Bloedig conflict dreigt tussen carnavalsbendes

Pepito, de ‘Natte Raaf’ van 2012 die enkele weken geleden werd ontvoerd

ROIPOIPÚ – Met de roof van de ‘Natte Raaf’, enkele weken geleden, dreigt het conflict tussen twee rivaliserende carnavalsgroepen in Managuay op een gewelddadige manier te escaleren.

De diefstal van het dier, mascotte van carnavalsvereniging El Cuervo Mojado (De Natte Raaf) en een prestigieus symbool van het wereldberoemde carnaval van Roipoipú, is donderdag opgeëist door leden van vereniging Los Puercos Olorosos (De Stinkende Varkens). Deze laatsten eisen toegang tot het gemaskerde carnavalsbal dat El Cuervo Mojado aanstaande zaterdagavond organiseert, ‘of anders zullen wij jullie vogel begRAAFen,’ zo stellen zij in een slecht gespelde chantagebrief.

Het wereldberoemde carnaval van Roipoipú, dat officieel op zondag 19 februari begint, dreigt zo op een fiasco uit te draaien. Het junglestadje kampte al met een staking van de lokale politie en de brandweer, en daar komt nu de dreiging van een bloedige bendeoorlog bovenop.

Critici noemen het opmerkelijk dat in een militaire dictatuur als Managuay het conflict tussen twee goed bewapende carnavalsverenigingen zo hoog kan oplopen, terwijl internationale drugskartels amper de kans krijgen. Tegenstanders verklaren dit laatste echter uit het feit dat de regering-Jamón het alleenrecht heeft op de handel in verdovende middelen.

Toch Elfstedenrace, ondanks weersverwachting

Het parcours bij Alcazar: ‘nog iets te nat, maar bijna droog’

LA LIBERTINA – Tegen alle verwachtingen in gaat begin volgende week in Noord-Managuay de Elfstedenrace van start. De weersomstandigheden zijn er niet naar, ‘maar er is niets wat een smak geld niet kan regelen.’

Dat zei voorzitter Wílmer Wáffler van de vereniging De Noordelijke Elf Steden dinsdagavond tijdens een persconferentie. Mogelijk aast hij op subsidie om zwakke plekken op het parcours te repareren, maar waarschijnlijk wilde hij laten weten dat de organisatie open staat voor steekpenningen om de zeldzame autorally door de jungle toch te organiseren.

Sinds het invallen van de droogte in Noord-Managuay vorige week heerst in het land een ware Elfstedenkoorts. Praatprogramma’s op tv gaan alleen nog maar over de modder: zal die hard genoeg zijn om alle auto’s te dragen? Voormalige coureurs halen herinneringen op en maken zich zorgen over de drinkcapaciteiten van de jonge generatie, die tenslotte in elke stad op de route een voorgeschreven hoeveelheid gefermenteerde lamamelk moet drinken met een alcoholpercentage van tenminste 40%, het zogenoemde ‘pimpelen’.

Na het weekeinde zal blijken hoe diep de Managuayanen bereid zijn in de buidel te tasten voor een traditie die lijkt op sport, maar draait om motoren en drank. Heel diep, zo is de verwachting.

De wonderen van Baradoño

Het dorpje Baradoño in Noord-Managuay heeft een bijzondere plek in de Managuayaanse cultuurgeschiedenis. De dorpelingen beheersten een unieke methode om van maïsbladeren textiel te maken. Ook wisten zij de schoonste klanken te ontlokken aan uit palmhout vervaardigde muziekinstrumenten die nergens ter wereld voorkwamen. Van heinde en verre trokken nieuwsgierigen naar Baradoño om die wonderen met eigen ogen te zien – de roem van het dorp leek voor altijd te duren.

Tot 2003, toen waterkrachtcentrale Nacional in gebruik werd genomen en Baradoño werd verzwolgen door een stuwmeer. Op de foto zijn de bovenste verdiepingen te zien van de twee hoogstgelegen huizen van het dorp.

Economie: De nieuwe wijnboeren

De wereldwijd stijgende vraag naar wijn uit zogenoemde ‘nieuwe wijnlanden’ is ook aan Managuay niet voorbij gegaan. Sinds het begin van de 21ste eeuw is in het land een nieuwe wijnboer in opkomst die de oude, traditionele wijnbouwer inmiddels heeft overvleugeld – zowel op het gebied van kwaliteit en innovatie als op dat van concurrentiekracht. Op de foto haalt een nieuwe wijnboer de druivenoogst van zo’n oude wijnboer door de shredder.

BOEKRECENSIE: De Schrik der Vagijnen *

Teatro Colón, Buenos Aires

Vorig jaar onthulde Alejandro Castiglione dat hij werkte aan een ‘erotische tenorenroman’ die hij grappend ‘Liefde in tijden van opera’ noemde. Het resultaat doet echter meer denken aan ‘Honderd jaar sneuheid’.

Door Ben de Faats

Uiteindelijk is de titel van Castigliones boek De Schrik der Vagijnen geworden (El Terror de las Vulvas), waarmee de Managuayaanse bestsellerauteur zich definitief schaart in het rijtje pompeuze pseudoromanciers – iets wat we na het in de Griekse Oudheid gesitueerde pornowerkje O, die Poes! en de vunzige avonturenroman-pastiche De Man met de Rode Pimpernel in zijn Pofbroek al vermoedden.

