Berichten

Geplaatst op

Veel geld zoek bij Serious Request

Het productieteam van Serious Request Managuay presenteert
vol trots de wc-eenheden achter het Glazen Huis

CHACO – Serious Request in Managuay is vrijwel al zijn geld kwijt. De verdenking gaat richting de dj’s in het Glazen Huis.

Terwijl de teller zondagavond nog op 442.000 peso aan donaties stond, trof de notaris vanochtend nog maar 4 peso aan in de kluis. Buiten de notaris hebben alleen de drie radio-dj’s een sleutel van het depot, dat zich in het Glazen Huis bevindt. ‘Het is een mysterie,’ zei dj Alejandro Muffuletta na de ontdekking. Oplettende luisteraars hoorden intussen op de achtergrond iets wat leek op het ploppen van een champagnekurk en onderdrukt gejuich. Volgens getuigen arriveerde vannacht bovendien een Ferrari-dealer met een vel papier bij het Glazen Huis en vroeg ‘om op de stippellijn te tekenen.’

Critici wijzen erop dat bij de Managuayaanse versie van Serious Request, die dit jaar voor het eerst wordt georganiseerd, integriteit nooit een prioriteit is geweest. Zo wilden de dj’s wel vasten, maar alleen binnen een straal van 300 meter van een McDrive. Ook is nog steeds onduidelijk voor welk goed doel geld wordt ingezameld. Aanvankelijk zou het Rode Kruis daar zeggenschap over krijgen, maar daar stak de militaire junta een stokje voor. De minister van Defensie ‘studeert nog’ op de materie, maar hij heeft zich al laten ontglippen dat de gespen van het officierskorps ‘wel een karaatje goud erbij mogen krijgen.’

Geplaatst op

REISGIDS 2013: Eten bij Zé

Eigenaar Zé (r) en een collega tonen hun grill

Met trots presenteert Persbureau Managuay de nieuwe zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay, verzameld door ons correspondententeam ter plaatse.

Wat? Eten
Waar? Zé, La Libertina
Prijs: $
Een simpel, volks steakhouse, maar met het beste gegrilde vlees van de stad. Eigenaar Zé gooit alles op de barbecue: vis, gevogelte, varken, rund, en incidenteel zelfs een lastige klant. Als u gekrijs hoort in de keuken, draaien ze hem juist om.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Lama’s

Een lama

Het Sint-Gribusplein in Mataquintos, zomaar een plein in Latijns-Amerika. Oude mannetjes dammen, dames kopen papaja’s, ergens wordt een bedelaar in elkaar gerost. Eén ding is echter typisch Managuayaans: het prieeltje met het lamabeeld. Student Vicente (22) staat erbij. Waarom? Hij toont ons zijn gouden hanger: een mannenlijf met een lamakop, omringd door zonnestralen. ‘Pacha Mama Lama. Ze beschermt ons.’

Het is moeilijk om het belang van de lama in de Managuayaanse cultuur te overschatten. Volgens de Manca-indianen schiep een lama zelfs de wereld: Pacha Mama Lama was boos op de eeuwige duisternis en schoot, aan het begin der tijden, een fluim weg waaruit de aarde ontstond. Het was zuur en stinkend speeksel, bestaand uit halfverteerd voedsel uit de maag. Volgens andere bronnen was ze dan ook gewoon verkouden. Hoe dan ook, niet voor niets siert een lama de Managuayaanse vlag.

Het beest vervult echter ook een praktische rol. Van de Andes met zijn lastdieren tot aan de schimmige wereld van de lamabordelen en filmproducties als Lama Fellatio II – overal wordt het dier gekoesterd. De elitetroepen van de Managuayaanse cavalerie zitten zelfs op lama’s. De beroemdste van hen schopte het zowaar tot het biljet van 200.000 peso: Lope la Llama bleek tijdens de Oorlog van de Vijf Papaja’s (1850-1852) zoveel slimmer dan de officier op zijn rug, dat hij tot generaal werd benoemd. Sindsdien erft elke lama de rang van zijn berijder, wat de resultaten van het Managuayaanse leger overigens behoorlijk heeft opgekrikt.

