Naar deze overdekte markt gaan de Mataquinteños voor de beroemde panfluiten en veelkleurige doeken. Al bij binnenkomst wordt u aangeklampt door verkopers van veelkleurige doeken en panfluiten, maar loopt u vooral door: op de binnenplaats links vindt u nóg meer panfluiten en veelkleurige doeken (rechts vooral veelkleurige doeken en panfluiten). Onder de arcaden rondom zitten de winkeltjes met de panfluiten en de veelkleurige doeken. Let op: aan de achterkant van het complex bevindt zich de bekende winkel van Ernesto Jalapeños. Hij is een handelaar in veelkleurige doeken. En panfluiten.
Vakantieboekspel: De tweede winnaar!
![]() |
| Acteur Guillermo Smith |
De tweede winnaar van het Vakantieboekspel is… Lambert-Jan Koops! Lambert-Jan, van harte gefeliciteerd. Je krijgt, zodra het uit is – echt waar – een gratis exemplaar van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek! En als je ons je postadres mailt, sturen we je alvast een aardigheidje toe.
Lambert-Jan Koops wist als enige (!) de persoon op bovenstaande foto te herkennen. Het is natuurlijk Guillermo Smith, de bekende Managuayaanse acteur uit de jaren zestig. We zijn verrast te horen dat Lambert-Jan destijds nog enkele films heeft opgenomen met Smith, die hij overigens zeer vriendschappelijk ‘Will’ noemt. Een daarvan was De vrijheid van de onvrijheid, waarin de zoon van een democratisch gekozen regeringsleider uit Brazilië de grens naar Managuay oversteekt om daar te kunnen genieten van de dictatuur.
‘Ik herinner me vooral de altijd positieve sfeer op de filmsets,’ schrijft Lambert-Jan. ‘Ook omdat we nooit hoefden te betalen voor figuranten of andere spelers, aangezien die ons belangeloos ter beschikking werden gesteld door de overheid. Soms denk ik daar nog wel eens in weemoed aan terug!’
Paviljoen Expo slecht bezocht
De bouw van het Managuayaanse paviljoen, gelegen op slechts enkele tientallen meters van het Nederlandse (foto), loopt al maanden vertraging op. Aanvankelijk zou de glorieuze militaire geschiedenis van het Zuid-Amerikaanse land worden uitgebeeld in 24-karaats goud, maar dit plan is later bijgesteld tot het nabouwen van een tequilabar. Op dit moment vertoont het paviljoen echter nog de aanblik van een modderveld. ‘Misschien wel zo toepasselijk,’ aldus de Chinese woordvoerder.
Er zou wel een delegatie uit Managuay zijn gearriveerd vorige week, maar die was op het vliegveld al niet meer te traceren. Delegatieleider is Franco Jamón, beheerder van het Managuayaanse Expobudget van 2,7 miljoen euro en tevens een neef van staatshoofd generaal Jamón. In Managuay worden geen vragen gesteld.
‘Terroristische aanslag gepland op Máxima’
![]() |
| Prinses, later vandaag koningin, Máxima |
MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft voor vandaag geen terroristische aanslag op prinses Máxima gepland staan. Dat heeft een woordvoerder maandagmiddag bekendgemaakt.
De Managuayaanse overheidsdienst Executies van Overheidswege, afd. Buitenland (EvOaB) gaf op een persconferentie te kennen dat het geen orders heeft ontvangen om Máxima van het leven te beroven. ‘Mevrouw Zorreguieta is de dochter van Jorge Zorreguieta, ooit minister in de Argentijnse regering-Videla, een gruwelijke dictatuur,’ aldus de woordvoerder. Concluderend: ‘Zij staat bij ons dan ook in hoog aanzien.’
