Wielrenner betrapt zonder doping

De Tour de France: ook in dopinggebruik een
voorbeeld voor de Ronde van Managuay

SAN CRISTÓBAL – Wielrenner Marco Staubsauger is woensdagavond in de Ronde van Managuay betrapt op het niet gebruiken van doping. Hij krijgt strafpunten opgelegd.

De renner van Team Anschluss heeft met zijn negatieve dopingcontrole de regels van de Ronde van Managuay geschonden, die expliciet stellen dat het verboden is geen EPO te gebruiken. Staubsauger zegt in een weerwoord dat zijn team ‘absoluut niet schoon is’ en beweert te zijn ‘vergiftigd met gezond eten’ door de teamarts. Hij is vastbesloten een contra-expertise te laten uitvoeren. ‘Wie weet vinden ze toch iets. Ik heb wel gewoon met de rest van de jongens meegegeten namelijk.’

De voorzitter van de Managuayaanse wielerbond, Sancho Merckx Caudillo, meldde na bekendmaking van de resultaten dat hij Staubsauger al langer wantrouwde vanwege zijn menselijke prestaties. ‘Hij heeft vanaf dag één al moeite met binnenkomen. Dat is toch niet normaal? Bovendien heeft zijn team zo’n rijke traditie in de chemische industrie, het is onbegrijpelijk dat hij daar geen gebruik van maakt.’ Team Anschluss bestaat uit Managuayaanse nakomelingen van ex-nazi’s.

Bonus Sjoerd van Keulen van SNS Reaal: de het-kan-nog-erger-top-3

Sjoerd van Keulen

Sjoerd van Keulen vond dat SNS Reaal de wereld moest veroveren en kocht daarom een verrot investeringsbedrijf op. SNS Reaal is nu failliet, maar Van Keulen verdiende 3 miljoen en vertrok in 2009 met een bonus van ruim 1 miljoen. Erg? In Managuay vinden ze van niet, Daar kan het nog erger.

3.
Ziekenhuisdirecteur Roque de los Rocos uit San Luís kocht in 2008 een peperduur ‘anti-virusapparaat’ via internet. Het bleek echter te gaan om een team van 93 softwarespecialisten, die na vaststelling van het misverstand weigerden het ziekenhuis te verlaten tot hun achtjaarcontract was uitgediend of de totale salarissom tot op de laatste peso was uitbetaald. Toen De los Rocos in 2011 met pensioen ging, waren de financiën zo uitgeput dat een medewerker grapte dat de directeur ‘zelf maar iets moest uitzoeken’. De los Rocos nam 10 ziekenhuisbedden mee, 24 defibrillators en 1 po.

2.
Verkeersagent Toni Charanga
had in de jaren 1992-1997 maar één taak: op een stoel zitten langs de Avenida 11 de abril in Mataquintos en turven hoeveel auto’s er langsreden. Charanga leverde tweemaal een rapport in en heeft de resterende jaren aantoonbaar zitten toepen in burritobar ‘El Rincón’. Sinds 2000 heerst op de Avenida een permanente verkeersinfarct. Charanga nam dit jaar ontslag en kreeg een Land Rover cadeau. Hij werkt nu voor de Managuayaanse Spoorwegen.

1.
Generaal Fernando Dengue, minister van Volkshuisvesting van 1978–1979, beloofde bij zijn aantreden om honderdduizend miljoen miljard sociale huurwoningen te bouwen in de provincie Mataquintos. Een jaar later stond de teller op vijf. Dengue ging met pensioen en kreeg een uitzwaaipremie mee waarvan hij een villa voor zijn familie bouwde, met dertig kamers.

Schuilkelder Assad buiten Syrië is klaar

Luxe in de schuilkelder: een ondergrondse skatebaan

SAN LUÍS – Als president Assad van Syrië moet vluchten voor een buitenlandse inval, gaat hij naar een schuilkelder in Managuay. Het toevluchtsoord is ingericht door de gerenommeerde binnenhuisarchitecte Maritza Claure.

Claure kreeg van generaal Jamón, staatshoofd van Managuay en een golfpartner van Assad, de opdracht om een schuilkelder vorm te geven in een ondergrondse parkeergarage in de stad San Luís. ‘Het moest sober zijn, maar wel passen bij een 21ste-eeuwse potentaat,’ vertelt Claure. ‘Ik heb heel even één ruimte overwogen, maar dat bleek toch onpraktisch.’ De schuilkelder telt nu onder meer een golfslagbad, vijf bioscoopzalen en een ondergronds helikopterplatform. Claure: ‘Hoe het met opstijgen en landen moet, zoeken de hoge heren maar uit.’

