Sinterklaasfeest verstoord door panfluitbendes

Sinterklaas, zonder paard, met Pablo, de zoon van de Nederlandse consul

MANAGUAY – De Sinterklaasviering op het Nederlandse consulaat in Managuay is gisteren ruw verstoord door lokale panfluitbendes.

Ruim dertig panfluitformaties blokkeerden urenlang al fluitend de ingang, de hal en de bar van het consulaat. Een van de muzikanten verklaarde te zijn afgekomen op de belofte van gratis ‘peper, noten, gouden munten en snoep.’ Een ander zei meer van Sinterklaas te houden dan van Sint-Cerberus, de Managuayaanse kinderheilige. ‘Sinterklaas gooit zijn noten tenminste niet recht in je oog.’

Ondanks het tumult spreekt de Nederlandse consul, Frederik de Zeeuw, van een geslaagde viering. Dat de panfluitmuzikanten na ontruiming zeven kratten jenever en een zwevend toilet hebben meegenomen, wil hij niet goedpraten, maar ‘de Managuayaanse cultuur is nu eenmaal vrijgeviger dan de onze.’ De gebroken poot die het paard van Sinterklaas in het gedrang opliep, noemt De Zeeuw echter onvergeeflijk. Al voegt hij eraan toe: ‘Been. Het is been. Een paard is een edel dier.’

Vandaag: Dag van de Panfluit

Vandaag is het in Managuay Dag van de Panfluit. In het hele land staan festiviteiten rond dit blaasinstrument op het programma, zoals panfluitwerpen, kinderpanfluitknutselen en wedstrijden wie-krijgt-de-meeste-panfluiten-in-zijn-mond. Ook zullen Bolivianen met een panfluit op feestelijke wijze levend worden verbrand, want Boliviaanse panfluiten zijn – in tegenstelling tot Managuayaanse – het werk van Satan. Feliz día de fiesta!

Foto Lota del Horno

Opvanghuis geopend voor slachtoffers ‘Managuayaanse Sinterklaas’

Een slachtoffertje maakte deze tekening als antwoord op de vraag: hoe zie jij Sint-Cerberus het liefst?

MATAQUINTOS – In Mataquintos is zondag een opvanghuis geopend voor slachtoffers van Sint-Cerberus, de ‘Managuayaanse Sinterklaas’.

Sint-Cerberus is een Managuayaanse traditie waarbij vaders en ooms zich verkleden als een christelijke heilige, of als diens hulpje Pedro el Negro, met als doel om kleine kinderen een verrassing te bezorgen. Aangezien de verrassing doorgaans bestaat uit een wolk pepperspray en de verkleedpartij geldt als een excuus om het collectief op een zuipen te zetten, houdt menige Managuayaanse kleuter voor de rest van zijn leven een trauma over aan het feest.

De opening van het opvanghuis moest zondag overigens bijna worden afgelast vanwege een voor de ingang verzamelde menigte aangeschoten Sint-Cerberussen die in brand gestoken kinderknuffels gooide en de Managuayaanse versie brulde van ‘Ach vaderlief, toe drink niet meer.’

Generaal Jamón gesignaleerd in Groningen

Het borstbeeld, een benadering van generaal Jamón

GRONINGEN – De militaire dictator van Managuay, generaal Jamón, is zondag gesignaleerd in Groningen. Dat wil zeggen: een borstbeeld van hem, dus een menselijkere versie.

Dat meldt een trouwe lezer van dit nieuwsblog, de heer J. Huisman. ‘Zijn robuuste en markante verschijning maakte meteen indruk op de aanwezigen,’ schrijft Huisman. Het borstbeeld is onderdeel van een expositie in het Groninger Museum en is gemaakt door kunstenaarscollectief Studio JOB. Aangezien generaal Jamón slechts sporadisch toestemming geeft om hem af te beelden, hebben de kunstenaars zich moeten baseren op verhalen, roddels en geruchten rond diens uiterlijk. ‘Ze hadden beter naar Managuay kunnen gaan om een toespraak van hem bij te wonen,’ schamperde een bezoeker. ‘Dan hadden ze minstens zeven uur de tijd gehad om stiekeme schetsen te maken.’