Roger Abrahams, hoofdredacteur van Persbureau Managuay, snapt niet hoe de misleidende kop boven dit nieuwsbericht is beland. ‘Wie deze zin leest, voelt zich al een hele alinea bekocht,’ zegt Abrahams over de telefoon. ‘Ik ga tot op de bodem uitzoeken wie van mijn medewerkers hierachter zit.’ Op de vraag of het persbureau dan geen eenmansbedrijf is, lacht Abrahams zenuwachtig. ‘Ha ha ha, natuurlijk niet. Jens Mikkelsen, Noud Nijssen, het barst hier van de mensen die mij niet zijn.’ Geconfronteerd met het feit dat genoemde personen nooit tegelijkertijd met Abrahams te spreken zijn, imiteert hij opeens een defecte telefoonlijn. ‘Ik k… helaas… vraag… dus… ophangen.’
Akkoord is rond, extra bierkraan lijkt probleem
![]() |
| De biertap van Hedwiges Poldóro |
MATAQUINTOS – De Liberalen en Socialisten in het parlement van Managuay lijken het eens te zijn over een akkoord rond het te organiseren toeptoernooi. Een kwestie uit de parlementaire bar kan echter nog roet in het eten gooien.
Beide partijen zijn van plan om de langslepende kwestie rond Hedwiges Póldoro op te lossen, zeggen ingewijden. Poldóro is een ober uit buurland Brazilië die in 2005 een bierkraan heeft gepacht in de parlementaire bar Mañana Mañana. Die mag hij van volksvertegenwoordigers uit wijn producerende regio’s echter niet in werking stellen, of – in horeca-jargon – ‘onder water zetten’. De Liberale leider Marco Ruteño zou echter gezegd hebben: ‘Je moet elkaar wat gunnen. In dit geval: bier.’
De kwestie-Hedwiges Póldoro is niet het enige heikele punt uit het toepakkoord. Zowel de Liberalen als de Socialisten zijn vastbesloten te gaan bezuinigen, maar of hun voorstel het gaat halen om voortaan met drie kaarten te toepen in plaats van vier, is zeer de vraag.
Het parlementaire toeptoernooi is de belangrijkste bezigheid van volksvertegenwoordigers, die onder de dictatuur van generaal Jamón immers weinig in de melk te brokkelen hebben.
De vloek van Armstrong
![]() |
| Lance Armstrong, tot afgelopen vrijdag zevenvoudig Tourwinnaar |
Met Neil Armstrong dood en Lance Armstrong beroofd van al zijn Tour de France-overwinningen rijst de vraag: zou ‘de vloek van Armstrong’ dan toch bestaan? Een top 3 van ellende van de Managuayaanse tak.
1.
Jacob Armstrong verruilt in 1885 de VS voor het beloofde land Managuay. Hij brengt een goede gezondheid mee, een koffer vol gouden dollars en een zoon, John. Een prachtige toekomst gloort aan de horizon. Echter, bij aankomst op het station van Mataquintos rijdt een kruier tegen zijn voet. Armstrong loopt tyfus op, spendeert wanhopig al zijn geld aan de medische behandeling om slechts mee te maken hoe de artsen niet zijn voet, maar de romp van John amputeren. Beiden eindigen als sneue circusattractie.
2.
Manolo Prisko Armstrong leefde 45 jaar lang met een familie gordeldieren. In 1902 omschreef hij tegenover een journalist zijn positie als ‘hun vriend, broer en zoon.’ Een dag later noteerde de journalist hoe de gordeldieren Armstrongs hoofd gebruikten voor een trefbalachtig spelletje.
3.
Luísa Armstrong was een achttienjarige maagd met een voorliefde voor wurgseks. In 2012 vond zij de dood na een gewelddadige sm-sessie van vier uur met haar oudere minnaar, Gris. Na de sessie, toen zij haar halsband had afgedaan en Gris had gedag geblaft, struikelde Luísa over een potlood en viel met haar hoofd op de rand van een marmeren tafel.
De cultus van Sint-Wesley
![]() |
| Het beeld van Sint-Wesley in zijn geboorteplaats, Lázaro |
Sint-Wesley was de bijnaam van Wesley de Mañana Altivo (1922–1973), een rondreizende troubadour van de pampa’s van Zuid-Managuay. Diverse malen voorgedragen voor heiligverklaring door de paus, maar nooit geaccepteerd. Sint-Wesley is de beschermer van zuiplappen, hoeren, peukenrapers en lottobriefjesvervalsers – kortom: van iedereen die doet wat de zanger bij leven deed. In Managuay wordt hij vereerd als een god. Zijn enige standbeeld gebruikt men echter voornamelijk als hangplek om te roken en bier te drinken (foto).
