Berichten

Geplaatst op

Vrouwen ontvluchten pampadorp om Casanova


SAN CRISTÓBAL DE LAS PAMPAS – Het dorp San Cristóbal de las Pampas, in het zuiden van Managuay, is gisteravond door alle vrouwelijke bewoners tegelijk verlaten. Aanleiding is het vertrek van een rondreizende Casanova die naar de naam Carlos luistert en ‘gevangen’ zou zitten ‘in zijn eigen cliché’.

Volgens getuigen arriveerde Carlos, gekleed in een zwarte cape en strakke zwarte broek en altijd voorzien van een rode roos tussen de tanden, woensdag lopend in het dorp, begeleid door een Spaanstalige voice-over. Binnen twee uur smeekten 27 vrouwelijke bewoners hem om hen mee te nemen. De resterende 32 volgden na Carlos’ openbare serenade op het dorpsplein over de chichi-tor, een eenzaam kevertje.
Het is niet bekend waarheen de mysterieuze hartenbreker gevlucht is. Wel zou hij hebben gezegd dat hij ‘er niks aan kon doen’, omdat hij ‘gevangen zit in zijn eigen cliché’ en het ‘nu eenmaal altijd zo gaat’. Carlos: ‘Overal waar ik mijn keel laat gloeien, smelten de vrouwenharten.’ Dit zei hij terwijl over de pampa’s rende, achtervolgd door een uitzinnige meute van 59 vrouwen in alle leeftijden. Op mysterieuze wijze klonk er gitaargetokkel door de avondlucht. Het was volle maan.
Geplaatst op

Mr. Señor, de superheld uit Managuay

Mr. Señor

Wie gewend is aan superhelden als Spiderman (die tegen muren en plafonds kan opkruipen) en Captain Universe (die in tijden van crisis bezit kan nemen van een gastlichaam), vindt Mr. Señor uit Managuay waarschijnlijk een beetje… saai.

Wat Mr. Señor kan, is in Europa niet heel bijzonder, maar in Managuay levert het hem een onbetwiste superheldenstatus op. Zo beschikt Mr. Señor over abnormaal geachte krachten als niet afgeleid worden wanneer een meisje je passeert, zélf een kind uit een brandend flatgebouw redden in plaats van liegen dat je astma hebt en een oudere vrouw helpen met oversteken zonder haar na afloop om te duwen, van haar portemonnee te beroven en dan keihard weg te rennen.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Filmfestival

Een sopropo

Van wat voor muziek hou jij?’ Of: ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Er zijn veel opmerkelijke vragen denkbaar tijdens de liefdesdaad, maar regisseur Andrés Papachango (1949) sprak ze echt uit. Sterker: het enfant terrible van de Managuayaanse cinema liet de camera’s lopen terwijl hij het deed.

Liefde (Amor, 2008) is sinds afgelopen zaterdag te zien in een nevenprogramma van het Managuayaans Film Festival (MFF). Een gewaagde keuze, aangezien de film destijds door de critici werd afgedaan als ‘een goedkope aaneenschakeling van ruim veertig hoerenbezoeken’ en ‘een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien’.

Het zijn deze nevenprogramma’s die het MFF doorgaans zo geslaagd maken. Zeker nu de uitreiking van de Gouden Lama’s steeds meer een gelegenheid wordt waarin de militaire junta een beslissend woordje meespreekt. Zoals vorig jaar, toen een wanproduct van het Managuayaanse leger de grote winnaar werd: Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien (!) uur. De makers wilden speciale effecten gebruiken, maar het officierskorps stond erop om de complete slachting over te doen.

Nee, dan het ingetogen werk van Papachango. Neem het magistrale Alles over mijn vader (Todo sobre mi padre, 2001), waarin een travestiet, de zoon van twee travestieten, op zoek gaat naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest, maar slechts een travestietachtige manhoer die travestieten als klant heeft.

Of Diepe vouwen (Arrugas profundas, 2010), door Papachango geroemd als ‘het bewijs van cinematografische schoonheid op het snijvlak van erotiek en origami.’ En de broeierige roadmovie Twee sopropo’s en een perzik (Dos sopropos y un melocotón, 2003). Daarin razen twee jongens en hun buurvrouw uit verveling over de pampa’s. De sopropo – een soort komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van het duo.

