Berichten

Geplaatst op

Generaal ‘helemaal stuk’ van bevalling Carla Bruni

Carla Bruni

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, is er kapot van dat Carla Bruni gisteren een dochter schonk aan de Franse president Sarkozy.

Dat melden welingelichte bronnen rond het Gecamoufleerde Huis, de ambtswoning van de militaire dictator. Jamón zou wel hebben geweten van Bruni’s zwangerschap, maar zou berichten hebben afgedaan met: ‘Ach, we hebben allemaal wel eens een dikke pens na het eten.’ Er wordt al langer gefluisterd dat de generaal een vurige verliefdheid zou koesteren voor de Franse presidentsvrouw, tevens zangeres en ex-model. Op eenzame avonden zou Jamón voor zijn open haard zitten en Bruni’s hit ‘Quelqu’un m’a dit’ spelen op de panfluit.

Zo veel als er over het Franse koppel bekend is, zo weinig komt er over het liefdesleven van generaal Jamón naar buiten. Nog steeds weet niemand wie de moeder is van zijn zoon César. De meest voor de hand liggende kandidate, Maria Fontanka Clarés, is door Jamón steeds schamper ‘een vrouw met haar op de tanden’ genoemd. Niet vanwege haar verbale kwaliteiten, maar omdat haar truckersnor zó groot is, dat hij half in haar mond hangt.

Geplaatst op

Prins carnaval mishandelt vogel

Een raaf

ROIPOIPÚ – Kolonel Gustavo I, een legerofficier die tegen zijn zin tot prins carnaval is benoemd, ging gisteren een icoon van het volksfeest met een fles te lijf.

Dinsdag was in Roipoipú de dag van de Natte Raaf, el Cuervo Mojado. Al sinds 1872 wordt in het stadje, dat wereldberoemd is om zijn carnaval, op de dinsdag voor het feest een zwarte raaf levend gespietst, waarna het dier een liter van de beste tequila over zijn veren gegoten krijgt. Toen men Gustavo echter de dode vogel in het gezicht duwde en hem een fles tequila gaf, sloeg de prins de raaf van de stok en begon op hem in te beuken met het glaswerk, al krijsende: ‘Beëlzebub! Ga heen, Satan!’ Daarna informeerde hij of er iemand een borrel lustte.

De gemeenschap van Roipoipú krijgt langzaamaan in de gaten dat Gustavo I geen groot carnavalsliefhebber is. Mogelijk heeft generaal Jamón hem met de benoeming een loer willen draaien: eerder maakte het staatshoofd een vegetarische sergeant eigenaar van een all-you-can-eat-worstenkar en stelde hij een lichtmatroos met smetvrees aan tot presidentiële billenveger.

Geplaatst op

‘Nederlandse toeristen zijn dieven’


PICO DE LOS ANDES – Een skiverhuurder uit het Andesgebergte klaagt een groep Nederlandse toeristen aan bij het Internationale Hof van Justitie in Den Haag. De Nederlanders zouden zijn sneeuw hebben meegenomen.

Manuel Geloso Fría is furieus. In zijn skiverhuurbedrijf in het bergachtige westen van Managuay is geen klant te vinden. Geen wonder: alle pistes liggen er kaal bij. De reden? Geloso Fría heeft er zo zijn ideeën over. ‘Afgelopen februari kwamen ze, de Nederlanders. Er lag meer sneeuw dan in de afgelopen vijf jaar bij elkaar. Een week nadat ze gingen, was het weg.’ De middenstander weet dat in Nederland nu flinke pakken dons op de straten liggen. ‘En dat vind ik heel toevallig, ja.’ Volgens hem is het ‘een fluitje van een cent’ om sneeuw tien maanden lang te bewaren, ‘bijvoorbeeld in goede koeltassen’.
Het gebrek aan inkomsten heeft Geloso Fría doen besluiten om zich tot het Internationale Hof van Justitie in Den Haag te wenden. Dat het Hof zich alleen inlaat met geschillen tussen onafhankelijke staten onderling, deert hem niet. ‘Gezever. En wat dan nog? Ik ben óók in alle staten.’
Vanwege deze uiterst flauwe woordspeling stoppen wij nu met dit bericht.
Geplaatst op

Gefeliciteerd, Bender Mantoffski!