De financiering van de schuilkelder van Bashar al-Assad ligt in handen van Krachtige Leiders United (KLU), de belangenvereniging van dictators. Gezien de internationale spanningen rondom Syrië kreeg Claure van de KLU carte blanche. De enige concrete eis kwam van de Zimbabwaanse president Robert Mugabe: die hamerde erop dat het complex over supersnel internet moest beschikken, ‘want dan kunnen we Xboxen.’

Noodweer teistert zuiden en oosten Managuay


FERNANDES – Noodweer heeft gisteren vooral in de oostelijke regio rond Fernandes en het zuiden schade veroorzaakt.

Zeker twintig SRV-wagens (annex mobiele alcoholstokerijen) uit Fernandes zijn in een plas met gelekt kernreactorafval terechtgekomen. De chauffeurs liepen geen verwondingen op. Die ontstonden pas toen zij zich wasten in een meer in een nabijgelegen natuurgebied, dat onverwachte hoeveelheden pesticiden, dioxinen en blondeermiddel bevatte.
In Mexitexibambo ontsnapten enkele luipaardkatten, een beschermde diersoort, uit hun kooi, maar zij konden binnen enkele uren weer worden gevangen. Hun eigenaar, Manuel Fidungo van kipknotsenrestaurant ‘El Pollo Loco’, zei dolgelukkig te zijn met de terugkomst van de dieren. ‘En onze gasten nog meer,’ voegde hij eraan toe.
Op de verharde zandweg tussen Coño en Pompo zijn enkele bordelen in brand gevlogen door een blikseminslag. Nadat de brandweer eerst parlementariërs, officieren, lobbyisten, industriëlen, grootgrondbezitters, bankdirecteuren, verzekeraars, lokale notabelen en organisatoren van hanengevechten hadden ontzet, bleef er slechts tijd om twee prostituees uit hun benarde positie te bevrijden. Zij worden juridisch gedwongen om hun klanten te compenseren volgens de gangbare ‘niet goed, geld terug’-regeling.

Bevalling twaalfjarige heel normaal in Managuay

Verloskamer op een middelbare school in Mataquintos, Managuay

MATAQUINTOS – De commotie rond het Groningse meisje van 12 dat vorige week tijdens een schooluitje beviel van een baby, zou in Managuay niet plaatsvinden. Daar gaat standaard een verloskundige mee in de bus.

‘Ooit vonden wij dat ook overdreven,’ zegt schooldirecteur Ferdi Mando Kotulek uit Mataquintos. ‘Maar de schoonmaakkosten werden gewoon te hoog.’ Een begrijpelijk besluit in een land waar een meisje dat op haar zeventiende nog geen kind heeft gebaard, geldt als een stijve trut. De losse seksuele moraal in het Zuid-Amerikaanse land leidt ertoe dat zowel basisscholen als middelbare scholen voorzien zijn van kraamkamers, crèches en lactatieruimtes waar de meisjes borstvoeding kunnen geven.

Hetzelfde geldt voor plekken waar veel kinderen en jongeren komen, zoals attractieparken. ‘In Plopsaland San Luís is vorig jaar december nog een leerlinge van een tweeling bevallen,’ vertelt Mando Kotulek trots. ‘En in Tikibad Mataquintos heb ik ooit geholpen met een keizersnee. Mijn zakmes was hartstikke roestig na afloop, maar de moeder kon tenminste haar zwemdiploma afmaken.’

ONDERTUSSEN IN MANAGUAY: Peper

Een Fuego Infierno Volcánico

‘Gringo, no toca!’ De marktkoopman kijkt me verschrikt aan. Snel trek ik mijn hand terug, die zojuist nog boven een kist vol glanzend rode vruchten hing. ‘Ik moet Spaanse pepers hebben,’ zeg ik, ter verduidelijking. ‘Spaanse pepers!’ roept de man uit. Hikkend van de lach slaat hij een collega op de schouder. Deze, een wat knorriger type, bitst: ‘Dit is geen gewone peper, mamapinga. Dit is de Fuego Infierno Volcánico. Laat hem één nacht op je keel liggen en je wordt wakker zonder strottenhoofd.’

