Parlementariër (PPP) heeft verleden vol agressie

Parlementslid Enrique Lúkach, portefeuille: sociale zekerheid en kinderopvang

MATAQUINTOS – Het woensdag in opspraak geraakte PPP-parlementslid Enrique Lúkach heeft in 2007 gedreigd onverwerkt uranium in de auto van zijn buren te dumpen. Dit waren loze woorden, totdat Lúkach conciërge werd van de kerncentrale bij Jerónimos.

Woensdag kwam al naar buiten dat Lúkach in 2005 een 72-jarige brievenbus vol zoutzuur naar de keel zou hebben gevlogen, waarvoor hij door de politie is gearresteerd. Opmerkelijk, want de tweede assistente van de plaatselijke vice-korpsbeheerder is een achternicht van Lúkach’ voormalige werkster, en in zaken met een dergelijke nauwe verwantschap knijpen de Managuayaanse autoriteiten gewoonlijk een oogje dicht.

De leider van de PPP, Paco Tornado, heeft gezegd de zaak ’tot op de bodem uit te zoeken’, maar voegde eraan toe dat ‘iedereen wel eens iemand het ziekenhuis in slaat, dus laten we in jezusnaam niet zo verkrampt doen met z’n allen.’

Denemarken weigert vliegtuig minister


KOPENHAGEN – Denemarken heeft het vliegtuig van de Managuayaanse minister van Milieu de toegang geweigerd. Het toestel zou te oud en vervuilend zijn. Volgens de minister gaat het echter om een oorlogsverklaring.

Vanochtend rond vier uur werd de Toepolev uit 1956 van minister Pinto de Caña gesommeerd rechtsomkeert te maken. De furieuze minister, die de klimaatconferentie van Kopenhagen had willen bijwonen, vloog na een tankstop in Duitsland direct terug naar Zuid-Amerika. ‘Dit toont de ware aard van de Denen,’ brieste Pinto de Caña na een noodlanding nabij het vliegveld van Mataquintos in Managuay (foto). ‘Met onze Toepolev is niets mis. Het is zeven jaar geleden nog opgelapt met delen uit de beste Antonov-showmodellen.’ De minister vermoedt een dieperliggende oorzaak. ‘De Denen zijn uit op de Belvinas-eilanden, dat is helder. Maar daar zullen ze oorlog om moeten voeren.’
De Belvinas-eilanden, op 3000 kilometer van het door land ingesloten Managuay, is Ecuadoriaans grondgebied. Managuay viel de eilanden binnen in de jaren 30 van de vorige eeuw, waarmee het de rampzalig verlopen Taco-oorlog ontketende. Daarin verklaarde het land de oorlog aan vijf verschillende buurlanden tegelijk en verloor vervolgens tweederde van zijn grondgebied.

Couleur locale: Avenida José Clarentín

De Avenida José Clarentín is een van de opwindendste straten van junglehoofdstad La Libertina. Beroemde criminelen als Mañuel Barreño werden er vermoord, diva’s als Alessandra Lamangiattore liepen er syfilis op en ook vandaag is het een hectisch komen en gaan van kunstenaars, sjacheraars en officieren met banden in de onderwereld.
De straat op de foto is de Calle Yanan Manca.

Willem-Alexander krijgt oranje naaktslak cadeau

De oranje naaktslak

MATAQUINTOS – Willem-Alexander en Máxima krijgen morgen bij hun troonsbestijging een oranje naaktslak cadeau. Het geschenk maakt deel uit van een ‘oranje pretpakket’ van de regering van Managuay.

Dat heeft de Managuayaanse minister van Buitenlandse Zaken, generaal Arnoldo Pelotón, zondag bekend gemaakt. De militaire junta van het Zuid-Amerikaanse land wil ‘op ludieke, Hollandse wijze’ het nieuwe koningskoppel eren met een verzameling oranje gekleurde dieren van eigen bodem. Behalve een naaktslak zit er ook een kraaghagedis, een axolotl en een mandarijnkikker in het pakket. Over die laatste soort, een Chlamydosaurus kingii, permitteerde de minister zich een grapje. ‘De naam mag dan wel lijken op chlamydia, maar het diertje ziet er heel anders uit.’ Serieuzer: ‘Ik kan het weten.’

Er is één dier dat het geschenk niet heeft gehaald: een oranje lama. ‘We hebben er een in die kleur laten overspuiten, maar dat vonden we toch niet zo mooi,’ zei Pelotón. ‘Dus dat idee hebben we afgeschoten. En die lama trouwens ook.’

De vier overgebleven beesten in het ‘pretpakket’ staan overigens allemaal als bedreigde diersoort geclassificeerd. Pelotón verwacht dat omkoping bij de verschillende douanes extra tijd in beslag zal nemen, maar denkt toch dat het geschenk in de loop van deze week bij koning Willem-Alexander arriveert. ‘De schoenendoos is woensdag al op de post gedaan, dus dat moet lukken.’

