Een van de speerpunten van het linkse, maoïstische kabinet van 2004–2006 was het aanpakken van de woningnood. De maoïsten beloofden om alleen al in de hoofdstad twee miljard huizen te bouwen, maar realiseerden er in heel Managuay slechts vier. Mogelijk omdat zij het gelijkheidsprincipe ook uitbreidden naar dieren: zo verkregen gekko’s het recht op een verlichte doorzonwoning in alle openbare ruimtes. Hier bestuderen twee geïnteresseerde kopers een pand.
Staatshoofd brengt Nieuwjaar door in sloppenwijk
 |
| Sloppenwijk Manguinhos, waar de Braziliaanse politie vorig jaar nog een inval deed |
RIO DE JANEIRO – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, heeft de jaarwisseling moeten doorbrengen in een sloppenwijk in Rio de Janeiro.
Het gaat om Manguinhos, de gewelddadigste favela van de stad. Dat heeft de Managuayaanse generaal Popo de Mierda, een reisgenoot van Jamón, vanochtend telefonisch bevestigd. Jamón wilde met enkele getrouwen Nieuwjaar vieren in Afrika, maar in de haven van Rio de Janeiro plukte de douane het gezelschap van de boot vanwege vervalste papieren. Popo de Mierda: ‘Iemand moet ons hebben verlinkt. Onze dekmantel was waterdicht.’ Jamón reisde door Brazilië als bossanovalegende Antônio Carlos Jobim. Jobim overleed in 1994.
Net na hun aanhouding kregen de generaals echter hulp van twee Managuayaanse immigranten. Dezen leidden de douanebeambten af met behulp van – Popo de Mierda zegt het met enige verbazing – ‘een vrouw zonder snor.’ Daarna loodsten zij hen naar wat een ‘vrijstaande woning’ in een ‘levendige volkswijk’ zou zijn, waar de twee een ‘in- en verkoopbedrijf’ runden. Het bleek echter te gaan om een hut met golfplaten dak in de levensgevaarlijke sloppenwijk Manguinhos, waar het immigrantenduo zich de drugsbendes van het lijf hield door hun regelmatig van ontvoerde vrouwen te voorzien. ‘En het dak lekt ook nog,’ klaagt Popo de Mierda.
In Managuay is niets bekend over het beschamende voorval. Staatskrant El Tiempo meldt dat generaal Jamón van een welverdiende vakantie geniet in Brazilië, ‘waar de vrouwen bikini’s van kunststof dragen in plaats van uit oude poncho’s geknipte, lange onderbroeken gemaakt van heilzaam, schurend jute.’
‘Saab nog lang niet verkocht’
CHUCO – Volgens generaal Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie en Mosterdgas, moet Spyker zich nog niet rijk rekenen met Saab. Een lokale vestiging van Fiat zit ook achter de Zweedse autobouwer aan.
Het zou gaan om de Fiat-fabriek in Chuco, die sinds de militaire coup in 2006 een Managuayaans staatsbedrijf is. ‘Ik sta volledig achter de overnamepogingen van onze dynamische auto-industrie,’ aldus de minister. De fabriek produceert tot dusver slechts de Fiat Banano, een klimaatneutraal, op fruit rijdend karretje waarvan het proefmodel al maanden niet verder komt dan twintig meter. Hoe de fabriek Spykers bod van 399 miljoen dollar moet overtreffen, hield de minister in het midden, maar ‘een pallet papaya’s is vaker dan u denkt troefkaart geweest in de Managuayaanse diplomatie.’
Oscar Colin Firth toch niet gestolen
 |
| Colin Firth bij de uitreiking van de Oscars, zondagavond in Los Angeles |
LOS ANGELES – De Oscar die de Britse acteur Colin Firth zondag won voor zijn rol in de film The King’s Speech is toch niet ontvreemd.
Eerder vanochtend ging het verhaal dat een straatbende uit Los Angeles, in opdracht van de overheid van Managuay, Firth zou hebben overvallen met als doel de Oscar te laten omsmelten voor de Managuayaanse wapenindustrie. Dit blijkt echter een fabeltje. Firth is niet overvallen door een straatbende, maar door diplomaten uit Managuay. Toen zij echter ontdekten dat de Oscar niet van aluminium was gemaakt, zoals veruit de meeste wapens in hun land, lieten zij de acteur liggen.
De militaire leider van Managuay, generaal Jamón, heeft zich eerder laatdunkend uitgelaten over The King’s Speech omdat die de monarchie zou verheerlijken – volgens Jamón ‘een corrupte staatsvorm’. Opmerkelijke woorden uit de mond van een man die al jaren met ijzeren vuist regeert en twee weken terug nog een opstand neersloeg door een combinatie van bruut geweld en een verruiming van het landelijke happy hour.
Kijkcijfer Real Madrid–Barcelona: 350%
NYON – In Managuay trok de voetbalwedstrijd Real Madrid–Barcelona gisteren dertien miljoen kijkers. Bijzonder, voor een land van amper vier miljoen.
