Managuay wil concurreren met Panamakanaal

Het Panamakanaal

MATAQUINTOS – De militaire regering van Managuay wil China paaien met een alternatief voor het dure Panamakanaal.

China, dat een onverzadigbare honger heeft naar grondstoffen, is op zoek naar een goedkope scheepsroute voor zijn economie. Generaal Eduardo Dinero, de Managuayaanse minister van Economie en Mosterdgas, denkt de grootmacht hierin tegemoet te kunnen komen met een binnenlands netwerk van beekjes, drooggevallen rivierbeddingen en open riolen. ‘Met een aansluiting op de oceanen loopt dit netwerk in een mum van tijd vol met bevaarbaar zeewater,’ zei Dinero maandag. Hij vertelde er niet bij dat hiervoor eerst een kanaal naar de Stille Oceaan moet worden gegraven van circa 2700 km lang en een naar de Atlantische Oceaan à 2500 km.

Enkele buurlanden van Managuay die een hiervoor een bijdrage moeten leveren – Brazilië, Bolivia, Paraguay, Uruguay, Chili, Peru en Argentinië = verkeren officieel nog in staat van oorlog met de militair-democratische republiek. Geen van hen heeft vooralsnog gereageerd op de plannen.

Shell ook in Zuid-Amerika verweven met overheid

Een op olie onderzocht stuk grond in de jungle van Managuay, waar volgens het generaalsbewind het equivalent van ‘ca. honderd miljard biljard vaten olie’ te vinden zou moeten zijn

MATAQUINTOS – Shell onderhoudt ook in Managuay nauwe banden met de regering. Alleen is het daar de militaire junta die het olieconcern manipuleert, in plaats van andersom.

Volgens een door Wikileaks gelekt document omschrijft een hoge Managuayaanse militair de greep op Shell als volgt: ‘De vuist van het leger zit diep in de chihuahua.’ Met ‘de chihuahua’ wordt ManaOil bedoeld, een joint venture van Shell en de Managuayaanse overheid.

ManaOil verricht al bijna een eeuw proefboringen in Managuay die nog geen druppel olie hebben opgeleverd. Steeds als Shell zich dreigt terug te trekken en de smeergeldbetalingen wil stopzetten, verschijnt er een overheidsrapport dat grote olievelden belooft in een deel van Managuay waar nog niet geboord is. Bij buitenlandse werknemers in de olie-industrie staat Managuay bekend als ‘de Bermuda-driehoek’: wie er ingaat, moet zijn paspoort inleveren bij de douane en krijgt het pas terug zodra het eerste vat olie boven de grond is.

Economie: Stiletto Run op de M1


In 2007 verklaarde het staatshoofd van Managuay, generaal Jamón, dat het eerste (en tot dusver enige) geasfalteerde stuk van snelweg M1 zo perfect gelukt was, dat ‘een vrouw op stilettohakken de volle achthonderd meter rennend zou kunnen afleggen’. Sindsdien organiseert de lokale versie van Glamour er jaarlijks de Stiletto Run. De winnares ontvangt een nieuw paar stiletto’s en een Hansaplast-cadeaupakket.

Economie: Transport

De M1, de snelweg van Chuco naar Mataquintos, is de belangrijkste verkeersader van het land. Hij is echter dringend aan renovatie toe: alleen al dit jaar bezeerden zeven lama’s hun hoeven aan het wegdek.

Economie: Een land van belofte

De liberalisering van de jaren 90 hebben Managuay geen windeieren gelegd: het internationale bedrijfsleven, waaronder de belangrijkste creditcardmaatschappijen (zie foto), is in alle winkelcentra aanwezig.

Economie: Vallen en opstaan

Al jaren zit de bouw van wat ooit de prestigieuze boulevard van Mataquintos moet worden, in het slop. Projectontwikkelaars komen hun afspraken niet na, de gemeente is in geldnood, het gebied verwildert. Er zijn echter ook prestigeprojecten die wél voltooid worden, zoals hier de Capitán Ugaz-promenade in de wijk San José.

Economie: Geld

Het leven in Mataquintos is, dankzij de gunstige wisselkoers, voor ons Europeanen zeer betaalbaar. Dit straatorkest was voor slechts € 3 bereid zijn boeltje te pakken en elders te gaan spelen.