Winnaar rumrace steelt prijs

Een krokodil, met staart

ESPOSA – De jaarlijkse rumrace van Esposa is gisteren gewonnen door Felipe Manzana (17). Manzana won de trofee, een krokodillenstaart, door hem te stelen van de oorspronkelijke winnaar.

Bij de traditionele rumrace rijden dronken, ongehuwde mannen, gezeten op een leguaan, op hoge snelheid onder een krokodil door die aan beide voorpoten is vastgebonden aan twee bomen. Tijdens de rit springen zij van hun paard en klampen zich vast aan de krokodillenstaart. De man die de staart weet los te rukken én te behouden, wint de race.
Zijn gezin eet vervolgens tot diep in de zomer krokodillenpap.

De drakenkop van koning Xi (1080–1130)

De Manca-beschaving kende voor de komst van de conquistadores een hoogontwikkelde beeldhouwkunst die unieke voorwerpen voortbracht. Zoals deze drakenkop, te zien in het Nationaal Historisch Museum in Mataquintos. Mancakoning Xi gaf rond het jaar 1100 opdracht tot wat het pronkstuk van zijn paleis moest worden en liet het, na 30 jaar beitelwerk, inleggen met robijnen, jade en saffieren. Overigens is ons ter ore gekomen dat de conservator van het museum vorige week naar Zaltbommel is gevlucht en de drakenkop op Marktplaats heeft gezet, dus koopjesjagers: wees er snel bij!

Foto Lota del Horno

Bekende Managuayanen: Pablito Chocolatito

Op deze muurschildering in een buitenwijk van Mataquintos staat een van de geliefdste dissidenten van Managuay afgebeeld: Pablo del Bosque. Pablo werd in 1961 geboren in de hoofdstedelijke ijssalon van zijn ouders, in een lege bak chocoladeroomijs. Dat leverde hem de bijnaam ‘Chocolatito’ op, en een levenslange voorkeur voor die ijssmaak.

Als Pablito Chocolatito begon hij op zijn vijftiende een ijssalon in Mataquintos: Chocolate. Chocolate was vanaf dag één een doorslaand succes. Vanwege de heldere formule – 1000 soorten ijs, maar alleen chocolade – maar ook vanwege Pablito’s ludieke acties voor burgerlijke vrijheden. In 1980 organiseerde hij zijn eerste mars langs het presidentiële paleis, waarbij duizenden mensen, aan een chocolade-ijsje likkend, uitdagend langs de ambtswoning van de toenmalige dictator Sans liepen. Die was razend, maar de grote populariteit van de ijsmakersjongen weerhield hem van represailles. Pablito werd een volksheld en een luis in de pels van alle dictatoriale regimes die elkaar in het Managuay zouden opvolgen.

Zijn vereenzelviging met chocolade-ijs nam echter steeds maniakalere vormen aan. Smeerde hij aanvankelijk slechts af en toe zijn gezicht in met het koude goedje, later werd Pablito regelmatig slapend aangetroffen in een zwembad in zijn kelder, tot de rand gevuld met zelfgemaakt ijs. Het dieptepunt volgde in 2008, toen hij spiernaakt door de straten van Mataquintos rende met in elke hand een hoorn, al roepend: ‘Ik ben van chocola! Ik ben van chocola!’ Hoewel een menigte van honderden fans die middag de politie bij hem wist weg te houden, die haar kans schoon zag om de lastpost eindelijk te arresteren, had Pablito eindelijk het regime de smoes gegeven waar het zo lang op had gewacht.
Een half jaar later werd hij opgegeten door hongerige Managuayaanse commando’s.

Foto Conrado Blanco

Couleur locale: De Haaienbus

De Haaienbus rijdt door Roipoipú

Amnesty International en Human Rights Watch hebben keer op keer kritiek op Managuay: de dictatuur communiceert niet met burgers, ze is niet transparant in haar handelen, ze executeert dissidenten zonder vorm van proces. In 2007 pareerde de regering-Jamón al deze kritiekpunten tegelijk met een nieuwe vorm van gevangenentransport: de Haaienbus.

Uit de brochure: ‘Ten eerste weet de arrestant direct waar hij aan toe is. Ten tweede kunnen zijn stadgenoten zien hoeveel vrienden ze gaan verliezen. Ten derde fungeert de bus als rijdende rechtbank. Immers, de buschauffeur is óók snelrechter en heeft de verplichting het doodvonnis af te ronden voordat hij bij de rechtbank arriveert. Dat wil zeggen: het bassin hongerige haaien van de plaatselijke dierentuin. Kortom: de Haaienbus is win-win-win!’