Door Jens Mikkelsen
De Europese voetbalbond UEFA ontdekte kort na het fluitsignaal dat de Champions League-wedstrijd door ongeveer 3% van de bevolking van Brazilië en Argentinië was bekeken, maar in het piepkleine Managuay door maar liefst 350%.
Het Managuayaanse Instituut voor Kijk-en Luisteronderzoek windt er desgevraagd geen doekjes om. Onderzoeksleider Pablo Minkievich: ‘Elke kijker voeren we in de statistieken op als een deelonderzoek, en elk deelonderzoek levert geld op van de UEFA.’ Onze daaropvolgende vraag, waarin het woord ‘eerlijkheid’ voorkomt, wordt halverwege al beantwoord met een bulderend ‘whoehoehoehoehahahahaha!’. Wanneer uw verslaggever ‘jongens, kom eens luisteren!’ verstaat, besluit hij de hoorn op de haak te leggen.
Dichten olielek mislukt door Managuayanen
Het boorplatform Deepwater Horizon kort na de ontploffing op 20 april.
NEW ORLEANS – De zoveelste poging van BP om het olielek in de Golf van Mexico te dichten, is mislukt door illegale immigranten uit Managuay. Op de golfballen die het oliebedrijf in de lekke buis pompte, kwamen vier diepzeesnorkelaars naar boven drijven .
Ook andere zware materialen waarmee BP in de operatie ’top kill’ de buis probeerde te verstoppen, trokken onderzeese dieven aan. Twee kilometer van het gezonken boorplatform werd een man aangetroffen op een vlot van gescheurde autobanden, afkomstig van BP en bedoeld om het lek te dichten. De man identificeerde zichzelf als ‘Diego de Pinto, van sloopbedrijf Caramba uit New Jersey’. BP heeft wel boorvloeistof in de buis kunnen spuiten, al zwommen tijdens die actie zeven mannen rond het lek, met ingehouden adem en een jerrycan in de hand.
Managuayanen in het buitenland staan bekend om hun vindingrijkheid. Bij de aardbeving in Chili van februari kwamen hulpverleners in de file terecht door de talloze, met brokstukken volgeladen busjes, op weg naar bouwplaatsen in Managuay.
Managuay studeert op boerkaverbod
 |
| Koks van het parlementsrestaurant bereiden de lunch voor |
MATAQUINTOS – Nu de Franse senaat heeft ingestemd met een boerkaverbod, studeert ook het parlement van Managuay op een dergelijke maatregel.
Alhoewel, studeren is een groot woord, blijkt uit commentaren van enkele volksvertegenwoordigers, die we spraken tijdens de parlementslunch. ‘Studeren, studeren – dat doe ik al jaren niet meer,’ lacht Manolo Funicular (Liberalen), die ondanks een mislukt basisschool-herexamen al twaalf jaar in het parlement zit.
‘Ik studeer heel graag,’ zegt Juan del Monte (Christelijke Partij) na een grote slok maïsbier. ‘Vooral op de menukaart in de parlementsrestaurant.’ Zijn partijgenoot Karl-Heinz Corisónico houdt een gebraden lamakop omhoog. ‘Als we iemand met een boek zien, kan hij er zo een verwachten – in zijn hol, ja.’
Generaal Jamón geeft binnen twee weken uitsluitsel over het boerkaverbod.
Joran van der Sloot: ‘rustig en positief’
 |
| De veroordeelde moordenaar Joran van der Sloot |
LIMA – Joran van der Sloot maakte gisteren bekend dat hij zijn vonnis – 28 jaar cel voor de moord op Stephany Flores – wil laten nietig verklaren. Zijn advocaat typeerde hem als ‘rustig en altijd positief ingesteld.’
Ook in de geschiedenis van Managuay zijn over psychopaten de opmerkelijkste dingen gezegd.
1779 – ‘Meneer Del Monte is kalm en een echt zonnetje in huis.’
De huishoudster van de Managuayaanse tiran Teófilo del Monte y Mas Lejos tegen de bankier die hem zojuist ‘enigszins geprikkeld’ had genoemd. De bankier lag op het moment van spreken met zijn hoofd tussen de knieën van de tiran geklemd, terwijl deze al neuriënd de Del Monte-stamboom sinds het jaar 1100 met een roestige sabel in ‘s mans schedel aan het kerven was.
1992 – ‘Dit doet hij normaal nooit.’
De advocaat van seriemoordenaar Álvaro ‘MasterChef’ Carronga, nadat deze zojuist tot 511 jaar cel was veroordeeld vanwege het verwerken van een kleuterklas in een boeuf bourguignon-schotel. Carronga zelf kon niet praten, want hij stond de rechter op te eten.
