinderdagverblijvenrevolte van ’98), wordt de omvang van het museumcomplex je duidelijk. Om het centrale gebouw heen, dat bestaat uit zeven loodsen, ligt een grasvlakte ter grootte van enkele voetbalvelden. Her en der klimmen kinderen in bomen en beelden van inmiddels verdreven, verguisde of gerehabiliteerde dictators, van zowel maoïstische als militaire snit.

Draaimolens staan tussen tanks uit elk decennium van de vorige eeuw. De voertuigen zijn opvallend goed onderhouden, zelfs de oudste. Dat komt, laat ik mij later door een conciërge vertellen, omdat het Managuayaanse leger nogal eens een antieke tank nodig heeft om een opstand neer te slaan en een van de modernere exemplaren het niet meer doet. ‘Komt dat vaak voor?’ vraag ik. ‘Niet zo vaak,’ luidt het antwoord. ‘Eens per maand.’

Terwijl ik de op de grond liggende, doorgeladen kalasjnikovs omzeil – niet aanraken, had de conciërge nog gezegd, die zijn vergeten door dronken soldaten die ’s nachts nog even in de botsauto’s gaan – bereik ik het museum zelf. Het is het paradijs voor elke nationalistische Managuayaan: overal de rood-wit-blauwe vlag, opgepoetste oorlogswapens en af en toe een opgezette lama in bladgoud.

Pronkstuk is de Glorieuze Zaal van Groot-Managuay. Achter een klein fonteintje hangt, aan de muur, een enorme geschilderde landkaart van Groot-Managuay. Op het eerste gezicht lijkt het me vooral een kaart van Zuid-Amerika – en dat klopt. Groot-Managuay is niet het huidige, door land ingesloten staatje met wat extra grond erbij, maar alle gebieden tussen de Galápagos-eilanden (nu Ecuador), de monding van de Amazone (Brazilië) en Patagonië (Argentinië). De Managuayaanse regering, en dus ook de huidige militaire junta, claimt praktisch heel Zuid-Amerika sinds 1527.

Wat frustrerend. Het is niet eenvoudig om Managuayaan te zijn.

Sexy kinderkleding in Zuid-Amerika normaal

Zangeres Rihanna, ook in Managuay een rolmodel voor jonge meisjes

MATAQUINTOS – Een nieuwe Britse winkelcode, die voorschrijft om niet langer sexy kleding en ongepaste producten aan jonge kinderen te verkopen, zal in Zuid-Amerika geen navolging vinden.

De code zou onmogelijk zijn in Managuay, meent Jorge Terrazas, voorzitter van de belangenvereniging van het midden- en kleinbedrijf en uitbater van winkelketen Niños de Puta. ‘Onze kinderen komen graag goed voor de dag. In Engeland is dat anders. Denkt u dat Harry Potter ooit voor een fiësta in een kelderbox is uitgenodigd?’

Wel zegt de voorzitter te weigeren om kindershirts met de tekst ‘Future porn star’ te verkopen. Terrazas: ‘Niemand spreekt hier Engels. Ik zou eerder kiezen voor ‘Porn star del futuro’.’ Net als de Britten belooft Terrazas erop toe te zien dat eetbaar ondergoed nooit meer in de schappen van de kleintjes belandt. Omdat het pervers is? ‘Dat. En ze lusten het gewoon niet.’

Sinterklaasfeest verstoord door panfluitbendes

Sinterklaas, zonder paard, met Pablo, de zoon van de Nederlandse consul

MANAGUAY – De Sinterklaasviering op het Nederlandse consulaat in Managuay is gisteren ruw verstoord door lokale panfluitbendes.

Ruim dertig panfluitformaties blokkeerden urenlang al fluitend de ingang, de hal en de bar van het consulaat. Een van de muzikanten verklaarde te zijn afgekomen op de belofte van gratis ‘peper, noten, gouden munten en snoep.’ Een ander zei meer van Sinterklaas te houden dan van Sint-Cerberus, de Managuayaanse kinderheilige. ‘Sinterklaas gooit zijn noten tenminste niet recht in je oog.’