Foto Rogelio de la Sierra

Leger wint Ronde van Managuay

Fans van Team Ejército vieren de winst van hun wielerploeg

MATAQUINTOS – Team Ejército, de ploeg van het Managuayaanse leger, heeft zondag zoals verwacht de wielerronde van Managuay gewonnen. ‘Dankzij eer, kracht en wegversperringen,’ gaf luitenant Francisco Dupont toe.

Daarmee refereerde de nummer één in het algemeen klassement aan de talloze incidenten die La Ronda de Managuay 2013 rijk was. Hoewel de renners van Team Ejército dit jaar niet intimiderend inhaalden met doorgeladen kalasjnikovs op de rug, bezondigden zij zich aan het gebruik van een urinekanon en kraaienpoten en profiteerden zij op de slotdag van een onaangekondigde militaire oefening op het parcours. Dupont wuifde alle bezwaren echter weg. ‘Een topsporter moet zich alleen afvragen: kan ik winnen? En niet: heeft mijn tegenstander toevallig een gewapende organisatie achter zich staan die mij gaat uitschakelen en daarbij wordt gefaciliteerd door de wedstrijdorganisatie en zelfs de overheid? Dan kun je niet rijden.’

De Ronde van Managuay, die het gebruik van epo verplicht stelt, is daarmee op een teleurstelling uitgedraaid voor de ploegen met een grote farmaceut als sponsor: Team Pfizer, Team GlaxoSmithKline en Team Roche. Drie teams zijn voortijdig afgehaakt: Team Syrië (door onderlinge verdeeldheid), Team Noord-Korea (wegens uit de hand lopende kosten van een nucleair dopingprogramma dat misschien wel, misschien niet bestond) en Team Taco (dat halverwege in een fastfoodrestaurant is blijven hangen).

Meer over de Ronde van Managuay leest u hier

REISGIDS 2013 (4): Château Fontaine

Château Fontaine: de regel dat gasten verplicht bestek moeten gebruiken, bleek onhoudbaar

Wat? Eten
Waar? Château Fontaine, Mataquintos
Prijs? $$$

Château Fontaine, een van de exclusiefste restaurants van de Managuayaanse hoofdstad, is zo’n tent waar 95% van de Mataquinteños zich niet op zijn gemak voelt. Nogal wiedes: ze hebben bestek. Goed eten.

$$$ duur
$$ redelijk
$ goedkoop

Dit artikel maakt deel uit van de zomerserie Reisgids 2013: de beste tips voor de vakantievierder in Managuay. Meer tips? Onze reisgids vindt u in dit boek.

Natuur: De leguanen van Lago Petróleo

Op talloze locaties in Managuay vind je dieren die uniek zijn in de wereld. Of het nu de straatcavia’s zijn van metropool Mataquintos, die hotdogs maken van een achtergelaten sigarettenpeuk tussen twee huidschilfers, of de kolibries in mijnschacht Cecilia, die hun wijfjes lokken met de blinkende gespen van overleden mijnwerkers – allemaal hebben ze een eigen, prachtige manier van leven.

Zo ook de leguanen van Lago Petróleo, het grootste meer van Managuay, gelegen in het enige natuurgebied ter wereld dat zowel zeldzame diersoorten herbergt als een productiecentrum van de petrochemische industrie. De leguaan op de foto is gelukkig: hij wist blijkbaar nog net op tijd te ontkomen aan een barbecue.

Uit het ambt gezet, maar nog steeds aan de drank

Strafpleiter Adán Minskewicz is uit het ambt gezet, maar blijft strijden voor wie hij is. Dat betekent: drankorgel, obese veelvraat en mediapersoonlijkheid. Een interview.

Door Jens Mikkelsen

Meneer Minskewicz, dinsdag werd u veroordeeld voor het aannemen van miljoenen peso’s aan contant geld, het niet terugbetalen van voorschotten van cliënten en het bijhouden van een chaotische administratie. Denkt u inmiddels anders over het oordeel van de rechter?
Geenszins. Ik vind het nog steeds onvolledig. (neemt een slok advocaat)

Waarom?
Ik heb om te pesten boven elk dossier gefrituurde kippenvleugeltjes zitten eten, maar over de vetvlekken zegt hij dan weer niets. (neemt kippenvleugeltje uit doos)

U meent te zijn ‘kapotgeschreven’ door de media.
Jazeker, amice. Eerst komen ze een quootje bij je halen, en vervolgens gebruiken ze hun kanaal om hun persoonlijke mening erdoor te drukken. Ik kan niet tegen hypocrisie, dus ik vecht terug.

