‘Nederlandse guerillastrijdster plaatst ook mijnen’

De vastgelopen pc van generaal Fernando Díaz

LA LIBERTINA – De Nederlandse Lobke Velstra, guerrillastrijdster bij de maoïstische rebellen van Managuay, plaatst landmijnen. Daarover klaagt legeraanvoerder Fernando Díaz.

Generaal Díaz zegt een video gezien te hebben op de website van de Managuayaanse wereldomroep waarin Velstra dat toegeeft. ‘Schande,’ zegt Díaz. ‘We hebben al drie scherpschutters, een tank en vijf waterboarders eerste klas verloren terwijl we jacht op haar maakten. Die dingen zijn levensgevaarlijk!’

Helaas loopt de computer vast als de generaal aan de verslaggever de bewuste video wil tonen. ‘Ik zocht medische informatie, en toen verscheen er een pop-up, u kent het wel,’ legt Díaz uit. Na de vraag waarom het apparaat desondanks beelden kan afspelen van een lastdier en een ontklede man met een snor, en waarom de melding verschijnt ‘You have succesfully downloaded Lama Fellatio – The Movie’’, worden we gesommeerd het vertrek te verlaten.

Ongekende luxe in nieuwe Fyra

De Bueno Luxo: nu zelfs met dak

MATAQUINTOS – De succesvolle hogesnelheidslijn Fyra komt met een nieuw model: de Bueno Luxo.

De Bueno Luxo is een oude versie van de Fyra die eerder juist was afgeschaft. Dankzij protesten van reizigers, vooral politici uit Mataquintos, wordt ze nu weer ingevoerd. De Bueno Luxo beschikt over vormen van ongekende luxe, zoals een dak, zitplaatsen en een emmer om je behoefte in te doen. De belangrijkste eis van de politici is nu ingewilligd: een rechtstreekse verbinding met Santa Cruz in Bolivia, vanwaar zij hun relaties uit het prostitutiecircuit overdekt naar huis kunnen rijden.

De Fyra is een Zuid-Amerikaanse paard-en-wagen-lijndienst tussen San Luís en Mataquintos (Managuay) en Santa Cruz (Bolivia). Mede door het ontbreken van hoogwaardige technologie, en dankzij de onvermoeibare koetsier José, is het een van de betrouwbaarste en populairste vormen van openbaar vervoer in de regio.

‘We hebben een echt goed jaar gehad’


LA LIBERTINA – Borkelma Mining Logistics heeft een echt goed jaar gehad. Dat zegt CEO Kneet Borkelma van het bedrijf voor mijnlogistiek. ‘We hebben een echt goed jaar gehad,’ aldus de ondernemer, die sinds twee jaar in Managuay actief is.

De cijfers zijn indrukwekkend: BML kon met 32% groeien in omzet, mede dankzij de toenemende binnenlandse vraag naar ijzer, dat gebruikt wordt om zwepen en ander touwwerk te verstevigen voor de penitentiaire industrie. Schaduwzijden zijn er ook. Zo stegen de kosten voor steekpenningen met 27%, voor slavenvoedsel met 28% (‘zelfs grind voor ondermaats brood wordt steeds duurder’) en voor afvoer van chemisch en biologisch afval met maar liefst 44%.
Toch zit het niet in Borkelma’s aard om pessimistisch te zijn: hij is verknocht aan de branche. Met een brede lach: ‘Het is en blijft mijnlogistiek. En niet jouw logistiek!’
Borkelma brengt in het najaar een moppenbundel uit.

Prins Carnaval of Peloton Carnaval?

Prins Gustavo II, op carnavalsmaandag 2012

ROIPOIPÚ – Krijgt carnavalsstad Roipoipú dit jaar een Prins Carnaval als leider of een heel militair peloton? De militaire junta van Managuay overweegt het laatste.

Roipoipú kreeg in 2011 en 2012 al een kolonel opgedrongen, die als Prins Gustavo I en II melding moest maken van eventuele ‘staatsvijandige acties’ tijdens het volksfeest. De minister van Linkse hobby’s, waaronder cultuur valt, opperde gisteren echter dat Roipoipú ‘meer baat zou hebben bij een Peloton Carnaval.’ De minister, wachtmeester 1ste klasse Virginia Ugarte Ramírez, motiveerde als volgt: ‘Kan één prins een feestvierder aan die serpentines gooit? Ja. Maar hoe moet hij twéé mannen neerschieten die hem belagen met slingers?’ Carnaval wordt in de hoofdstad niet altijd goed begrepen.