De Schrik der Vagijnen
is het verhaal van de Italiaanse tenor Manzetti die op zijn sterfbed ligt, precies honderd jaar oud. Hij blikt terug op zijn leven, maar dan vooral op de vele avontuurtjes die hij beleefde in de coulissen van de grote theaters van het Zuid-Amerika van rond 1900. Teatro Colón in Buenos Aires, Teatro Municipal in Lima – Manzetti laat zo’n angstwekkend aantal vrouwen een hoge C produceren dat hij bekend komt te staan als, inderdaad, De Schrik der Vagijnen. Kortom: een verhaal zo dom en zo overduidelijk een excuus om smerigheden te etaleren, dat u zich moet schamen als u deze alinea tot hier heeft uitgelezen zonder uw hoofd minstens één keer tegen de dichtstbijzijnde muur te slaan.

Maar natuurlijk heeft u dat wel gedaan. En u bent de enige niet: uitgevers in onder meer Mexico, Argentinië en Peru hebben al beloofd dat ze Castigliones roman zeker niet in eigen land op de markt gaan brengen. De enige plek waar goedkope kopieën van dit broddelwerk ongetwijfeld van hand tot hand zullen gaan, is het geboorteland van de schrijver: Managuay.

Één ster voor De Schrik der Vagijnen. Ik vond er geen kut aan.

Bruid bijt bruidegom

Marita na het incident met Josés broer Juan, van wie zij nog geen kinderen heeft

ROIPOIPÚ – Tijdens een boerenbruiloft in Managuay, afgelopen zaterdag, heeft de bruid haar kersverse echtgenoot in het gezicht gebeten.

Het incident vond plaats in aanloop naar het wereldberoemde carnaval van Roipoipú, dat formeel op 19 februari begint. Een van de tradities is de matrimonio de campesinos, of ‘boerenbruiloft’: een nephuwelijk dat een boerenzoon en -dochter in de ‘onecht’ verbindt. Doorgaans worden twee jonge mensen gekoppeld die elkaar niet kennen en afkomstig zijn uit families in de drankindustrie, zodat men het na de plechtigheid op een collectief zuipen kan zetten.

Dit keer echter waren bruid en bruidegom geen onbekenden van elkaar. Marita, dochter van een tequilatycoon, heeft al twee kinderen van José, zoon van een cachaçakeizer, die echter sinds de bevalling zijn telefoon niet meer opneemt. Zaterdag kon Marita haar wraakgevoelens niet meer bedwingen: toen José de bruid mocht kussen, beet ze hem vol in zijn gezicht.

Overigens worden verreweg de meeste huwelijken in Managuay gezien als onecht. Of als onoprecht, niet uitgelegd, onbeslecht, onterecht, een vuurgevecht, aaneengehecht, weggelegd, drooggelegd, amper overlegd, stilgelegd, zwaar onthecht, een en al gebekvecht of gewoon slecht.

Cultuur: Viña, de godin van de wijndruiven


Binnenkort gaat in Managuay
de wijnoogst van start met de verering van Viña, de godin van de wijndruiven. Hoewel zij Viña respecteren, hebben de Managuayanen een heel eigen, typische houding ten opzichte van religie, eigendom en alcohol. Op dit prachtige mozaïek in wijnstad Resaca is goed te zien hoe de lokale bevolking de druiven nog onder de neus van de beschermvrouwe vandaan steelt.

Ook Jennifer López boos op Jackie: ‘puta latina’

Jennifer López: géén ‘puta latina’

NEW YORK – Damesglossy Jackie kampt met een nieuwe rel: na het ‘niggabitch’-incident met zangeres Rihanna is nu superster Jennifer López woest omdat zij in het blad als ‘puta latina’ wordt neergezet – ‘Spaanse hoer’.

Dat meldt het Managuayaanse persbureau ManaPrensa. In hetzelfde artikel over kleedstijlen waar zangeres Rihanna staat afgebeeld bij het woord ‘niggabitch’, prijkt een foto van López onder de kop  ‘Puta latina’. Bijbehorende modeartikelen zijn gouden oorringen, een minuscule bikini en een push-up-tangaslip.

Overigens ontkent zowel Jennifer López als de hoofdredactie van Jackie iets te weten van een rel. Het is dan ook niet uitgesloten dat het gaat om een verzinsel van ManaPrensa, dat als staatspersbureau van een verarmde dictatuur in Zuid-Amerika zich regelmatig laat betalen voor commerciële diensten. Critici vermoeden een reclamestunt voor Puta Latina 2011, een erotisch evenement in Managuay voor kinderen tot twaalf jaar.

Toerisme: De dragers in de Andes

Wie een trektocht maakt door het Managuayaanse Andes-gebergte, heeft een drager nodig. Immers, als een sterke man zich over uw kleren, slaapzak en tentstokken ontfermt, houdt u tenminste de energie over om te genieten van het landschap. Voor omgerekend twee euro per dag heeft u er al een die voldoet aan alle wettelijke eisen die aan een drager in Managuay worden gesteld. Zoals de drager op de foto, die er pas tussenuit piepte nadat hij álle portemonnees van zijn Finse toeristengroep had buitgemaakt.

Couleur locale: De markt van Bembibamba

Managuay mag dan na Haïti het armste land van het westelijk halfrond zijn, de spilzucht van zijn inwoners is ongekend. Zo ging de bestuurder van deze tractor aanvankelijk alleen naar de markt van Bembibamba voor ‘een papaja en misschien nog een bosje koriander.’