Wat gaat u doen?

Nóg vaker in roddelrubrieken op tv plaatsnemen en zeggen dat die rechter een ongelooflijke eikel is. (schenkt een glas advocaat in)

Gaat uw ex-vriendin, tv-presentatrice Evita Jellinek, u daarbij helpen?
Spreekt u niet van haar. Ik ben van alle ellende twintig kilo afgevallen. (neemt een slok advocaat)

Het is u niet aan te zien.
(opent tweede doos gefrituurde kippenvleugeltjes) Geloof me, ook voor iemand die normaliter 135 kilo weegt, is dat heel wat.

U gaat in hoger beroep. Zeg eens eerlijk: gelooft u nog in een goede afloop?
Ik moet wel. Aan de andere kant mag ik graag zeggen: dwarsliggers houden de rails recht.

En wat betekent dat?
Dat je met een grote bek altijd in de onderliggende positie belandt en nooit op het juiste spoor zit. (drinkt glas advocaat in één teug leeg)

Presentatrice Jellinek verlaat tv-programma om relatie

Evita Jellinek aan het werk

MATAQUINTOS – Tv-presentatrice Evita Jellinek ziet zich genoodzaakt haar baan op te geven nu zij een liefdesrelatie heeft aangeknoopt met Adán Minskewicz, een bekende drinker van advocaat.

Volgens Jellinek heeft de hoofdredacteur van haar programma Llámame!, een belspelletje, laten weten dat het ‘onwenselijk’ is dat zij presentatrice blijft. Jellinek, schamper: ‘Bij het spel ‘Raad de foto, win een chorizo’ gebruiken we wel eens een afbeelding van Minskewicz, vandaar. Onder deze omstandigheden kan en wil ik niet werken.’

Minskewicz is het uithangbord van drankenfirma Abogado, die al jaren vergeefs probeert een voet tussen de deur te krijgen in dit land van rum- en tequiladrinkers. De drinkerskwaliteiten van reclamester Minskewicz worden echter zeer gewaardeerd door de Managuayanen.

Boze tongen beweren dat de hoofdredacteur van Llámame! slechts wraak heeft willen nemen voor een blauwtje dat hij bij Jellinek liep. Hij zou tijdens een afspraakje in januari een halve liter advocaat hebben gedronken om indruk op haar te maken, maar moest kort daarna al overgeven op Jellineks beroemde maillot van alpacahaar.

De pot-verwijt-de-ketelste situaties uit de geschiedenis

Saadi Kadhafi, toen zijn vader nog heerste over Libië

UTRECHT – Saadi Kadhafi beschuldigt het nieuwe bewind in Libië van een ‘barbaarse executie’ van zijn vader en van ‘grotesk misbruik van de lijken’. Kadhafi is de zoon van ex-dictator Muammar Kaddafi, die 42 jaar lang in het zadel zat en naar schatting tienduizenden doden op zijn geweten heeft.

Ook de Managuayaanse geschiedenis staat bol van voorbeelden waarin de spreker niet echt recht van, eh, spreken had.

1723 – ‘Kom, doe niet zo wreed.’
Gouverneur Isidoro Burgos y Algarve eist applaus van 72 krijgsgevangenen die op het punt staan onthoofd te worden, maar voor wie Burgos y Algarve wél een zacht kussentje op het hakblok heeft geregeld.

2010 – ‘Iets meer vanuit je buik.’
Felipe Valdispetti (12) tegen Jeremy Fuentes (21) na diens auditie voor de talentenjacht The voice of Managuay. Bij Valdispetti’s eigen auditie draaide geen jurylid zich om, vanwege – zoals ze later bekenden – zijn ‘kraaiachtige stemgeluid.’ Fuentes won uiteindelijk de wedstrijd.

1942 – ‘Volgens mij heb je weer met je neus gekeken.’ De Managuayaanse luchtvaartpionier Federico Fotze tegen zijn assistent tijdens het neerstorten van het prototype F1, een vliegtoestel waaraan Fotze zeventien jaar lang had gesleuteld. Kort voor het opstijgen had hij zijn assistent verzocht om ‘nog even wat schroefjes aan te draaien.’