Elk volk krijgt de groenten die het verdient, en op de Pepermarkt kun je zien wat dat voor Managuay betekent. De markt beslaat eenmaal per maand een hoek van de beroemde Mercado Popular in Mataquintos en biedt een kleurrijke verzameling van het pittige broertje van de paprika: rode, oranje, gele, groene, paarse en bruine chilipepers. En de Fuego Infierno Volcánico dus.

Dat blijkt niet zomaar een hapje, zo leert nadere studie. Sterker nog: de Fuego Infierno Volcánico is de heetste chilipeper ter wereld. Op de Scoville-schaal, die de mate van pittigheid aangeeft, haalt hij maar liefst 7.200.000 punten. Ter vergelijking: een straal pepperspray van een Managuayaanse diender in je oog haalt amper 2.000.000, een broodje lamaburger komt op circa 10.000 (al merk je de jalapeño daarin pas op het toilet). Met de Fuego Infierno Volcánico brengen artsen hier buitenlandse patiënten onder narcose door ze eraan te laten ruiken. Hem vastpakken alleen kost je een nacht op de intensive care, plus het aannaaien van de losgetrokken vellen huid (nóóit wapperen).

Voor Managuayanen echter is de ‘Fuego’ een hartige snack. ‘Ik ben gek op pittig eten,’ zegt Jacky (17). Leunend op een kinderwagen laat ze een zakje vullen met de hete pepers. Ik kijk naar haar gewelfde buik. Is dat niet gevaarlijk, voor zwangere vrouwen? Een schaterlach. ‘Het is niet voor mij!’ Ze wijst naar de baby in de kinderwagen, dan tikt ze op haar tanden. ‘De kleine houdt ons wakker, met zijn geknars. Vannacht leg ik voor straf een peper in zijn mondje. Morgen doet hij het niet meer.’
Noud Nijssen

Deze culturele reportage was eerder te lezen in de Volkskrant.

Toerisme: De dragers in de Andes

Wie een trektocht maakt door het Managuayaanse Andes-gebergte, heeft een drager nodig. Immers, als een sterke man zich over uw kleren, slaapzak en tentstokken ontfermt, houdt u tenminste de energie over om te genieten van het landschap. Voor omgerekend twee euro per dag heeft u er al een die voldoet aan alle wettelijke eisen die aan een drager in Managuay worden gesteld. Zoals de drager op de foto, die er pas tussenuit piepte nadat hij álle portemonnees van zijn Finse toeristengroep had buitgemaakt.

Muziek in een bananenrepubliek (3)

Elke maand doet correspondent Joris Mikkelsen – het kleine neefje van Jens – verslag van een muziekfestival in Managuay, de Zuid-Amerikaanse bananenrepubliek. Nu: Motores Negros.

Festival: Motores Negros
Beoordeling: *****

Leger
‘Ik had thuis een lama gekleid, van modder,’ zegt Hernán. Verslagen ligt de dikke tiener op het grasveld. Alleen het korte eind touw in zijn hand herinnert nog aan Pepito, het vriendje op wielen waarmee hij over het festivalterrein zwierf. ‘We hadden superveel aanspraak. Soms kreeg hij rum aan de bar, die mocht ik dan opdrinken.’ Totdat Pepito per ongeluk tegen een officier aanreed. Hernán: ‘Zonder iets te zeggen haalde hij een Romeinse kaars uit zijn binnenzak en schoof ‘m zó in Pepito’s onderkantje. Ik heb geen scherf meer teruggezien.’

Het nationale leger van Managuay: ook op het tweede festival dat ik hier bezoek, blijkt het een bron van ellende. Motores Negros draait om het idee dat iedere idioot met een gemotoriseerd voertuig volslagen ongeorganiseerd mag racen over een braakliggend stuk land. Een perfect concept dus voor de militaire elite. Die komt elk jaar niet alleen pesterig inrijden op de vele tentjes op het terrein, maar vooral deelnemen aan de parade op de slotdag – vandaag – om met de eerste prijs naar huis te gaan.

Die slotparade is een feest voor de trotse bezitters van zelfgeknutselde snelheidsmonsters, onder wie Waldo en Alberto. We ontmoeten de twee twintigers voor een taco- en tequilatentje, waar ze een grote zeepkist hebben geparkeerd. ‘Onze scooter,’ lacht Alberto, een jongen met lange zwarte krullen. ‘Er zit de motor van een Vespa SS 90 in.’ Waldo laat zien hoe hij in de zeepkist twee zitjes met leren bekleding heeft aangebracht én een minikoelkastje met alle benodigdheden voor mojito’s. ‘Mojito’s en Motores Negros,’ grijnst hij, ‘dat is het leven.’