De dieren in het ‘oranje pretpakket’ uit Managuay:

De kraaghagedis

De axolotl
De mandarijnkikker
De oranje lama (afgeschoten)

‘Vrouwenkiesrecht Saoedi-Arabië slecht idee’

Koning Abdullah van Saoedi-Arabië deed zondag een voorstel inzake vrouwenkiesrecht

MATAQUINTOS – Deskundigen in het staatsrecht noemen het gisteren gelanceerde plan om vrouwen in Saoedi-Arabië kiesrecht te geven ‘desastreus’.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat desbetreffende deskundigen afkomstig zijn uit Managuay, de laatste militaire dictatuur van Zuid-Amerika, en allemaal deel uitmaken van de denktank ‘Democracia? No, gracias’. Kolonel Carlos Ayala, lid van de denktank: ‘Vrouwen zijn emotioneel instabiele wezens die je tegen zichzelf in bescherming moet nemen. Ik wil niet te paniekerig klinken, maar als Saoedi-Arabië vrouwen kiesrecht geeft, ondergaat het land per direct de Apocalyps. Ik bedoel: ze kunnen niet eens autorijden.’

Ayala roemt ‘de Derde Weg’, het Managuayaanse model van democratie. In Managuay stelt een militaire commissie kieslijsten samen voor het parlement waaruit het staatshoofd, generaal Jamón, een selectie maakt. Het parlement heeft slechts een adviserende rol. Ayala: ‘Bij ons heerst tenminste échte gelijkheid: vrouwen mogen niet stemmen, maar mannen ook niet.’

Dakar Rally gaat door Managuay. Zegt Managuay

De republiek Managuay wil dolgraag gastheer zijn van de Dakar Rally

MATAQUINTOS – Volgens de organisatie van de Dakar Rally trekt de beroemde autorace dit jaar door Argentinië, Chili en Peru. De junta van Managuay noemt dat ‘ook maar een mening’.

In het Zuid-Amerikaanse land is maandag een ware Dakar-koorts uitgebroken na een mededeling van generaal Traiano Bendigas, autosportliefhebber én de minister van Volksgezondheid, Kernafval en Sport. Bendigas kondigde aan dat de Dakar-karavaan op dinsdag 10 januari Managuay zal aandoen, ondanks een officiële weigering van de organisatie. Die liet al in november 2008 weten dat de Dakar Rally ‘ver weg blijft van Managuay – niet vanwege de lachwekkende drie kilometer aan geasfalteerd wegennet waarover uw land beschikt, maar omdat wij uw woestijnen en hooggebergte beoordelen als levensgevaarlijk slecht onderhouden. Zelfs voor Dakar.’

Minister Bendigas repte maandag echter met geen woord over die afwijzing. ‘De Dakar Rally past perfect bij ons land,’ zei hij. ‘Dakar-coureurs zijn tenminste geen mietjes die alleen netjes willen rijden op asfalt, zoals bij de Formule 1.’ De minister verkeert al maanden in een staat van verongelijktheid omdat ook de internationale autosportbond FIA weigert een stap te zetten in Managuay. De FIA wil geen Grand Prix organiseren in Managuay zolang de dictatuur het enige mogelijke circuit van het land gebruikt als detentiecentrum om politieke gevangenen te straffen met gedwongen skelterraces.

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Filmfestival

Een sopropo

Van wat voor muziek hou jij?’ Of: ‘Evita Perón, vrouw of musicalster?’ Er zijn veel opmerkelijke vragen denkbaar tijdens de liefdesdaad, maar regisseur Andrés Papachango (1949) sprak ze echt uit. Sterker: het enfant terrible van de Managuayaanse cinema liet de camera’s lopen terwijl hij het deed.

Liefde (Amor, 2008) is sinds afgelopen zaterdag te zien in een nevenprogramma van het Managuayaans Film Festival (MFF). Een gewaagde keuze, aangezien de film destijds door de critici werd afgedaan als ‘een goedkope aaneenschakeling van ruim veertig hoerenbezoeken’ en ‘een slap excuus om zoveel mogelijk vrouwelijk naakt te laten zien’.

Het zijn deze nevenprogramma’s die het MFF doorgaans zo geslaagd maken.
Zeker nu de uitreiking van de Gouden Lama’s steeds meer een gelegenheid wordt waarin de militaire junta een beslissend woordje meespreekt. Zoals vorig jaar, toen een wanproduct van het Managuayaanse leger de grote winnaar werd: Het bloedbad bij San Fernando, een in real time nagespeelde veldslag van dertien (!) uur. De makers wilden speciale effecten gebruiken, maar het officierskorps stond erop om de complete slachting over te doen.

Nee, dan het ingetogen werk van Papachango. Neem het magistrale Alles over mijn vader (Todo sobre mi padre, 2001), waarin een travestiet, de zoon van twee travestieten, op zoek gaat naar zijn vader, die nooit een echte travestiet blijkt te zijn geweest, maar slechts een travestietachtige manhoer die travestieten als klant heeft.