Op een hoek van het Sint-Gribusplein speelt een groepje scholieren Lamabord, een variant van Ganzenbord. Het gerol van hun dobbelsteen is bijna niet te horen, maar hun opgewonden kreten des te meer. ‘Nu ik, nu ik! (…) Vakje 54. “Je richt een politieke partij op. Ga naar de gevangenis.” Ah, coño!’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

‘Europees Parlement kan cyberaanval verwachten’

Majoor Rafael Ramos

MATAQUINTOS – Het Europees Parlement heeft dinsdag besloten om de export van technologie – met name technieken om communicatie af te tappen – naar dictaturen te bemoeilijken. In Managuay is furieus gereageerd op die beslissing. Een gesprek met majoor Rafael Ramos, als defensie-expert verbonden aan de militaire junta van het Zuid-Amerikaanse land.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Ramos, in hoeverre is Managuay getroffen door deze maatregel?
Het is een schande. Met de software waar het om gaat, pakken wij onze vijanden aan. Daar is ook de Europese Unie bij gebaat.

De kritiek is dat Managuay die technologie inzet om dissidenten en argeloze buitenlanders lastig te vallen.
Dat is onzin.

Maar de laatste keer dat uw veiligheidsdiensten Europese software gebruikten, was het om twee Belgische rugzaktoeristen in een natuurpark te traceren. Ze hebben drie weken in de gevangenis doorgebracht.
Met reden. Zij maakten foto’s van ons militair-strategische complex.

Zij maakten foto’s van een cactus.
De defensieve kwaliteiten van de Managuayaanse fauna staat hier in hoog aanzien. Onderschat dat niet.

Wat gaat u nu doen? Onderhandelen?
Voor praten is het te laat. Wij zullen de computersystemen van het Europees Parlement net zo lang stilleggen totdat onze eisen worden ingewilligd.

Hoe?
Dat weet ik niet, daar hebben wij de software nog niet voor.

Geplaatst op

Couleur locale: Mañana, mañana

Het bebouwde kavel van Nelson Vallarte in de Managuayaanse Andes

Managuay een land van mañana, mañana? Niet zo somber! Dit buitenhuisje in de bergen is van Nelson Vallarte en wordt gebouwd door aannemersbedrijf Marcelo Méndez uit Mexitexibambo. De stenen liggen netjes geordend, het bouwwerk is half klaar.

Oké, Vallarte gaf de opdracht in 1953 en is al lang dood, maar Méndez’ achterkleindochter heeft de nakomelingen van Vallarte verzekerd dat ze het complex deze maand nog laat afbouwen. Erewoord. En anders in mei. En anders haar zoon.

Geplaatst op

Managuay studeert op boerkaverbod

Koks van het parlementsrestaurant bereiden de lunch voor

MATAQUINTOS – Nu de Franse senaat heeft ingestemd met een boerkaverbod, studeert ook het parlement van Managuay op een dergelijke maatregel.

Alhoewel, studeren is een groot woord, blijkt uit commentaren van enkele volksvertegenwoordigers, die we spraken tijdens de parlementslunch. ‘Studeren, studeren – dat doe ik al jaren niet meer,’ lacht Manolo Funicular (Liberalen), die ondanks een mislukt basisschool-herexamen al twaalf jaar in het parlement zit.

‘Ik studeer heel graag,’ zegt Juan del Monte (Christelijke Partij) na een grote slok maïsbier. ‘Vooral op de menukaart in de parlementsrestaurant.’ Zijn partijgenoot Karl-Heinz Corisónico houdt een gebraden lamakop omhoog. ‘Als we iemand met een boek zien, kan hij er zo een verwachten – in zijn hol, ja.’

Generaal Jamón geeft binnen twee weken uitsluitsel over het boerkaverbod.