Politieberichten: Kerstmis 2011
 |
| El Infierno, een buitenhuis net ten zuiden van Chuco |
Man urineert tegen lama
CARRUQUICHANGO – In de nacht van zaterdag op zondag is in Carruquichango een dronken man aangehouden die tegen een lama stond te urineren. Toen twee agenten hem betrapten, riep de man dat ze hem maar een Colombiaanse stropdas moesten geven (een martelmethode van drugsbendes, waarbij iemands tong door een snede in de hals naar buiten wordt getrokken, red.). Omdat de dienders dit een buitenproportionele straf vonden en alleen wilden afschrikken, pasten zij de Colombiaanse stropdas toe op een toevallige passant. De urinerende man bood daarop zijn excuses aan.
Kleine onenigheid op straat
INTROSPECCIÓN – De politie van Introspección heeft zondagavond op straat moeten ingrijpen bij een ruzie waarbij een 57-jarige man met een boksbeugel stond in te beuken op een 16-jarige scholier die op de grond lag. Toen de dienstdoende agenten de man wilde inrekenen, ontdekten zij dat hij een neef was van de plaatselijke hoofdcommissaris van politie. De man moest tegen het slachtoffer zeggen dat hij het jammer vond dat het zo was gelopen en kwam ervan af met een waarschuwing.
Slingeren op de weg
CHUCO – Een agent in Chuco heeft maandagmiddag een automobilist aangehouden die slingerde op de M1 tussen Chuco en Mataquintos, hoogstwaarschijnlijk vanwege de fles tequila die hij in zijn rechterhand hield. Toen de agent vroeg of hij ook een slokje mocht, nodigde de automobilist hem uit in te stappen en reden ze naar het buitenhuisje van de man in een dorpje net ten zuiden van Chuco. Het werd nog een heel gezellige avond en de twee houden beslist contact.
Muziek in een bananenrepubliek (2)
Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek.
Festival: Festival del Mundo
Beoordeling: *****
Serge
Het gekreun van ‘Je t’aime… moi non plus’ galmt door de tent. Het is plakkerig heet en de slowende stelletjes kruipen nog dichter tegen elkaar. Op het podium, onder het rood-wit-blauw van de Franse vlag, steekt de legendarische Serge Gainsbourg een lange, donkerrode tong in de mond van Jane Birkin. ‘Wat heeft Serge Gainsbourg een grote snor,’ fluister ik tegen Jens. ‘Dat is Serge Gainsbourg niet,’ fluistert hij terug. ‘Dat is Conchita Sánchez, een actrice, en die is juist beroemd om haar snor.’
Welkom in Managuay, een vergeten uithoek van Zuid-Amerika waar niets is wat het lijkt, al was het maar omdat er geen geld is om het te betalen. Ik ben op het Festival del Mundo met mijn neef Jens, die hier als freelance correspondent werkt en die ik mag helpen met festivalverslagen voor VICE. Het Festival del Mundo biedt de Managuayanen een blik op de wereld, zo heet het, en dat is een goede zaak. Van Latijns-Amerikaanse gastvrijheid heb ik bij de ingangscontroles namelijk weinig gemerkt – waarschijnlijk omdat ze door militairen werden uitgevoerd. Het beeld van Jens, in buikligging op een tafel terwijl zo’n soldado hem met een wapenstok examineert, zal ik niet licht vergeten. ‘Een rectale controle is hier niks bijzonders,’ riep Jens nog, de moed erin houdend. ‘Maar rubberen wapenstokken in plaats van houten, dat is echt luxe.’ Hij stak zowaar zijn duim op.
Eenmaal op het terrein is er muziek, er is drank, mensen liggen chillend op de grond – wat dat betreft onderscheidt het Festival del Mundo zich niet van een doodgewone Managuayaanse straat. Maar die landenpaviljoens! Als eerste betreden we dat van Duitsland. Eén gigantisch Oktoberfest. Alleen: circa 1935. Alle mannen zijn blond en geüniformeerd. ‘Jens!’ sis ik aan de tap. ‘Het lijken goddomme wel nazi’s!’ Jens slaat snel een wijsvinger voor zijn mond. ‘Zeg dat woord niet.’ Hij schuift me een stenen kruik met bier toe. ‘Het zijn hun nakomelingen. Na de Tweede Wereldoorlog heeft Managuay tienduizenden foute Duitsers met open armen ontvangen. Dit is hun… cultuur.’ Opeens barsten de drie Oberscharführer naast ons uit in een brullend gelach. Ze slaan hun bierpullen tegen elkaar. ‘Ha-ha-ha-Hitler!’
Nepfransen, nepnazi’s: het mag duidelijk dat het Festival del Mundo meer over Managuay zegt dan over de rest van de wereld. De ‘Franse baguette’ in de snackbar? Een uitgerekte burrito. Engelbert Humperdinck in de Engelse tent? A guy named José met bejaardenschmink. Afijn, alles went. Met vlag en wimpel slaag ik voor mijn inburgeringscursus als we het terrein verlaten. De soldaat die Jens fouilleerde, kijkt ons vragend aan en wijst op zijn wapenstok. ‘No gracias,’ zeg ik, en we lopen door.
Vanwege de Managuayaanse totaalervaring krijgt het Festival del Mundo: vijf sterren.
Adios!
Joris
Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.
Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)
Foto Ronaldo Santana