Huisman meldt verder dat Studio JOB een expositie in Managuay in het vooruitzicht is gesteld, in het gemeenschapshuis van San Adolfo Tedesco. De kunstenaarsgroep zou in zijn enthousiasme meteen besloten hebben om in China 25 kopieën van het borstbeeld te laten maken, ‘zodat men op ieder openbaar toilet in Managuay, tijdens de laxerende weldaad, ervan kan genieten.’

Weekendje Chuco: een panfluit van 300.000 kg

Hotel Andes in Chuco (rechts van de rivier, naast de telegraafpaal)

Ga naar Chuco, de parel van de Andes! Na een paar dagen in hoofdstad Mataquintos heeft u het namelijk wel gehad met die drukte, die uitlaatgassen en die constante zakkenrollerij door de verkeerspolitie. Een beknopte reisgids.

BEKIJKEN
Panfluitpaleis
$

Chuco is het kloppend hart van de Managuayaanse panfluitindustrie en een bezoekje aan het Panfluitpaleis is dan ook een absolute aanrader. Er staat de grootste panfluit ter wereld (29 m hoog, 300.000 kg zwaar) en zelfs de wc’s bestaan uit porseleinen panfluitbuizen. Toch zal de doorsnee toerist, zo vermoeden wij, de panfluitsoep en een workshop neus-, oor- en anusfluiten aan zich voorbij laten gaan.

ETEN
El Scroto
$

De naam van dit goedkope restaurantje aan de rand van het centrum betekent ‘het scrotum’: nu weet u meteen wat de specialiteit van het huis is. Op het menu staat lamascrotum, chihuahuascrotum, chinchillascrotum – zelfs mensenscrotum. De uitbater wilde ons niet vertellen waar hij die laatste vandaan haalt, maar verwees wel naar een ‘megadeal’ met het Ministerie van Foltering.

SLAPEN
Hotel Andes
$

Wat maakt een weekendje Chuco completer dan slapen tussen de bergtoppen? Nou, een dak boven je hoofd bijvoorbeeld, of een nachtkastje. Zo’n kaalgevreten grasveld waar toeristen hun slaapzak mogen neerleggen, noemen wij geen hotel. Maar goed, het ontbijt was redelijk.

UITGAAN
Burritobar
$

Veruit de vreemdste bar in Chuco – bezoek hem alleen na tweeën en bij absolute dronkenschap – heet de Burritobar. Niet omdat je er burrito’s kunt eten, maar omdat je bij binnenkomst je jas moet afgeven, op de grond moet plaatsnemen en strak in een veelpleurige poncho wordt gerold. Vervolgens lig je uren naar muziek te luisteren. Panfluitmuziek – dat spreekt.

Bij Air Burrito boek je al een retourvlucht Mataquintos-Chuco voor een bepaalde som geld.

De snoepjes van Sint-Cerberus

Met het feest van Sint-Cerberus in aantocht mogen Managuayaanse kinderen weer genieten van de zogenoemde cagarrutas: kleurige snoepballetjes, gevuld met lekkers. En niet alleen de kinderen – elke beroepsgroep in Managuay heeft zijn eigen favoriet. Boeren kauwen op cagarrutas met papaja, in het straatmuzikantencircuit bevat de lekkernij sigarettenstompjes en in de showbizzwereld cocaïne.
Sint-Cerberus zelf maakt het niet uit wat er in de balletjes zit; als ze maar hard genoeg zijn om de kleintjes er goed mee te raken.

Foto: Lota del Horno

Boek verboden om ‘ondermijning van het gezag’

Steven Pinker, hoogleraar psychologie aan de universiteit van Harvard, VS

MATAQUINTOS – De militaire junta van Managuay heeft het nieuwste boek van Steven Pinker verboden vanwege ‘ondermijning van het staatsgezag’. Het boek gaat over de afname van geweld in de wereldgeschiedenis.