Of Diepe vouwen (Arrugas profundas, 2010), door Papachango geroemd als ‘het bewijs van cinematografische schoonheid op het snijvlak van erotiek en origami.’ En de broeierige roadmovie Twee sopropo’s en een perzik (Dos sopropos y un melocotón, 2003). Daarin razen twee jongens en hun buurvrouw uit verveling over de pampa’s. De sopropo – een soort komkommer – uit de titel verwijst naar de permanente staat van opwinding van het duo.

Ook bij deze films kreeg Papachango het verwijt van effectbejag. Zijn reactie luidde steevast: ‘Wie de plot niet vat, heeft in elk geval een paar lekkere tieten gezien.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

‘Terroristische aanslag gepland op Máxima’

Prinses, later vandaag koningin, Máxima


MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft voor vandaag geen terroristische aanslag op prinses Máxima gepland staan. Dat heeft een woordvoerder maandagmiddag bekendgemaakt.

De Managuayaanse overheidsdienst Executies van Overheidswege, afd. Buitenland (EvOaB) gaf op een persconferentie te kennen dat het geen orders heeft ontvangen om Máxima van het leven te beroven. ‘Mevrouw Zorreguieta is de dochter van Jorge Zorreguieta, ooit minister in de Argentijnse regering-Videla, een gruwelijke dictatuur,’ aldus de woordvoerder. Concluderend: ‘Zij staat bij ons dan ook in hoog aanzien.’

Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, snapt niet hoe de misleidende kop boven dit nieuwsbericht is beland. ‘Wie deze zin leest, voelt zich al een hele alinea bekocht,’ zegt Abrahams over de telefoon. ‘Ik ga tot op de bodem uitzoeken wie van mijn medewerkers hierachter zit.’ Op de vraag of het persbureau dan geen eenmansbedrijf is, lacht Abrahams zenuwachtig. ‘Ha ha ha, natuurlijk niet. Jens Mikkelsen, Noud Nijssen, het barst hier van de mensen die mij niet zijn.’ Geconfronteerd met het feit dat genoemde personen nooit tegelijkertijd met Abrahams te spreken zijn, imiteert hij opeens een defecte telefoonlijn. ‘Ik k… helaas… vraag… dus… ophangen.’

Zoon Jamón klasgenoot Kim Jong-un

GÜMLIGEN – César Jamón, zoon van de militaire leider van Managuay, blijkt een schoolvriend te zijn geweest van Kim Jong-un, de beoogde dictator van Noord-Korea.

De twee zaten op dezelfde kostschool in Gümligen in Zwitserland, zij het onder pseudoniem. Iedereen kende echter hun identiteit, zo leert een belronde langs oud-klasgenoten, allen telgen uit voorname families. Haroshi Toyota: ‘Wie dat niet doorhad, was oerstom. Als ze familiebezoek kregen in hun studentenflat, gingen ze opeens keiharde marsmuziek draaien.’

De dictatorkinderen kregen aanvullend avondonderwijs, maar speelden in hun schaarse vrije tijd ook met klasgenoten. ‘Meestal wilden ze soldaatje doen,’ herinnert Jean-Pierre Gillette zich. ‘Je was als de dood om door César en Kim gevangen genomen te worden. De anderen draaiden alleen maar je armen op je rug, maar zij kwamen met hele zelfgemaakte martelwerktuigen aanzetten.’ Madison Hewlett-Packard griezelt nu nog bij de gedachte aan de waterboardmachine, gemaakt van oude onderbroeken en lauwe Sisi.

Ondanks deze spellen hielden César en Kim zich doorgaans afzijdig van het groepsgebeuren in hun klas. Norbert Nescafé: ‘Dan zaten ze tijdens de les samen wat te krabbelen op een vel papier. Galgje, meestal.’

Managuay voert klimaatakkoord uit; Bolivia boos

Een Managuayaanse toeschouwer haalt nog eens bier tijdens een Boliviaanse verbranding in San Luís, Managuay

MATAQUINTOS – Het militaire regime van Managuay begint nu al met de uitvoering van het milieuakkoord van Cancún. Overal in het land worden Boliviaanse panfluiten, poncho’s en immigranten verbrand. ‘En dat komt dus niet op ónze CO2-rekening.’

Volgens de Managuayaanse minister van Foltering en Milieu, generaal Pinto de Caña, komen ‘bepaalde elementen naar ons land en menen CO2 uit te kunnen stoten op onze kosten. Dat tolereren wij niet langer. Managuayaanse uitstoot is voor de Managuayanen. Al wat Boliviaans is en verbrand wordt,  komt voor rekening van La Paz. Zo voldoen wij aan de internationale milieuafspraken.’

De president van Bolivia, Evo Morales, is woest over de actie van aartsvijand Managuay. Hij benadrukt dat de afspraak van afgelopen weekeinde om de CO2-uitstoot met 25 tot 40 procent te verminderen in 2020 ten opzichte van 1990 alleen geldt voor de rijke landen, en dus niet voor Managuay of Bolivia. Generaal Pinto de Caña: ‘Wij niet rijk? Hij moet naar zichzelf kijken, met z’n stinkponcho.’