Hij heeft het amper gezegd of het wordt stil om ons heen. Alle hoofden draaien naar de verste hoek van het veld, waar een vaandel met de Managuayaanse vlag boven de menigte uit priemt. De tank die erachteraan komt rollen, vertelt ons: de parade is begonnen en het leger doet de aftrap. Schel tettert het volkslied uit de trompetten van de militaire fanfare: ‘La Himna del Gran Indicador El General Jamón y Su País Managuay, y También de Todo El Resto del América del Sur Que le Apartiene, Pero Provisalmente sólo Managuay’(‘De hymne van de Grote Wegwijzer generaal Jamón en zijn land, en ook van de rest van Zuid-Amerika, dat hem toebehoort, maar vooralsnog alleen Managuay’).

Ruim een half uur lang trekt de stoet aan ons voorbij. Camouflagejeeps, langeafstandsraketten, de lamacavalerie. Net als de andere toeschouwers veinzen Waldo en Alberto respect en kijken toe met strakke blik. Ze worden er niet voor beloond: de zeepkist, die zich kennelijk net iets te ver op het pad bevindt, wordt eerst door twee majoors aan de kant geduwd en even later door een amfibievoertuig verpletterd. Als de houtsplinters zich in mijn wenkbrauw boren, moet ik denken aan Pepito.

Motores Negros is een onvergetelijke ervaring. Vijf sterren.

Hasta la vista,

Joris Mikkelsen

Dit verslag stond eerder op VICE.com. Volg daar de avonturen van Joris Mikkelsen deze zomer. Of op deze website.

Zie ook:
Muziek in een bananenrepubliek (1)
Muziek in een bananenrepubliek (2)

Foto Ronaldo Santana

Reddingsoperatie Chili stilgelegd

Een witte alpaca in galop

SANTA CRUZ – De bevrijding van de mijnwerkers in Chili ligt sinds acht uur vanochtend stil. Een lama is bekneld geraakt in de reddingscapsule.

Enkele minuten nadat de vijfde mijnwerker onder luid applaus uit de capsule stapte, daalde het apparaat weer de diepte in. Na enkele meters echter kwam het piepend en krakend tot stilstand. Bedieningspersoneel ging af op wat omschreven wordt als ‘een luid gefluim’ en ontdekte een witte alpaca-lama tussen de buizen.

Vermoed wordt dat Rodrigo Malfalfa, de bekende Managuayaanse oplichter, het beest in de capsule heeft gedreven. Malfalfa gaf zich gisteren nog uit voor ‘de 34ste kompel’ en eiste een schadevergoeding van de Chileense staat. Daarop werd hij gevangen genomen door een groep mijnwerkersvrouwen, maar vanochtend wist hij weer te ontsnappen.

De lama reageert op de naam Brenda en lijkt slechts een kleine kneuzing aan de linkerhoef te hebben opgelopen.

Dictatuur opgetogen over paus Franciscus I

Jorge Bergoglio als paus Franciscus I

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay is blij met de uitverkiezing van Jorge Bergoglio tot paus Franciscus I. De nieuwe kerkleider, afkomstig uit Argentinië, heeft zich tijdens de dictatuur in het buurland ‘netjes’ gedragen.

‘Wij dachten ook even dat hij een invoelende linkse rakker was,’ lachte een woordvoerder van de regering-Jamón woensdagavond. ‘Maar geloof me: niets is minder waar.’ De woordvoerder herinnerde aan het feit dat de katholieke kerk in Argentinië zich in de jaren 70 openlijk schaarde achter de Videla-dictatuur. ‘Netjes.’ Ook zou Bergoglio persoonlijk twee priesters aan de doodseskaders hebben overhandigd door hen niet expliciet te steunen. ‘Oké, hij heeft ze daarna weer vrij gekregen, maar zijn punt was gemaakt.’

Dat Bergoglio als hoofd van de Argentijnse kerk na 2001 in een bescheiden flatje in Buenos Aires woonde, wimpelde de woordvoerder weg. ‘Ja, hij bereidde zijn eigen maaltijden. Maar dat doet mijn vrouw ook.’ Toen hij daarna toevoegde dat hij ook wel in Buenos Aires zou willen wonen, werd de persconferentie acuut afgebroken.