De inwoners van Roipoipú zijn furieus over het voorstel. ‘Ze zien niet in wat zo’n plan voor ons betekent,’ klaagt een bestuurder van carnavalsvereniging Locos. ‘Om op zo’n korte termijn de prinsenwagen om te bouwen tot iets waarop twintig tot vijftig zwaarbewapende militairen kunnen, dat is gekkenwerk.’ Ook gewone carnavalsvierders zien het idee niet zitten. ‘Één zo’n Gustavo was al levensgevaarlijk. Vorig jaar lieten we hem een confettikanon zien, maar hij schrok er zo van dat hij voor straf een hele wijk platbrandde.’

Ondertussen is de satire al met het plan aan de haal gegaan. De nieuwste carnavalshit van Roipoipú heet ’33 dagen’, een verwijzing naar het gemiddelde aantal etmalen dat een gepensioneerde soldaat géén misdaden tegen de menselijkheid heeft begaan.

Onderhandelingen mislukt, zwartepieten begonnen

Bezuinigingen in Managuay: minder bierviltjes in
parlementair restaurant Mañana Mañana

MATAQUINTOS – De extreem-rechtse politicus Paco Tornado heeft zijn politieke partners verweten te ‘zwartepieten’. Een ernstige beschuldiging, tijdens een toeptoernooi.

Tornado, leider van de Partij Voor Paco (PPP), noemde het zondagmiddag op de radio ‘echt ongelooflijk hoe de Liberalen en de Christelijken de afgelopen 24 uur aan het zwartepieten zijn tegen de PPP.’ De beschuldiging is onderdeel van een steekspel dat is ontstaan nadat Tornado afgelopen zaterdag zeven weken van politieke onderhandelingen afbrak. Hij deed dat door uit te halen naar het ‘dictaat van Rio de Janeiro en CONSANAT’. Het in Brazilië gevestigde CONSANAT is de Zuid-Amerikaanse waterpolobond, maar wat die met de Managuayaanse politiek te maken heeft, is ook ingewijden een raadsel.

De onderhandelingen van Tornado’s PPP, de Liberale Partij en de Christelijke Partij gingen over bezuinigingen op het parlementaire toeptoernooi, de voornaamste bezigheid van politici in Managuay, waar immers alleen generaal Jamón het voor het zeggen heeft. Er zou een akkoord zijn bereikt van veertien miljard peso aan besparingen. Zaterdag gooide Tornado onverwachts de handdoek in de ring: ‘De belangen van de toepers interesseren me geen bal. Ik ben uitsluitend geïnteresseerd in de belangen van mijn achterban, de obers van parlementair restaurant Mañana Mañana.’ Volgens analisten is dat logisch: bezuinigingen op bierviltjes, een belasting op de fooienpot en meer hoffelijke bediening doen het niet goed bij het personeel.

Natuur: Dieren in de jungle

De jaarwisseling wordt ook in Managuay uitbundig gevierd met vuurwerk. Hoewel je zou verwachten dat in de dichtbegroeide jungle een vuurwerkverbod bestaat, is niets minder waar dan dat. Deze toekan verloor zijn staart aan een voetzoeker.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Alfonso Mango

Alfonso Mango tijdens een klus in Rio, 1984

Het jaarlijkse politiebal. Op het podium maant de korpschef van Mataquintos zijn collega’s tot kalmte. ‘Ik weet voor wie jullie zijn gekomen,’ roept hij. ‘Hij is de beste geheim agent aller tijden, en hij is weer bezig met een weergaloze undercoveractie: Alfonso Mango!’ Gebrul, pistoolschoten. Een agente komt aangetrippeld met een dienblad, waarop een baksteen ligt. ‘Helaas kan ik niet lang blijven,’ klinkt het uit de steen. ‘Ik zit midden in een onderzoek naar de vastgoedbranche.’

Alfonso Mango is een absolute superster in Managuay. De geheim agent, opgeleid door de Israëlische Mossad, staat erom bekend moeiteloos van gedaante te wisselen tussen mens, dier en gesteente. Zijn bijnaam: ‘het camouflagemirakel’. Mango’s werkgever, de gevreesde inlichtingendienst Seguridad, laat hem begaan – zolang hij zijn missies maar volbrengt. En trouwens, ze kunnen hem toch nooit vinden.

Het is zijn vrijgevochten stijl die Mango tot een volksheld maakt. Zijn werkwijze bestaat uit extreem doordachte camouflagetechnieken die hij tot het uiterste doorvoert. Tijdens een klus in Rio de Janeiro in 1984, bijvoorbeeld, presteerde Mango het om zó overtuigend in een hagedis te transformeren, dat hij 72 uur lang niets anders deed dan krekels eten en razendsnel zijn tong in en uit zijn mond te laten schieten. Dit laatste doet hij overigens nog steeds, tot irritatie van de caissières van zijn lokale supermarkt.

