Managuay

BRUSSEL – N-VA-leider Bart De Wever bestudeert de mogelijke verkoop van de Waalse Ardennen aan Managuay. Dat heeft een hoge Managuayaanse regeringsfunctionaris verklaard.

De Wever werd met zijn Vlaams-nationalistische N-VA gisteren de grote winnaar van de Belgische verkiezingen. De N-VA streeft op termijn naar ontbinding van België. Een half uur na de eerste exit-poll ontving De Wever reeds een telefoontje van de Zuid-Amerikaanse banendictatuur Managuay, die geïnteresseerd is in aankoop van de Waalse Ardennen.

Volgens de Managuayaanse regeringsfunctionaris is Managuay naarstig op zoek naar geschikte terreinen ‘voor dagelijkse militaire oefeningen, zoals bivak, expeditietraining en kernproeven.’ Voor dat laatste zou De Wever urbane centra als Luik, Bergen en Namen ‘uitermate geschikt’ hebben genoemd.

Vanwege de inhuldiging van het Nederlands elftal wordt verwacht dat vanuit het hele land panfluitbendes uit Managuay naar Amsterdam zullen reizen. Het Landelijk Centrum voor Hygiëne en Veiligheid (LCHV) heeft, in samenwerking met het Managuayaanse Toeristenbureau, de volgende lijst met waarschuwingen opgesteld:

• Blijf niet te lang luisteren naar panfluitmuziek.
  Als u bij het tweede refrein van ‘El condor pasa’ nog staat, zijn de bendeleden/muzikanten op de hoogte van uw beperkte beoordelingsvermogen. En de plek van uw portemonnee.
• Geef geen geld.
  U zult gezichtsverlies lijden. Als u wilt betalen voor panfluitmuziek, heeft u waarschijnlijk al een tijdje staan luisteren. De bendeleden/muzikanten hebben uw portemonnee dus al lang in hun bezit. U zult in een lege broekzak tasten zodra u een stap zet richting die vieze rieten hoed.
• Wijs geen Managuayaanse vrouwen de weg.
  Vrouwen die bij panfluitgroepen rondhangen, zijn nooit de weg kwijt. Zodra u met ze meeloopt, belandt u in een steeg waar u wordt beroofd, of in een peeskamer die lang niet gedweild is (gatsie).
• Ga niet zitten op veelkleurige doeken.
  Wordt u aangeboden om plaats te nemen op een karakteristiek, veelkleurig stuk stof, weiger dan beleefd. De doeken zijn dragers van schaamluis, het syndroom van Gilles de la Tourette en oude tanden.
• Weiger drank.
  Als een panfluitmuzikant u een fles Managuayaanse rum of tequila voorhoudt, sla die dan af. Niet om hygiënische redenen (alcohol desinfecteert), maar het smaakt gewoon heel, heel goor.
• Vraag om een identiteitsbewijs.
  Als de panfluitmuzikanten uit een ander Zuid-Amerikaans land dan Managuay komen, zoals Bolivia of Ecuador, zijn alle bovenstaande waarschuwingen niet van toepassing.

Pas goed op uzelf! Ben uw broeders hoeder.

SAN LUÍS – Het Festival Cabaret de las Pampas, het grootste humorfestival van Managuay, blijft slachtoffers eisen. Zondag overleed het herenkwartet Don Quichoque halverwege zijn auditie door een spervuur van flessen rum. De barman van dienst was ‘even buiten roken’.

SAN FERNANDO – In Managuay is het enthousiasme voor de gemeenteraadsbenoemingen van aanstaande woensdag ver te zoeken. Vrijwel overal is al duidelijk welke officieren door generaal Jamón zullen worden aangesteld.

Door Jens Mikkelsen

Zoals in San Fernando (foto), een stadje van 18.000 inwoners in de zuidelijke pampa’s. De lokale strijd om de macht werd al maanden geleden beslist toen korporaal Bisbál de Maracas na een maandenlange belegering de familiewoning van zijn belangrijkste opponent, majoor Przewalski, in de as wist te zetten. Bisbál de Maracas wordt vrijwel zeker tot burgemeester van San Fernando benoemd, waarna de gemeenteraad en bijbehorende kas open staat voor zijn familie, vrienden en zakenrelaties.

De enige gemeente waar de benoemingen nog onzeker zijn, is Alcazar in het moerasachtige noorden. Het is de thuisbasis van de zelfs voor een militaire dictatuur ultrarechtse politicus Paco Tornado, die de Boliviaanse immigranten van Alcazar consequent ‘schurftige chihuahua’s’ noemt, maar gelijktijdig benadrukt dat dit ‘niet persoonlijk’ is.

Archieffoto van Desi Bouterse, nu nog hoofdverdachte van de moorden op oppositieleiders in december 1982 in Fort Zeelandia

PARAMARIBO – De omstreden amnestiewet van Desi Bouterse kan in Zuid-Amerika op instemming rekenen. In ieder geval in buurland en dictatuur Managuay.

Aurelio Beluga Lacroix, honorair consul van Managuay in Suriname, hoopt dat de wet vandaag wordt aangenomen door het parlement in Paramaribo. ‘Deze stap maakt eindelijk verzoening mogelijk tussen de voor- en tegenstanders van Bouterse,’ stelt hij. ‘En anders wel tussen de voorstanders onderling.’ Beluga Lacroix prijst de voortvarendheid van Bouterse. ‘Zijn tegenstanders klagen dat de regering zo traag werkt. Nu doet Bouterse eens iets snel, is het wéér niet goed.’

De consul hoopt dat de nieuwe wet, die moet voorkomen dat Bouterse vervolgd wordt voor de Decembermoorden van 1982, juridisch goed in elkaar zal steken. ‘Je ziet dat ze in sommige landen, Argentinië bijvoorbeeld, achteraf toch weer gaan morrelen aan hun amnestiewet. Zo heb je als dader nooit rust natuurlijk.’

Bij het aantreden van Bouterse als president van Suriname, in 2010, reageerde de Managuayaanse junta aanvankelijk schamper. Bouterse zou als drugsdealer maar onbetekenend zijn, en dat hij bij de Decembermoorden van 1982 slechts vijftien politieke tegenstanders uit de weg had geruimd, dwong ook al geen respect af. De amnestiewet lijkt echter een kentering teweeg te brengen. Honorair consul Beluga Lacroix: ‘Jarenlang leek het erop dat in Suriname een echte democratie vorm kreeg. Maar gelukkig koos het volk Bouterse tot president.’