Ondanks het tumult spreekt de Nederlandse consul, Frederik de Zeeuw, van een geslaagde viering. Dat de panfluitmuzikanten na ontruiming zeven kratten jenever en een zwevend toilet hebben meegenomen, wil hij niet goedpraten, maar ‘de Managuayaanse cultuur is nu eenmaal vrijgeviger dan de onze.’ De gebroken poot die het paard van Sinterklaas in het gedrang opliep, noemt De Zeeuw echter onvergeeflijk. Al voegt hij eraan toe: ‘Been. Het is been. Een paard is een edel dier.’

Politiek: Sociale woningbouw


Een van de speerpunten van het linkse, maoïstische kabinet van 2004–2006 was het aanpakken van de woningnood. De maoïsten beloofden om alleen al in de hoofdstad twee miljard huizen te bouwen, maar realiseerden er in heel Managuay slechts vier. Mogelijk omdat zij het gelijkheidsprincipe ook uitbreidden naar dieren: zo verkregen gekko’s het recht op een verlichte doorzonwoning in alle openbare ruimtes. Hier bestuderen twee geïnteresseerde kopers een pand.

‘Rebellen Managuay gelokaliseerd’


LA LIBERTINA – Het regeringsleger van Managuay heeft sterke aanwijzingen voor de precieze verblijfplaats van maoïstische rebellen, die zich in de jungle ophouden. Zij zouden zich ’ten noorden van La Libertina’ bevinden. La Libertina is een stad aan de zuidgrens van de jungle.

De tegenwerping dat hiermee slechts bevestigd wordt wat iedereen al weet – namelijk dat de rebellen vanuit de jungle opereren – werpt legeraanvoerder Fernando Díaz verre van zich. ‘Op geruchten kunnen we niet afgaan,’ verklaarde Díaz tijdens een geïmproviseerde persconferentie in een boomhut. Geconfronteerd met een brief van de rebellen uit 2007, getiteld ‘Wij opereren vanuit de jungle’, verordonneerde Díaz iedereen de boomhut te verlaten.
De maoïstische rebellen leidden tot 2006 een linkse regering in Managuay, toen de soldaten van generaal Jamón vanuit de jungle oprukten en een staatsgreep pleegden. Sindsdien wonen zij weer in de jungledorpen die zij ook voor hun regeerperiode bewoonden.
La Libertina was de uitvalsbasis van de Nederlandse freelance journalist Jens Mikkelsen, ook actief voor deze website, die tot tweemaal toe door de rebellen werd ontvoerd naar hun kampementen in de jungle.

UITSLAG PRIJSVRAAG! En de man is…

Springruiter Eddie Mango

…de beroemde springruiter Eddie Mango natuurlijk! Mango (Chuco, 1949) won tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München een zilveren medaille op het springconcours met zijn paard Horror. Op dit moment is hij teamleider van de Managuayaanse Olympische équipe die zich moet kwalificeren voor de Spelen in Londen van 2012. Ook wordt gezegd dat hij de broer is van superspion Alfonso Mango (‘het camouflagemirakel’), maar dit is nooit bewezen.

Het goede antwoord is gegeven door de heer Jorg Adder. Gefeliciteerd! De heer Adder wist, heel knap, de hand te leggen op de inmiddels offline gehaalde Wikipedia-pagina van Eddie Mango. Hieronder een kopie:

Een eervolle vermelding is op zijn plek voor een andere deelnemer, de heer Egbert Hartman. Die meende dat het ging om Manolo del Guentos, een straatartiest die in de jaren 70, net als zijn broer Manuel del Guentos, solliciteerde naar de rol van ober Manuel in Fawlty Towers, maar daarin jammerlijk faalde. Zijn broer kreeg de rol, waarna Manolo aan lager wal raakte. Toegegeven: de gelijkenis tussen Eddie Mango en Manolo del Guentos is treffend!
Overigens heeft een ontstellend hoog percentage inzenders het antwoord van de heer Hartman domweg gekopieerd, waarvoor foei.