Ook bij deze films kreeg Papachango het verwijt van effectbejag. Zijn reactie luidde steevast: ‘Wie de plot niet vat, heeft in elk geval een paar lekkere tieten gezien.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Het weer: weer zonnig


MATAQUINTOS – De winter in Managuay verloopt voorspoedig: weer is het warmer dan de zomer. Of op zijn minst even warm. Of eigenlijk maakt het niet zoveel uit.

Volgens het Militair Meteorologisch Instituut (MMI), dat om veiligheidsredenen geen precieze cijfers verstrekt, wordt het vandaag ‘een bepaalde temperatuur, maar in elk geval warmer dan 40 graden’. In de loop van de week zal het kwik dalen naar 40 graden of meer. Daarna is er een stijgende lijn te zien, die stabiel wordt vanaf zo’n 10 graden boven de 30. De afgelopen week daarentegen zat de 4 en de 0 in de temperatuur, en wel in precies die volgorde.
Afgelopen zomer was met een gemiddelde temperatuur van 40 Celsius een van de warmste van deze eeuw – maar dat is elk jaar zo.
Geplaatst op

Club van dictators berispt Birma

De Birmese oppositieleidster Aung San Suu Kyi, voor wier bestaansredenen wordt gevreesd

PORT SUDAN – Krachtige Leiders United, de belangenvereniging van dictators, heeft tijdens zijn jaarlijkse zeilweek de leiding van Birma berispt om haar democratische hervormingen.

De Birmese overheid laat vandaag waarschijnlijk 6000 gevangenen vrij, waaronder ook politieke. ‘Zo krijgen mensen hoop,’ stelt de Soedanese leider Omar al-Bashir, gastheer van de zeilweek. ‘Levensgevaarlijk.’ Vorig jaar maakten verkiezingen in Birma formeel een einde aan de bijna vijftigjarige heerschappij van de militaire junta onder leiding van generaal Than Shwe. ‘Aanvankelijk leek dat nog gewoon een farce,’ aldus Al-Bashir. ‘Maar nu is de farce dus dat die farce een farce blijkt.’

Krachtige Leiders United kampt met meer tegenvallers, nu de Arabische Lente zowel de Libische dictator Kadhafi als diens Jemenitische collega Saleh op de knieën heeft gedwongen. Toch zijn er ook lichtpuntjes: president Janoekovitsj van Oekraïne wist gisteren zijn belangrijkste rivaal Joelia Timosjenko in een politiek proces tot zeven jaar cel veroordeeld te krijgen. De dictatorsvereniging spreekt er vandaag over, zodra Kim Jong-Il (Noord-Korea) en Isaias Afewerki (Eritrea) hun folterworkshop in Syrië hebben afgerond.

Geplaatst op

Nieuwe reservemunt: de peso?

Voordat een Managuayaanse peso een Managuayaanse peso wordt, is hij vaak een Dominicaanse peso

MATAQUINTOS – Inspelend op de onzekerheid rond de euro heeft de militaire junta van Managuay gisteren de eigen munt, de peso, als mondiale reservemunt voorgesteld.

De minister van Financiën, generaal Diego Verbuto, deed het voorstel tijdens een top van de G27, de 27 kleinste economieën van de wereld. ‘De Managuayaanse peso heeft iets wat de euro en de dollar niet hebben,’ verklaarde Verbuto. ‘Economische dynamiek.’ De peso fluctueerde recent tussen 0,00009 voor 1 euro en 0,00001 voor 1 euro, en dat was alleen nog maar afgelopen week.

Hoewel nog geen land zich bereid heeft verklaard om Managuayaanse peso’s aan te schaffen, draaien de munthuizen in de Zuid-Amerikaanse republiek alvast overuren. Economen verwachten dan ook dat de waarde van één peso vandaag al zal dalen tot onder de kostprijs van het materiaal waarvan de munt wordt gemaakt, te weten weggegooide bierblikjes (of geroofde peso’s uit een ander land).

Geplaatst op

Model heeft truc tegen zenuwen: blote borsten

Dolores, donderdag, toen zij bij de generale repetitie had moeten zijn

MATAQUINTOS – Fotomodel Dolores, die vanavond het Gala van de Managuayaanse Film presenteert, bekent op te zijn van de zenuwen. Gelukkig heeft ze er een truc voor: haar borsten laten zien.

‘Ik ben echt bloednerveus,’ vertelt Dolores aan !Tetas!, een van de betere roddelbladen van Managuay. Het blad sprak Dolores donderdag bij de opening van haar lingeriewinkel G-String in de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos. ‘Ik wil het zonder autocue doen, echt het publiek in kijken,’ aldus het fotomodel. ‘Maar als ik het niet meer weet, laat ik gewoon mijn tieten zien. Je valt toch terug op datgene waar je goed in bent.’ Dolores werkte in het verleden als danseres in stripteaseclubs en bordelen, waar zij de bijnaam ‘De Afgelikte Enchilada’ verdiende.

