Land van taco's, tango's en tanks
 |
| De Patagonische varkenssnuitskunk |
Luid wiekend zweeft de helikopter boven de Araná. De maan glinstert in het wateroppervlak. Vijf tot de tanden toe bewapende mannen springen op de oever – ‘Ándale! Ándale!’ – en jagen door de wirwar van straten en steegjes in de hoofdstad. Bij Enrique’s Enchilada’s houdt de eenheid halt. De voorste man kijkt om, zet dan zijn rechterlaars met kracht tegen de deur. Krak!
Zoals de Verenigde Staten de Navy SEALs hebben, beschikt ook de militaire junta van Managuay over haar eigen elitetroepen. Deze fuerza de operaciones especiales werd in 1962 opgericht door de toenmalige dictator van het land, generaal Fabio Flabendas, en heet Los Zorrinos, oftewel: de Varkenssnuitskunks. De naam werd bedacht door Flabendas’ ondergeschikten. Niet om de vasthoudendheid te eren waarmee dit Amerikaanse roofdiertje naar voedsel wroet, maar vanwege de scherpe geur die zijn anale klieren produceren – Flabendas leed aan ernstige winderigheid.
De opleiding tot Varkenssnuitskunk is keihard: zestig procent van de deelnemende militairen haakt voortijdig af. Degenen die de eindstreep halen, worden gedrild in typisch Managuayaanse vechttechnieken als met-zijn-twaalven-een-passant-beknuppelen, de-vijand-onder-tafel-drinken en met-een-tank-op-een-sloppenwijk-inrijden. In beginsel opereren de Varkenssnuitskunks in kleine, flexibele groepen die snel op een terroristische dreiging kunnen reageren. Vaker echter zijn ze dronken. Hun erelijst is indrukwekkend: de Skunks waren actief in voormalig Joegoslavië, Colombia en de F-side van Feyenoord, en volgens experts is zelfs de onverhoopte democratisering van Zuid-Amerika hun fout geweest. Maar daarover wordt nog gebakkeleid.
Enrique wijkt verschrikt achteruit. ‘Iedereen op de grond! Nu!’ Terwijl de overige vier hem rugdekking geven, snelt de voorste Varkenssnuitskunk naar de toonbank en grist een dampend dienblad weg. Tegen de uitbater: ‘O wee, als deze enchilada’s lauw zijn.’ Dan stormt de troep weer naar buiten. Als ze bijna de hoek om zijn, horen we één van hen zeggen: ‘Ik dacht dat de minister taco’s had besteld?’
Roger Abrahams
 |
| Het hoofdkwartier van Mercosur in Montevideo, Uruguay |
LA LIBERTINA – Bij het eerste grote lijsttrekkersdebat in Managuay werd donderdag veel geruzied, maar over één ding was men het eens: generaal Jamón is de onbetwiste leider.
Het verschil zat hem vooral in de formulering. De Liberale voorman Marco Ruteño prees Jamón voor een publiek van studenten in La Libertina aan als een ‘kampioen van de vrijheid’. Niemand maakt zich zo sterk voor de vrijheden van de staat als hij, stelde Ruteño, ‘zoals het recht op intimidatie en het recht op eenzaam opsluiten zonder vorm van proces.’
Ruteño’s grootste tegenstrever, Emilio Romero van de Ultrasocialistische Partij, prees het staatshoofd juist omdat hij de eigenheid van de lagere klassen beschermt. ‘Hij houdt ze zoals ze zijn: arm en dom.’ Paco Tornado van de extreem-rechtse PPP richt zijn pijlen sinds enkele maanden niet meer op Boliviaanse immigranten, maar op het Zuid-Amerikaanse samenwerkingsverband Mercosur. ‘Een briljant strateeg als generaal Jamón snapt dat we zo snel mogelijk uit dat zootje moeten stappen,’ schreeuwde hij, ‘ook al zitten we er nog niet in.’
De campagne in Managuay duurt dit jaar met drie weken erg kort. Volgens critici is dat geen probleem, aangezien het volk toch geen stemrecht heeft en generaal Jamon nu al weet welke stromannen hij een plek in het parlement zal toewijzen. De parlementsbenoemingen in Managuay vinden plaats op woensdag 12 september.
 |
| Het is vrijwel zeker dat Nederland JSF-toestellen gaat aanschaffen |
MATAQUINTOS – Als het kabinet besluit tot aanschaf van de JSF, zou één vliegtuig aan een ontwikkelingsland moeten worden geschonken. Dat zegt de minister van Buitenlandse Zaken van Managuay.
De minister, generaal Arnoldo Pelotón, reageert hiermee op het nieuws van donderdag dat coalitiepartij PvdA zich niet langer verzet tegen de komst van de JSF. Hij heeft ook al een land in gedachten: zijn eigen. ‘Als de laatste echte dictatuur van Zuid-Amerika kent Managuay de meeste situaties waarvoor het toestel geschikt is. Nu slaan we een opstand tegen ons bewind neer met clusterbommen, maar met een JSF zouden we prachtige precisiebombardementen kunnen uitvoeren.’