Omslag van het boek Cerveza

MBC feliciteert Bender Mantoffski met de Managuayaanse verschijning van zijn werk Twee pils op de vierhonderdmeterbaan. 1001 ollebollekes vol maatschappijkritiek. Het ligt vanaf vandaag in heel Managuay in de winkels. Vanwege de gebrekkige leescultuur aldaar gaat het boek in de Spaanse vertaling kortweg Cerveza heten.
Mantoffski, die wij kennen uit het Leidschendamse uitgaansleven, had al drie slecht verkochte novelles op zijn naam staan toen hij door uitgeverij Don Quijote uit Mataquintos werd benaderd. Hij wil schrijver dezes niet verklappen wat de inhoud is geweest van zijn transatlantische zakendeal, anders dan ‘Een schrijver doet veel voor publicatie’.

Ter ere van het feest publiceren wij bij dezen een toepasselijk ollekebolleke uit het boek op onze website, waarvan Mantoffski nog eens benadrukte dat het echt door hemzelf geschreven is.
Bender, deze is voor jou!

Wonder in Betlehem
Jezus van Nazareth
Jozef roept kwaad als
Maria al perst:
“Hè, wat vervelend zo’n
Middendecemberdag
Vind maar eens woonruimte
Net met de kerst!”
Geplaatst op

Overgelopen militairen willen Marx spreken

Karl Marx (1818–1883), de grondlegger van het communisme

LA LIBERTINA – Bij de opstandige maoïstische rebellen van Managuay melden zich steeds meer militairen uit het kamp van de regering. Velen eisen op hoge toon te spreken met de baas: Karl Marx.

Door Jens Mikkelsen

Nu de rebellen oprukken naar de Managuayaanse hoofdstad Mataquintos, arriveren vanuit de veroverde gebieden tientallen overlopers in La Libertina, dat het centrum van het opstandige noorden is geworden. De militairen zijn bereid zich over te geven, maar willen niet onderhandelen met rebellenleider Fernando Sapo, die zij als hun aartsvijand beschouwen. ‘Sapo is de duivel,’ aldus een kolonel, die anoniem wil blijven. ‘Ik zou mijzelf belachelijk maken door met hem te gaan praten. Ik spreek alleen met de filosoof van deze beweging: Karl Marx.’

Een sergeant, die eveneens door het tentenkamp van de maoïsten struint, stelt zich flexibeler op. ‘Ik hoef niet per se met Marx te onderhandelen,’ zegt hij. ‘Het mag ook een andere leider zijn. Zoals dat spleetoog, Mao Zedong.’ Op de opmerking dat Mao in 1976 overleed en Marx al in 1883, barst hij in lachen uit. Ongelovig: ‘Qué? Allemaal dood? Wat hebben ze van die communisten dan te vreten gekregen hier?’

Geplaatst op

Aan ons geblaf ontkomt u niet!


U bent vast al bekend met de producten van Chihuahua S.A. Immers, heeft u nog nooit een cocalolly gegeten? Een Petroleum Margharita gedronken? Of uitslag gekregen van een lek in de kerncentrale bij u om de hoek? Nou dan!

Chichuahua S.A. maakt al 135 jaar producten voor alle Managuayanen. Van damestasjes van tarantulahaar via cactusvruchtenkauwgum tot halfautomatische wapens voor ons militair-industriële complex. En waarom heeft voetbalclub Los Impotentes uit San Luís zo’n geinig klein hondje als logo? Precies.
Wij zijn trots om u te dienen. Blijf daarom onze producten kopen! En niet alleen omdat onze baas een generaal is met goede banden met het veiligheidsapparaat. Nee, ook om uw eigen portemonnee. Deze week: gordeldierballen voor maar 3 peso 50, bij Supermercado Wraf Wraf!
Wij bedoelen maar.
Hartelijks,
Generaal Vital Mendosa
Presidente
Geplaatst op

Speciale eenheid: de Varkenssnuitskunks

De Patagonische varkenssnuitskunk, symbool van de Managuayaanse elitetroepen

Het uitschakelen van Osama bin Laden door ‘special forces’ van de Navy Seals maakt nieuwsgierig naar de elitetroepen van Managuay. Over winderigheid, groepsknuppelen en de F-side van Feyenoord.