Na het optreden wordt Mango omringd door een schare jonge rechercheurs. ‘Goed, nog één verhaal dan,’ roept hij vanuit zijn steen. ‘Maar eerst: bier!’ De knaap die zijn dienblad vasthoudt, gooit hem in een volle pul. Als die weer leeg is, laat Mango een boer en loeit: ‘Sinds ik twintig uur per dag op een steiger lig, kan ik zuipen als een bouwvakker!’ De rechercheurs brullen het uit. De avond is voor Alfonso Mango, en hij is nog lang niet voorbij.
Roger Abrahams

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Foto María Luísa Corazón del Ángel

Rallynieuws: Foto consul roept vragen op

DAKHLA – Een foto die vrijdag werd vrijgegeven door de nieuwe honorair consul van Managuay roept vragen op over het welslagen van zijn speciale missie in Afrika.

Op de foto (zie boven) is te zien hoe de auto van de consul, Roger van Bergen, op nogal ondynamische wijze langs de kant van de weg staat met de motorkap open. De foto is genomen ten zuiden van Dakhla in Zuid-Marokko. Van Bergen, die momenteel de rally Amsterdam-Dakar rijdt en de opdracht heeft om in naam van Managuay kuststrook en goederen in Afrika te claimen, roept hiermee vragen op bij zijn superieuren in Zuid-Amerika.

Een hooggeplaatste militair, die anoniem wil blijven, reageert vanuit Mataquintos als volgt: ‘Waarom zit onze bumpersticker onder het stof? Waarom zit hij op het portier? Hebben we hier 2.500.000 peso voor betaald? Waar blijven de resultaten en rapportages van Van Bergen?’

Met Marokko gaat het verder goed.

Lees hier meer over de rallyploeg van de consul

1637: Francisco Filizzola

Francisco Filizzola

Francisco Filizzola (1562–1637) was een wetenschapper, filosoof, staatsman, jurist, auteur en een van de grondleggers van het empirisch onderzoek in Managuay. Een echte alleskunner dus. Ironisch genoeg overleed hij tijdens een experiment na iets wat hij absoluut niet kon: drinken. Na een avond kaartje blazen in 1637 besloot Filizzola, lazarus, om ‘de veerkracht van glaswerk‘ te testen: hij vulde een leeggedronken rumfles met 700 gram buskruit en gooide er het stompje van zijn sigaar bij. Zijn hoofd is nooit teruggevonden.

Tegenwoordig gedenkt Managuay de grote Filizzola dan ook niet om zijn filosofieën of juridische verhandelingen, maar als ‘de peetvader van de honderdduizendklapper’.

Eerbetoon aan Videla: dissidenten uit vliegtuig

De Río de la Plata, gezien vanuit de lucht

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay voert extra dodenvluchten uit vanwege het overlijden van Jorge Videla, ex-dictator van Argentinië. De ‘saluutworpen’ zijn bedoeld als eerbetoon.

De Argentijnse dictatuur (1976–1983) staat erom bekend dat ze verschillende malen politieke tegenstanders gedrogeerd uit een vliegtuig in de Río de la Plata heeft geworpen. Buurland Managuay, tegenwoordig de laatste dictatuur van Zuid-Amerika, heeft die traditie overgenomen. Generaal Hérculo Pinto de Caña, minister van Foltering en Milieu: ‘Voordat Videla kwam, gebruikten we in Managuay duikplanken en een zwembad. Nu weten we dat het met vliegtuigen en de Atlantische Oceaan gewoon beter werkt. Een groot staatsman is heengegaan. ‘

Aangezien de Managuayaanse overheid geen toestemming heeft gekregen om door het luchtruim van Argentinië te vliegen, gooit het haar dissidenten in de Zuidelijke Woestijn, pal aan de Argentijnse grens. Het is de bedoeling dat de ‘saluutworpen’ doorgaan tot aan Videla’s begrafenis. Pinto de Caña: ‘Het is nog niet bekend wanneer die zal zijn, maar maakt u zich geen zorgen: wij hebben dissidenten genoeg.’

Videla overleed afgelopen vrijdag, op de dag dat de Managuayaanse junta in Nederland een eigen propagandaboek ten doop hield: Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek. Pinto de Caña spreekt van ‘een duistere wolk op een feestelijke dag’, maar ziet ook lichtpunten. ‘Als dat aandacht voor het boek genereert, levert het ons weer een paar extra knaken op, ja toch.’