Pelotón denkt dat zijn voorstel goed zal vallen bij de achterban van de PvdA, die nog steeds veel moeite heeft met de bezuinigingen op ontwikkelingshulp die door het kabinet-Rutte I zijn ingezet. ‘Geld geven heeft geen zin, goederen wel. Dat wil zeggen: sommige goederen,’ specificeert Pelotón. ‘Laat die donaties van graan, medicijnen en anticonceptie maar zitten, en doe ons maar zo’n kist.’
Een woordvoerder van de PvdA wilde niet reageren op het voorstel. ‘Is dit weer zo’n zomerflirt?’
 |
| Een medewerker van TAM laadt de Managuayaanse vracht uit |
PRAIA – Een officieel escorte van de Managuayaanse overheid is zondag uit een Braziliaans vliegtuig verwijderd. Tijdens een overstap op de Kaapverdische Eilanden bleken de militairen zich als verstekelingen in het laadruim te hebben verschanst.
Het zeskoppige gezelschap is met de nationale vlag van Managuay onderweg naar Utrecht, waar aanstaande vrijdag de presentatie van Het Grote Managuay-Vakantie-Doeboek zal plaatsvinden. De leider van het escorte, Pablo Allende, spreekt van ‘een slag in het gezicht’. De Managuayaanse minister van Propaganda, Rufus Vendetta Malpenso, noemt de verwijdering ‘het bewijs van arrogantie van een zogenaamde grootmacht in opkomst.’ Een woordvoerder van de Braziliaanse luchtvaartmaatschappij TAM zei gisteren: ‘Zes overheidsbeambten verstoppen zich achter een pallet diepvrieskippen. En dat noemt zich een land?’
Het is nog onduidelijk hoe het Managuayaanse escorte vanuit Praia, de hoofdstad van de Kaapverdische Eilanden, de reis naar Utrecht gaat hervatten. ‘De Managuayaanse cultuur is warm en open,’ aldus Allende. ‘Ook hier zullen wij vrienden maken.’ Het is een publiek geheim dat Adalberto Silencioso, ‘De Pablo Escobar van Managuay’, regelmatig cocaïnevluchten uitvoert via Praia richting het Europese vasteland.
 |
| De eerste reclameposter voor de ChakaKoko (1976) |
JOHANNESBURG – De inmiddels beroemde Bavariameisjes zijn woensdag slaags geraakt met voetballers van het Managuayaanse nationale elftal.
 |
| Gezicht vanaf de boot bij vertrek uit de Rotterdamse haven |
Bovenop de containers kunnen we nog net gebruik maken van de Rotterdamse havenwifi – gelukkig. De journalistieke expeditie naar Zuid-Amerika is begonnen! Nu de Managuayaanse burgeroorlog op zijn hoogtepunt is en een politieke omwenteling nabij, vinden we dat we als persbureau geen knip voor de neus waard zouden zijn als we niet daar, ter plekke, en met ons hele correspondententeam verslag zouden doen van de gebeurtenissen.
Onze reis maken we, naar goed Managuayaans gebruik, als verstekelingen op een vrachtschip. Dat is zo erg nog niet: in onze container wacht een kop thee, een amandelsprits en een comfortabel uitklapstoeltje (en zo’n zeventig Chinezen, die wat minder goed voorbereid op reis zijn gegaan). Als alles meezit, is Persbureau Managuay begin november weer operationeel – en wel vanuit Managuay! Natuurlijk, het is daar oorlog, maar onze contacten zullen ons beschermen. (Als we met Sinterklaas niets hebben laten horen, moet u onze moeders bellen – haha, nee, zo’n vaart zal het niet lopen!)
Tot snel, en ¡hasta luego!
Roger Abrahams
Hoofdredacteur
Persbureau Managuay
 |
De Avenida José Clarentín is een van de opwindendste straten van junglehoofdstad La Libertina. Beroemde criminelen als Mañuel Barreño werden er vermoord, diva’s als Alessandra Lamangiattore liepen er syfilis op en ook vandaag is het een hectisch komen en gaan van kunstenaars, sjacheraars en officieren met banden in de onderwereld.
De straat op de foto is de Calle Yanan Manca.
 |
| Een partij sopropo’s |
HAMBURG – Nu dankzij de EHEC-bacterie maar liefst 60 % van de Duitsers geen komkommers meer durft te eten, stijgen de kansen voor een echte Managuayaanse groente: de sopropo.
Immers, ook de sopropo of balsempeer stamt uit de komkommerfamilie (cucurbitaceae). Wel kent de plant andere eigenaardigheden: zijn onrijpe vrucht heeft een wrattige schil, het vruchtvlees smaakt bitter en het verse plantensap is giftig. De sopropo is, kortom, het Managuayaanse volk in zijn vegetale vorm.
Ondanks het feit dat de sopropo voor consumptie een aantal uur in zout water moet worden geweekt om zijn bittere, dodelijke bestanddeel momordicine kwijt te raken, verwacht de Managuayaanse Liga van Sopropotelers een explosieve stijging van de export. ‘Dankzij die Duitse groenvoervreters is onze sopropo straks exportproduct nummer één van Managuay,’ zegt Liga-voorzitter Pé Amalfi hoopvol. ‘Mosterdgas kan naar de tweede plek.’