‘Bolivia verwijderen is economische onzin’
![]() |
| Een spoorbrug in Bolivia |
MATAQUINTOS – De oproep van de extreem-rechtse politicus Paco Tornado om Bolivia uit Zuid-Amerika te zetten is ‘economische onzin’.
Dat zei de nieuwe president van De Managuayaansche Bank Felipe Krauthammer gisteren in een talkshow op het politieke tv-kanaal Corrupción 24. ‘Tornado is een valse profeet. Zuid-Amerika is een werelddeel waar alle economieën, financiële instellingen en markten zijn verbonden. Bolivia daaruit weghalen, zou heel veel kapot maken voor Bolivia, maar ook voor ons. Met name autowegen, bruggen en spoorlijnen.’
Tornado reageert op de beschuldiging dat hij een valse profeet zou zijn met: ‘Nietes.’
Lauwe campagne gemeenteraadsbenoemingen

SAN FERNANDO – In Managuay is het enthousiasme voor de gemeenteraadsbenoemingen van aanstaande woensdag ver te zoeken. Vrijwel overal is al duidelijk welke officieren door generaal Jamón zullen worden aangesteld.
Door Jens Mikkelsen
Zoals in San Fernando (foto), een stadje van 18.000 inwoners in de zuidelijke pampa’s. De lokale strijd om de macht werd al maanden geleden beslist toen korporaal Bisbál de Maracas na een maandenlange belegering de familiewoning van zijn belangrijkste opponent, majoor Przewalski, in de as wist te zetten. Bisbál de Maracas wordt vrijwel zeker tot burgemeester van San Fernando benoemd, waarna de gemeenteraad en bijbehorende kas open staat voor zijn familie, vrienden en zakenrelaties.
De enige gemeente waar de benoemingen nog onzeker zijn, is Alcazar in het moerasachtige noorden. Het is de thuisbasis van de zelfs voor een militaire dictatuur ultrarechtse politicus Paco Tornado, die de Boliviaanse immigranten van Alcazar consequent ‘schurftige chihuahua’s’ noemt, maar gelijktijdig benadrukt dat dit ‘niet persoonlijk’ is.
Raad van State partijdig? Het kan erger
![]() |
| Piet Hein Donner, nu nog minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties |
DEN HAAG – De PvdA dient vandaag een motie in om te voorkomen dat minister Donner naar de Raad van State vertrekt. Ook de militaire junta van Managuay worstelt wel eens met een neutrale adviescommissie. Of slaat er bovenop.
De bananendictatuur kent de Raad van de Staat, een van de oudste regeringsorganen ter wereld. De Raad werd in 1532 opgericht door de Spaanse gouverneur Matías Fernández de Velasco, maar is tussendoor zo vaak opgeheven door de zittende tiran dat de totale vergadertijd van de Raad na vierhonderd jaar niet meer bedraagt dan een week.
Toch geldt de Raad van de Staat in Managuay als een gerespecteerd instituut. Zelfs generaal Jamón zegt de Raad in alle vrijheid zijn werk te laten doen, ‘al geven wij natuurlijk wel onze mening.’ Zo haalde de Raad van de Staat in mei van dit jaar een streep door de vergunningen van een nieuwe kolencentrale in Puerto Petróleo, omdat deze niet klopten met de wet.
Nadat de voorzitter van de Raad per ongeluk werd aangereden op een druk kruispunt in Mataquintos en de dochter van een ander Raadslid opeens van huis wegbleef en na drie dagen met gescheurde kleuren onderaan een palmboom werd aangetroffen terwijl ze ‘Guantanamera’ neuriede, werd de wet aangepast en kon de bouw van de kolencentrale beginnen.









