Moslim uit Managuay naar Mekka

De bus waarmee Jamal Sánchez naar de grens vertrok.

PERNILOS – De moslim van Managuay, Jamal Sánchez, is gisteren vertrokken op bedevaart naar Mekka in Saoedie-Arabië.

De zogenaamde hadj is weer begonnen en Sánchez, die shoarmataco’s verkoopt in het dorpje Pernilos, wil er dit jaar bij zijn. Vorig jaar deden de wantrouwige Managuayaanse autoriteiten zeventien uur over Sánchez’ paspoortcontrole, waardoor hij de expresboot naar Saoedi-Arabië miste. Bij terugkomst sloegen douanebeambten hem in elkaar ‘in het kader van de strijd tegen het terrorisme’.

Jamal Sánchez heet eigenlijk Jamal Sankhandrishun en komt uit India. Desondanks, en ondanks zijn naamsverandering, noemen zijn dorpsgenoten hem consequent ‘de Turk’.

Cultuur: de maandag

Een boomkonijn (chinchilla)

De maandag neemt van oudsher een belangrijke plaats in in de Managuayaanse cultuur. Hier enkele voorbeelden.

  • Op maandag 23 januari 1505 liet voor het eerst een Spaanse ontdekkingsreiziger, Don Camilo del Ponte, zijn gezicht zien in een indianennederzetting in het huidige Managuay. Op dinsdag 24 januari 1505 bewerkten de indianen dat gezicht met 57 speren en spietsen Don Camilo’s hoofd op een mintgroene cactus.
  • Jeremy Fuentes, de winnaar van The Voice of Managuay 2010, werd 21 jaar geleden geboren op een maandag. In de 163ste variant op het tv-talentenjachtformat moesten deelnemers het geluid van een inheems dier imiteren, en Jeremy pakte de jury in met een bronstig boomkonijn (‘Wenggg-skriii-OET!’ – foto).
  • Op maandag rusten de Managuayanen uit van het overigens maar mondjesmaat gebrachte kerkbezoek op zondag, en bereiden zij zich voor op de siësta van dinsdag door middel van een ongeveer net zo lange siësta (van circa 9:00 uur tot 17:00 uur).
  • Het woord voor maandag (‘lunes’) wordt door Managuayanen gewoonlijk verkeerd gespeld als ‘lunis’, ‘luns’ of ‘lunez’. Maar meestal schrijven zij het helemaal niet, omdat zij analfabeet zijn.

‘VVD wil Managuayaans omroepbestel’

CDA-Kamerlid Madeleine van Toorenburg: ‘…stenen tijdperk…’

AMSTERDAM – Het plan om te snoeien in websites van de publieke omroep toont aan dat de VVD uit is op een Managuayaans omroepbestel. Dat meent mediafilosoof Aad Mandela (geen familie).

Door Jens Mikkelsen

Meneer Mandela, de staatsomroep van Managuay is volledig in handen van de militaire junta. Dat geldt toch ook voor internet?
Het internet is in Managuay nog een relatief nieuw fenomeen. Maar inderdaad: de nieuwsvoorziening per telex, telegraaf en postduif is vast in handen van de staat.

Dan kun je toch niet zeggen dat de junta terugwil naar ‘het stenen tijdperk’, zoals CDA-Kamerlid Van Toorenburg het gisteren noemde?
God nee! Het stenen tijdperk! Dat zou voor Managuay een terugkeer naar de democratie betekenen!

En nu serieus?
Serieus: het generaalsbewind in Managuay is, net als de VVD, bang dat de omroep zich bezighoudt met staatsvijandige activiteiten.

Zoals?
Wapens maken.

Wapens maken?
Ja.

Welke omroep wil er nu wapens maken?
Ha! Het zou niet de eerste keer zijn dat een talkshowpresentator zich ontpopt tot rebellenleider die een leger aanstuurt van kindsoldaten en zelfmoordterroristen!

Ik begin de indruk te krijgen dat u enigszins overdrijft.
Ként u Jochem van Gelder überhaupt?

Ook rel in Managuay om ‘Sint’

Zoals elk jaar barst ook in Managuay de discussie los over de plaatselijke ‘Sinterklaas’. Alleen: deze Sint-Cerberus mishandelt kleuters en laat niet eens een cadeautje achter.

We belden met Patrick M’fofo, Zuid-Amerika-specialist van het Meertens Instituut voor Volkenkunde:

Wat zijn de overeenkomsten tussen onze Sinterklaas en Sint-Cerberus?
Ze zijn allebei geïnspireerd op christelijke heiligen, compleet met mijter, mantel en staf. En ze hebben hulpjes: bij ons Zwarte Piet, bij hen Pedro el Negro.

En de verschillen?
Zwarte Piet heeft een roe, Pedro el Negro gebruikt pepperspray.

Pepperspray? En Sint-Cerberus is de goedheiligman die de kindertjes troost?
Troost? Zodra ze verblind zijn, krijgen ze de staf van Sint-Cerberus zelf er nog eens overheen.