NAAM: Zoals in Navy Seals het woord ‘zeehonden’ zit, zo heeft ook Managuay zijn elite-eenheid naar een dier genoemd. De speciale commando’s van de militaire junta heten de Varkenssnuitskunks (Los Zorrinos).

OORSPRONG: De Varkenssnuitskunks werden in 1962 opgericht onder generaal Fabio Flabendas. De naam werd bedacht door zijn ondergeschikten. Niet om de vasthoudendheid te eren waarmee varkenssnuitskunks naar voedsel wroeten, maar vanwege de scherpe geur die hun anale klieren produceren (Flabendas leed aan ernstige winderigheid).

OPLEIDING: 60 procent van de militairen die de keiharde opleiding tot Varkenssnuitskunk volgen, haakt af. De militairen worden getraind in typisch Managuayaanse vechttechnieken als de-vijand-onder-tafel-drinken, met-zijn-twaalven-een-nietsvermoedende-burger-in-elkaar-knuppelen en met-een-tank-op-een-sloppenwijk-inrijden.

WERKWIJZE: De Varkenssnuitskunks opereren in principe in kleine, flexibele groepen die snel op terroristische bedreigingen kunnen reageren. Maar meestal zijn ze dronken.

EERDERE WAPENFEITEN: De Varkenssnuitskunks waren onder meer actief in voormalig Joegoslavië, Colombia en de F-side van Feyenoord. Volgens experts echter is ook de onverhoopte democratisering van het Zuid-Amerikaanse continent hun fout geweest.

Geplaatst op

‘Bolivia verwijderen is economische onzin’

Een spoorbrug in Bolivia

MATAQUINTOS – De oproep van de extreem-rechtse politicus Paco Tornado om Bolivia uit Zuid-Amerika te zetten is ‘economische onzin’.

Dat zei de nieuwe president van De Managuayaansche Bank Felipe Krauthammer gisteren in een talkshow op het politieke tv-kanaal Corrupción 24. ‘Tornado is een valse profeet. Zuid-Amerika is een werelddeel waar alle economieën, financiële instellingen en markten zijn verbonden. Bolivia daaruit weghalen, zou heel veel kapot maken voor Bolivia, maar ook voor ons. Met name autowegen, bruggen en spoorlijnen.’

Tornado reageert op de beschuldiging dat hij een valse profeet zou zijn met: ‘Nietes.’

Geplaatst op

Beroemde Zinloze Woorden: Stoker Fifi

Stoker Fifi

In onze reeks Beroemde Zinloze Woorden (BZW) hoort zeker stoker Fifi thuis, een van de kleurrijkste personages uit de film Océanos ilimitados (Manuel Pipón, 1994).
Daarin onthaalt Fifi een rijksambtenaar die net het scheepsrestaurant is binnengestapt op een onverwachte, jubelende toespraak:

Stoker Fifi:
‘Ziedaar, de tijd is gekomen! Eindelijk krijgen wij antwoord op onze talloze smeekschriften! Eindelijk, de goedkeuring om te blijven varen, de toestemming om onze onderneming voort te zetten, de broodnodige vergunningen om zeldzame dieren te vissen en aan onze passagiers voor te schotelen, om zonder schrijnend schuldgevoel onze behoeftes in internationale wateren te doen, zonder boetes te hoeven vrezen! Ons voortbestaan is gered! Onze boot is veilig! Driewerf hoezee voor de hoofdstedeling! Heil aan de Staat!’

De nieuweling bleek echter niet geen ambtenaar: hij wandelde naar de bar, bestelde een rum en vroeg de kastelein of diens ‘collega’s hun bek konden houden.’

Geplaatst op

Couleur locale: Vijf minuten bedenktijd

Van de Managuayaanse man wordt wel eens gezegd dat hij een rokkenjagende macho is, een roofdier op zoek naar zijn prooi, een egoïst die alleen maar geïnteresseerd is in zijn eigen gerief. Hij zou geen respect hebben voor vrouwen en alle regels van hoffelijkheid aan zijn laars lappen.

Dat is echter overdreven. Kijk naar deze foto: de jongens op de pier geven de zonnebadende toeristes netjes de traditionele vijf minuten bedenktijd om weg te lopen en duidelijk te maken dat zij geen zin hebben in gedwongen, oncomfortabele seks op een houten ondergrond.
Pas daarna storten zij zich, als heren, op hen.

Foto Martina Casafresno