Geplaatst op

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Sovjetbom

De Zuidelijke Woestijn van Managuay

‘Hier stond de tribune, volgens mij.’ Majoor Enrique de los Platos, mijn begeleider, spuugt in het zand. ‘Ik zou het kunnen navragen bij de Topografische Afdeling. Maar ja.’ Met toegeknepen ogen kijk ik naar de zon, die deze zanderige uithoek tot een oven maakt. Nikita Chroesjtsjov had het goed gezien.

De Zuidelijke Woestijn van Managuay was een halve eeuw geleden een brandpunt van de Koude Oorlog. Het maoïstische regime van Sergio ‘De Neushoornleguaan’ Susa had het gebied aangewezen als testlocatie voor een nieuwe, Russische kernkop: de AN602 of ‘Tsar Bomba’. Sovjetleider Chroestsjov gaf vanuit Moskou opdracht aan Managuayaanse ingenieurs om het model in elkaar te schroeven.

Zo kwam het dat op een ochtend in 1961 een Toepolev met de volledige Sovjettop in Mataquintos landde. Susa’s programma – een krampachtig ongedwongen receptie met tequila en gefrituurde chinchillaknoedels – werd door Chroesjtsjov genegeerd: hij wilde direct naar de woestijn. Drie uur later zat hij op een tribune bloednerveus te lonken naar de Tsar Bomba, even verderop in het zand. Een mannenstem begon af te tellen.

‘Diez… Nueve…’ Niemand voorzag wat zou gaan gebeuren. Niemand, behalve iedereen die wel eens een transistorradio made in Managuay had gekocht. ‘…Zero.’ Niets. Toen klonk een luid ‘pffrrrt’, dat een half uur aanhield. Daarna nestelde een koppel alpacalama’s zich in de bom. Chroesjtsjov gooide zwijgend zijn burrito in het zand en verliet de plek des onheils.

‘Is het nog goedgekomen?’ vraag ik aan majoor De los Platos. Deze haalt een mango uit zijn jaszak en neemt een hap. Met volle mond: ‘Als u meer wil weten, kan ik u begeleiden naar het Militaire Archief. Maar ja.’

Op 30 oktober 1961 brachten de Russen op Nova Zembla hun eigen model tot ontploffing. De Tsar Bomba veroorzaakte een explosie van vijftig megaton: de grootste die de mens ooit heeft teweeggebracht.

Foto Persbureau Managuay

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Geplaatst op

Managuay roept fictieve ambassadeur terug

Fernando Lugo, de afgezette president van Paraguay

MATAQUINTOS – Managuay heeft zaterdag zijn ambassadeur teruggeroepen uit Paraguay uit protest tegen de afzetting van president Lugo. Managuay beschikt echter helemaal niet over een ambassadeur in het buurland.

Volgens een woordvoerder van de regering-Jamón is dat geen probleem. ‘Juist voor dit soort gelegenheden hebben we er geen ambassade. Want je weet: in een rotland als Paraguay gaat het altijd een keer mis. Nu hebben we én kosten bespaard op een ambassadeur, én we kunnen ons punt maken.’

De militair-democratische republiek Managuay beschikt in Paraguay wel over een honorair consul. Deze Cristiano la S., een wapenhandelaar, had echter ‘geen zin’ om het land te verlaten.

Geplaatst op

Kerk Managuay: ‘Geen misstanden’


SAN LUÍS – Kardinaal Esposo, hoofd van de rooms-katholieke kerk van Managuay, ontkent stellig dat Managuayaanse geestelijken ooit homoseksuele relaties met jonge jongens hebben onderhouden. ‘Onze priesters zijn echte mannen,’ aldus de kardinaal.

Nu in het buitenland – waaronder Nederland – schandalen over misbruik door geestelijken naar boven komen, voelde Esposo zich kennelijk geroepen te reageren. Hij deed dit door tijdens een persconferentie een ultrakorte verklaring voor te laten lezen die slechts bovenstaande zin bevatte. De voorlezer was Esposo’s loopjongen, Benito Beni Juárez (14).