Wat is eigenlijk de lol van deze vorm van kindermishandeling in Managuay?
Nou, de oom of neef die Sint-Cerberus speelt, heeft doorgaans een goede tijd. Maar die is dan ook dronken.

Dus iedereen is opgelucht als eind december Sint-Cerberus weer vertrekt?
Jazeker. Dan kunnen oom of neef weer, ongehinderd door die onhandige verkleedspullen, de kleintjes in elkaar rammen.

Bedankt voor dit gesprek.
Mag ik de groeten doen?

Nobelprijs weer niet naar Managuay

Sergio Sánchez Hammarskjold

PERFIDO – En weer gaat de Nobelprijs voor de Literatuur niet naar Sergio Sánchez Hammarskjold. ‘Mario Vargas Llosa? Een armoedige prutser.’

Door Jens Mikkelsen

Het is een bittere pil voor Sergio Sánchez Hammarskjold. Gaat de Nobelprijs eindelijk weer eens naar de Spaanstalige wereld, krijgt Mario Vargas Llosa hem, de grootmeester uit Peru. En dat terwijl Sánchez Hammarskjold elk jaar weer genoemd wordt. Toegegeven: alleen door hemzelf.

Teleurgesteld?

‘Het gaat elk jaar zo. Die Zweden lezen alleen fantasieverhalen. Alles wat anders is, is verkeerd.’

Sánchez Hammarskjold gaat er prat op nog nooit een heuse roman te hebben geproduceerd. In Managuay, waar de helft van de bevolking niet kan lezen, en de andere helft daar gewoon geen zin in heeft, moet een auteur zich toeleggen op praktische teksten. Sánchez Hammarskjold schrijft handleidingen, snackbarmenu’s en productinformatie. Zijn Ingrediënten & Voedingswaarde per 100 ml van de literflessen Pipo Papajapap geldt als een klassieker in het genre.

Waarom wordt u steeds gepasseerd?
‘Ze willen dat je dingen verzint. Het mag geen praktisch nut hebben. Ik heb net een klus voor het leger afgerond. Inventarisatie van lijken na de opstand van San Fernando, 3 maart 2010, A t/m M is een prachtwerkje geworden. Maar denkt u dat ze dat in Stockholm gaan lezen? Als je, zoals Vargas Llosa, dingen uit je duim zuigt, dan ben je toch een armoedige prutser?’

Is uw werk wel te vergelijken met dat van hem?
‘Maar natuurlijk. Ze prijzen Vargas Llosa “voor de manier waarop hij machtsstructuren in kaart brengt en voor zijn scherpzinnige beelden van het verzet, de opstandigheid en de nederlaag van het individu.” Dan hebben ze mijn bewegwijzering van martelcentrum Horror Máximo in La Libertina nog niet gelezen.’

Hopelijk heeft u volgend jaar meer geluk. Wat schrijft u nu?

‘Ik ben bezig met het telefoonboek van Managuay. Mag ik uw mobiele nummer noteren?’

Jongeren uit ‘Oh oh Coño’ nemen plaat op

 
Feestvierende jongeren in Coño:
in de witte bekers shots van een halve liter gefermenteerde lamamelk,
die de uitwisselingsstudent rechtsonder op moet drinken. 

COÑO – De hoofdrolspelers van realitysoap ‘Oh oh Coño’ brengen een plaat uit ter ere van de mannenverslindster uit hun midden, Jennifer. De single ‘Sífilis’ verschijnt aanstaande maandag.

De werktitel van de plaat was ‘Dikke aars’, maar dit werd uiteindelijk toch te beledigend gevonden voor Jennifer. Het 18-jarige cultidool – wier bijnaam ‘My little pony’ is omdat zij al sinds haar jeugd wil lijken op de gelijknamige, vrolijke viervoeters – heeft haar achterwerk enkele malen kunstmatig laten vergroten, onder meer door het inspuiten van 75 liter lamavet.

Oh oh Coño, vanavond weer te zien op de zender La Lama Erótica, is de grootste tv-hit van het moment in Managuay. In de serie worden acht achterstandsjongeren uit San Luís gevolgd die drie weken feestvieren in Coño, aan de oevers van Lago de Agua. De populairteit is onder meer te danken aan het scandaleuze gedrag van My little pony (‘Ik heb de mannen hier maar twee dingen te bieden: het tweede is een lege portemonnee’) en de openingszinnen van ‘Atomik’, die opgroeide naast de kerncentrale van Jerónimos (‘Ik heb twee oren. Wil je het derde zien?’).

Rel om Managuayaanse inzending Oscars

Manuel Hermoso, hoofdrolspeelster van ‘Santana’

LOS ANGELES – De organisatie van de Oscars in Los Angeles heeft Santana, de Managuayaanse inzending, op voorhand uitgesloten van deelname. De regisseur van Santana voelt zich ‘als porno’ behandeld.