De Managuayaanse minister van Binnenlandse Zaken, generaal Popo de Mierda, is woest over Pinkers The better angels of our nature. The decline of violence in history and its causes. ‘Die zogenaamde hoogleraar aan Harvard,’ tiert de generaal, ‘zegt dat in de laatste vijf millennia geweld in al zijn verschijningsvormen – moord, doodslag, oorlogen tussen staten, burgeroorlogen, geweld van milities en krijgsheren, terrorisme en genocide – is afgenomen. Met zo’n boodschap blijft het volk natuurlijk niet koest!’ Na een korte pauze: ‘Daarbij is het voor ons, als militaire dictatuur, ook helemaal niet leuk om te horen.’

Op de vraag of Popo de Mierda het boek heeft gelezen, barst hij in lachen uit. ‘Ha ha, natuurlijk niet! Ik lees geen boeken! Los daarvan: ik was bij een openbare executie en had dus geen tijd.’

Tv-serie: Het kleine huis in de Andes (1981–1990)

Een klein huis in de Managuayaanse Andes


Het kleine huis in de Andes was een populaire Managuayaanse televisieserie die tussen 1981 en 1990 werd uitgezonden door tv-zender Managuay Uno. De serie draait om Carlos en Carolina Inglés en hun zeven kinderen, die in een klein dorpje wonen. Inderdaad: de overeenkomsten met de Amerikaanse hitserie Little house on the prairie (1974–1983) zijn opvallend.

Critici hebben de bedenker van de serie, producent en Bolivianenimitator Mario Vázquez, dan ook vaak verweten dat Het kleine huis niet meer is dan een slechte kopie. Zo komt er geen enkele lama voor in de serie, terwijl die in de Managuayaanse Andes onvermijdelijk is als transportmiddel, vleesleverancier en lustobject. Ook leken hele scènes direct afkomstig uit de Amerikaanse serie. Vázquez pareerde dat laatste punt van kritiek met de opmerking dat hij ‘toch godverdomme zelf wel mag uitmaken of ik naar New York ga en daar met een lopende videocamera in de hand tv ga kijken?!’

Een ‘klein huis in de Andes’ is tevens straattaal voor een halsketting gedragen door een vrouw met grote borsten.

Generaal ‘helemaal stuk’ van bevalling Carla Bruni

Carla Bruni

MATAQUINTOS – Generaal Jamón, het staatshoofd van Managuay, is er kapot van dat Carla Bruni gisteren een dochter schonk aan de Franse president Sarkozy.

Dat melden welingelichte bronnen rond het Gecamoufleerde Huis, de ambtswoning van de militaire dictator. Jamón zou wel hebben geweten van Bruni’s zwangerschap, maar zou berichten hebben afgedaan met: ‘Ach, we hebben allemaal wel eens een dikke pens na het eten.’ Er wordt al langer gefluisterd dat de generaal een vurige verliefdheid zou koesteren voor de Franse presidentsvrouw, tevens zangeres en ex-model. Op eenzame avonden zou Jamón voor zijn open haard zitten en Bruni’s hit ‘Quelqu’un m’a dit’ spelen op de panfluit.

Zo veel als er over het Franse koppel bekend is, zo weinig komt er over het liefdesleven van generaal Jamón naar buiten. Nog steeds weet niemand wie de moeder is van zijn zoon César. De meest voor de hand liggende kandidate, Maria Fontanka Clarés, is door Jamón steeds schamper ‘een vrouw met haar op de tanden’ genoemd. Niet vanwege haar verbale kwaliteiten, maar omdat haar truckersnor zó groot is, dat hij half in haar mond hangt.

Jubileum tv gevierd met executies

MATAQUINTOS – Het zestigjarig bestaan van televisie in Managuay is zondag op bescheiden wijze gevierd.

Staatszender Managuay Uno herhaalde enkele seizoenen van het eerste televisieprogramma van het land, waar de oude generatie weleens met weemoed aan terugdenkt: Ejecución 24, een aaneenschakeling van live uitgezonden executies. Tussen de afleveringen door waren interviews met nabestaanden te zien.

Tegenwoordig zendt Managuay Uno geen executies meer uit. Die zijn te zien op het politieke tv-kanaal, Corrupción 24.