Uit het artikel blijkt verder dat Dolores niet van plan is verder te gaan dan blote borsten. ‘Of ik ook mijn colocolo* laat zien? Ha ha, niet voor dat salaris.’
Dan, tegen een winkelmedewerker: ‘Wat is dit ook weer voor ding? O ja, een schaar.’

* Colocolo = een soort buideldier

Geplaatst op

Kerk Managuay: ‘Geen misstanden’


SAN LUÍS – Kardinaal Esposo, hoofd van de rooms-katholieke kerk van Managuay, ontkent stellig dat Managuayaanse geestelijken ooit homoseksuele relaties met jonge jongens hebben onderhouden. ‘Onze priesters zijn echte mannen,’ aldus de kardinaal.

Nu in het buitenland – waaronder Nederland – schandalen over misbruik door geestelijken naar boven komen, voelde Esposo zich kennelijk geroepen te reageren. Hij deed dit door tijdens een persconferentie een ultrakorte verklaring voor te laten lezen die slechts bovenstaande zin bevatte. De voorlezer was Esposo’s loopjongen, Benito Beni Juárez (14).
Geplaatst op

Nobelprijs weer niet naar Managuay

Sergio Sánchez Hammarskjold

PERFIDO – En weer gaat de Nobelprijs voor de Literatuur niet naar Sergio Sánchez Hammarskjold. ‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’

Door Jens Mikkelsen

Het is een bittere pil voor Sergio Sánchez Hammarskjold. Gaat de Nobelprijs eindelijk weer eens naar de Spaanstalige wereld, krijgt Mario Vargas Llosa hem, de grootmeester uit Peru. En dat terwijl Sánchez Hammarskjold elk jaar weer genoemd wordt. Toegegeven: alleen door hemzelf.

Teleurgesteld?
‘Het gaat elk jaar zo. Die Zweden lezen alleen fantasieverhalen. Alles wat anders is, is verkeerd.’

Sánchez Hammarskjold gaat er prat op nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar de helft van de bevolking niet kan lezen, en de andere helft daar gewoon geen zin in heeft, moet een auteur zich toeleggen op praktische teksten. Sánchez Hammarskjold schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Waarom wordt u steeds gepasseerd?
‘Ze willen dat je dingen verzint. Het mag geen praktisch nut hebben. Ik heb net een klus voor het leger afgerond. Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M is een prachtwerkje geworden. Maar denkt u dat ze dat in Stockholm gaan lezen? Als je, zoals Vargas Llosa, dingen uit je duim zuigt, dan ben je toch een armoedige prutser?’

Is uw werk wel te vergelijken met dat van hem?
‘Maar natuurlijk. Ze prijzen Vargas Llosa “voor de manier waarop hij machtsstructuren in kaart brengt en voor zijn scherpzinnige beelden van het verzet, de opstandigheid en de nederlaag van het individu.” Dan hebben ze mijn bewegwijzering van martelcentrum Horror Máximo in La Libertina nog niet gelezen.’

Hopelijk heeft u volgend jaar meer geluk. Wat schrijft u nu?
‘Ik ben bezig met het telefoonboek van Managuay. Mag ik uw mobiele nummer noteren?’

Geplaatst op

Managuayaanse wetenschap wil niet terugblikken

MATAQUINTOS – In Managuay is luchtig gereageerd op het nieuws dat het uitsterven van de dinosauriërs toch niet het werk is van de planetoïde Baptistina.

Tot dusver werd aangenomen dat een inslag van Baptistina 66 miljoen jaar geleden het einde betekende voor vele diersoorten op aarde, maar volgens de NASA is de planetoïde daarvoor te jong. De Nationale Academie van Wetenschappen van Managuay kan het niet schelen. Directeur Amaro von Hoegen: ‘Ze zijn er niet meer, oké? Daar gaat het om. Dat terugblikken de hele tijd – pff.’

Managuay is de vindplaats van fossielen van twee unieke dinosauriërs. De Aranasaurus was een zoetwatervis die leefde van andermans fecaliën. De Eoraptor managuayensis was een parasiet die zich met scherpe klauwen vasthaakte in de huid van grotere soortgenoten en het door hen verzamelde voedsel in zijn eigen buidel stak.