Rest mij nog u te bedanken voor uw deelname, en u te herinneren aan de aanleiding van deze prijsvraag: vandaag bestaat nieuwsblog Managuay 1 jaar – hoera!

Hoogachtend,

Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Managuay.blogspot.com

Cabaretfestival blijft slachtoffers eisen


SAN LUÍS – Het Festival Cabaret de las Pampas, het grootste humorfestival van Managuay, blijft slachtoffers eisen. Zondag overleed het herenkwartet Don Quichoque halverwege zijn auditie door een spervuur van flessen rum. De barman van dienst was ‘even buiten roken’.

Aangezien het rookverbod in Managuay zelfs in de politiekantine van Mataquintos wordt genegeerd, bestaat het vermoeden dat de man met opzet zijn drankenkast heeft opengesteld om zo critici van Don Quichoque van munitie te voorzien. Het doorgaans goed gewapende publiek was aan het eind van de middag door zijn voorraad kogels heen geraakt, maar wilde zich niet de kans ontnemen om zijn mening over het cabaretensemble kenbaar te maken. Don Quichoque overleed tijdens het nummer ‘Op een ventweg reed een vent weg’.
De jury van het Festival Cabaret de las Pampas noemt in zijn rapport Don Quichoque ‘een formatie om rekening mee te houden’, maar betreurde dat ‘weer niemand de krant had gelezen’.

Zeven gewonden bij valpartij slotetappe

Chaos bij de valpartij in Mataquintos, vanmiddag

MATAQUINTOS – De laatste etappe van de Ronde van Managuay is vanmiddag ontsierd door een massale valpartij in de hoofdstad Mataquintos. Zeven wielrenners raakten gewond.

De valpartij is vrijwel zeker het werk van Team Ejército, de wielerploeg van het leger van Managuay. Het incident vond plaats op de hoek Boutersestraat/Pinochetstraat, waar tweehonderd soldaten en officieren en twaalf tanks een onaangekondigde militaire oefening hielden. Tientallen renners botsten er met een snelheid van zestig km per uur bovenop en kwamen ten val. Zeven raakten ernstig gewond. Waarom de oefening juist vandaag en precies op het parcours moest plaatsvinden, is een raadsel. ‘Landsverdediging is ons werk,’ stelde een kolonel kort na het ongeval. ‘Hetero-activiteiten gaan vóór homoactiviteiten,’ zou hij daarna hebben gemompeld, maar dat is niet bevestigd.

Dat het Managuayaanse leger er alles aan zou doen om zijn wielrenploeg te laten winnen, werd eerder op de dag al duidelijk. Om zes uur vanochtend (plaatselijke tijd) bliezen trompettisten in startplaats San Pedrito zo hard appèl, dat alle andere wielrenploegen uit hun bed opschrikten. Bovendien moest om één uur ’s middags het volledige peloton afstappen bij de gemeentegrenzen van Mataquintos voor een door het leger ingestelde identiteitscontrole. Renners van Team Ejército mochten echter doorrijden, ‘want die kennen we al,’ aldus een controlerende luitenant.

RONDkijken
San Pedrito–Mataquintos (101 km)
Als het peloton in Mataquintos het verplichte rondje maakt om het presidentiële paleis, kijk dan eens wat aan de noordkant ervan ligt. Inderdaad, die grijze plak. Toch geen snelweg? Jawel. Sinds 2007 begint de A1 bij de ambtswoning van generaal Jamón. Handig wanneer het staatshoofd voor urgente zaken de deur uit moet – al beweren boze tongen dat hij slechts een eigen oprit wilde om bestellingen bij de Burrito Bar tijdig op te kunnen halen.