Santana vertelt het verhaal van het gelijknamige, negentienjarige meisje dat onstuimig de liefde bedrijft met een enchiladakoerier, waarna deze haar aanraadt meer van de wereld te zien. Santana vraagt daarop een lift aan een vrachtwagenchauffeur, met wie zij, in diens cabine, wederom onstuimig de liefde bedrijft. Aangekomen in het dichtstbijzijnde stadje, gaat Santana onmiddellijk over tot het onstuimig bedrijven van de liefde met een toevallig passerende handelaar in cactussen, en niet veel later met vier modderworstelende nonnen. Gedurende haar verblijf in het stadje doet Santana niet veel meer dan onstuimig de liefde te bedrijven met onder meer een kostschooljongen, een tuinman, een rumstoker, de vrouw van de rumstoker, de pokervrienden van de rumstoker en hun vrouwen tegelijk, en een lamascheerder. 
De regisseur van Santana, Francisco ‘El Toro’ Estigue, noemt de beslissing van de Amerikaanse Oscarorganisatie om zijn film te weigeren onbegrijpelijk. ‘Het is gewoon een film over de liefde. En het onstuimig bedrijven ervan.’ 
De Academy of Motion Picture Arts and Sciences benadrukt dat niet het concept van onstuimige liefde het probleem is, maar de expliciete manier waarop de scènes zijn gefilmd en het feit dat zij 65 minuten in beslag nemen van de in totaal 71 minuten durende film (inclusief aftiteling).

Internationaal netwerk Managuay verbrokkelt

Het Cultureel Centrum van Managuay in Sint-Petersburg

MATAQUINTOS – Het internationale netwerk van ambassades, consulaten en culturele centra van Managuay verbrokkelt, zo laat de teloorgang van de vestiging in Sint-Petersburg zien.

Het Cultureel Centrum van Managuay in de Russische tsarenstad is inmiddels verlaten, zo stelde de Nederlander Egbert Hartman vast. Het statige pand aan de Severny Prospekt was ooit een levendig ontmoetingspunt van de Russische avant-garde, met kunstenaars en schrijvers als Vladimir Vojnovitsj, en de Managuayaanse, met klaplopers en prostituees als Marta de Pokdalige Weduwe.

De laatste bewindvoerders van het Centrum waren de stagiairs Sílvia Sommer en Emilio Parmanto, die bij hun aantreden een met alle technische voorzieningen geëquipeerde instelling aantroffen. Nu is door de scheefhangende luxaflex slechts een achterglaten telraam te zien.

Sommer en Parmanto liepen eerder een korte stage op de redactie van dit nieuwsblog. Het internationale opsporingsbevel is nog steeds van kracht, dus als u ze ziet, laat u het ons dan vooral weten.

Lees ook: Uw hoofdredacteur zegt: excuus

NATUUR: De chichi-tor

Dit is de chichi-tor, de nationale kever van Managuay. Hij komt alleen in Managuay voor en staat bekend om zijn typische geur. De chichi-tor is vereeuwigd in een beroemd gedicht van de geniale dichter Jesús Tánqui-Tánqui (1871–1887, geniaal omdat hij al op vijftienjarige leeftijd kon lezen en schrijven). Hier volgt een citaat:

Dit is het verhaal van een torretje klein
Dat zo smartelijk lijdt aan een kwaal
Vanaf zijn geboorte ruikt hij naar gazpacho
Een eigenschap catastrofaal

Een kevertjesmeisje schonk hem ooit een lach
En de chichi-tor vond haar het zoetst
Maar toen zij gazpacho rook, schrok zij en kreet: 
‘Heb jij soms niet je tanden gepoetst?’

Boyband Los Cojones herenigd

Persfoto van Los Cojones anno 2010

SAN PEDRITO – De Managuayaanse muziekformatie Los Cojones, die in de jaren negentig furore maakte in heel Latijns-Amerika, gaat weer optreden. 

De hereniging van de vier hartenbrekers van weleer begon bij een toevallige ontmoeting van voormalig leadzanger ‘Didi’ Vaffanculo met ex-bassist ‘Nono’ Chulango. ‘Nou ja, toevallig,’ lacht Didi, op straat in San Pedrito. ‘Ik moest verhuizen van blok C naar blok D van het Monstro [de plaatselijke penitentiaire inrichting, red.], en daar maakte Nono de dienst uit.’ Tijdens hun gewelddadige uitbraak besloten de twee om weer te gaan zingen.

Didi bestrijdt dat het de bandleden alleen om geld te doen zou zijn. ‘We treden op uit puur artistieke overwegingen,’ stelt de voormalige superster, terwijl hij zich buigt over een vuilnisbak bij een vestiging van kipknotsenrestaurant El Pollo Loco. ‘We genieten ervan om weer samen te werken.’ Details over de aanstaande tournee zijn nog niet bekend vanwege onenigheid over de te spelen nummers en de verdeling van de vrouwelijke fans.

Los Cojones maakte furore met hits als ‘Es un chihuahua en tu bolsillo (o te gusta encontrarme)?’ (‘Is dat een chihuahua in je broekzak (of ben je gewoon blij me te zien)?‘), ‘Eres la mantequilla sobre mi panocha’ (‘Jij bent de boter op mijn maïskolf‘) en ‘Dígame gracias por eso techo de chapa ondulada (cariño)’ (‘Zeg dan bedankt voor dat golfplaten dak (schatje)’).