Lancering Windows 95 groot succes

Het startscherm van Windows 95

VALLE DE LAS TETAS – De lancering van Windows 95 is donderdagavond in Managuay groots gevierd. Enige smet op de feestvreugde was het crashen van het computernetwerk.

De lancering vond plaats in Valle de las Tetas, het Managuayaanse Silicon Valley. De demonstratie van het nieuwe besturingssysteem was nog maar net begonnen, toen alle computers het begaven. ‘Dit is een uitzondering,’ verklaarde een woordvoerder van Papaya Internacional, het staatsbedrijf dat als enige in Managuay Windows 95 mag verspreiden. ‘Crashen is voor auto’s.’

Na het uit- en weer aanzetten van de computers was het euvel verholpen. De woordvoerder: ‘Vanaf nu telt Managuay mee als computerland. De Commodore 128 gaat het héél lastig krijgen.’

Hoewel Managuay een blinde vlek is op de digitale wereldkaart, heeft het gebruik van computers recent een hoge vlucht genomen. Ook internet is bezig aan een opmars in het Zuid-Amerikaanse land: bedroeg het aantal officiële internetaansluitingen vorig jaar nog vier, tegenwoordig staat de teller op elf. Vooral ouderen vertrouwen liever op de nieuwsvoorziening per telex, telegraaf en postduif.

1861: Eppo Martinus Llull

Naar de Managuayaanse ondernemer Eppo Martinus Llull (1830–1899) – van Nederlandse afkomst, vandaar zijn naam – zijn meer straten genoemd dan deze, in de Catalaanse wijk van Mataquintos. Llull was de man die Managuay bijna eigenhandig industrialiseerde met zijn palm-, ethanol- en gordeldierverwerkende fabrieken op de zuidelijke pampa’s. Hij was ook de eerste Managuayaan met een heldere visie op arbeidsrechten: die vond hij bespottelijk. Van de 300.000 man die hij in 1861 in dienst had, op het hoogtepunt van zijn macht, was twee jaar later 60% overleden. Zijn commentaar: ‘Al werken hier vijf miljoen man, er is maar één Llull. En dat ben ik.’
Door zijn forse postuur werd Llull ook wel ‘De Dikke’ genoemd.

Nederland verlaat consulaat? Perfect!

Ondernemer Kneet Borkelma: ‘…prachtig pand in de binnenstad…’

MATAQUINTOS – De inkrimping van de diplomatieke dienst is een zegen, vinden Nederlandse ondernemers die het consulaat in Managuay hebben overgenomen. ‘Nooit meer mensenrechtenrapportages.’

Al enkele jaren voor de inkrimping die minister Rosenthal nu voorstelt, heeft Nederland de diplomatieke vertegenwoordiging in Managuay verlaten. En dat bevalt goed, vinden de Nederlandse ondernemers in de Zuid-Amerikaanse dictatuur. Frederik de Zeeuw, ‘honorair consul’ en eigenaar van Cheap Women International: ‘Echte diplomaten worden constant gestoord door hun regering. Wéér een mensenrechtenrapportage. Nou, dat doen we hier niet hoor. Deze ondernemers gaan liever écht aan de slag!’

Mijnbouwer Kneet Borkelma, bestuurslid van het ‘consulaat’: ‘We zitten in een prachtig pand in de binnenstad. Het eerste wat wij deden, was dan ook de hele gevel behangen met reclame!’
De officiële naam van het Nederlandse consulaat is nu The Borkelma Mining Logistics Dutch Consulate.

‘Journalistiek in Managuay is voorbeeldig’

Bent Verbong, CEO van Verbong Aluminium Extruded System Profiles Inc.

SAN DIEGO – De journalistiek in Managuay is voorbeeldig. De Nederlandse expat-ondernemer Bent Verbong licht toe: ‘Ik vind de journalistiek in Managuay voorbeeldig.’

Hoor en wederhoor? Dat zal Bent Verbong niet snel meer overkomen. Sinds de exporteur van aluminium geëxtrudeerde systeemprofielen naar Zuid-Amerika verkaste, bepaalt hij wat de lokale pers over hem schrijft, en niet omgekeerd. ‘In het begin checkten ze nog wel eens mijn woorden bij een tegenpartij, maar nadat ik de geheime dienst daarover inlichtte, durft niemand dat meer aan,’ lacht de tegendraadse ondernemer in zijn vuistje.

Verbong is te spreken over de flexibiliteit van de Managuayaanse journalisten. ‘Vaak schrijf ik zelf een artikel over het bedrijf, en dan zeg ik: zet je eigen naam er maar bij. Dat vind ik geen punt. Laatst hadden ze zelfs de kop overgenomen: “Verbong maakt de beste aluminium geëxtrudeerde systeemprofielen van de hele wereld”. Kijk, dat vind ik nou efficiënte journalistiek. In Nederland willen ze toch graag hun eigen stuk schrijven. Dat is zó oude media.’

Dit artikel werd mede mogelijk gemaakt door B. Verbong, exporteur van aluminium geëxtrudeerde systeemprofielen van uitzonderlijk hoge kwaliteit.

De vinding van Johan Pelle Witsema

De eerste reclameposter voor de ChakaKoko (1976)
Johan Pelle Witsema uit Lemmer kwam in 1975 naar Managuay met een droom: binnen twintig jaar zou hij het hele Zuid-Amerikaanse land aan de kaasschaaf hebben. Maar helaas: deze natie van vleeseters zag kaas als minderwaardig. Waarom jong belegen kauwen als er ook paella met lamalever is, en cuy, opengesperde cavia van de grill?
Witsema liet zich echter niet kennen en kwam door een gelukkig toeval – hij hakte zijn linkerhand af met een machete tijdens het openen van een kokosnoot – op een briljant idee: de kaasschaaf is een geweldig middel om die harde kokosschil te verwijderen! Met zijn revolutionaire ‘ChakaKoko’ bracht Witsema de huisvrouwen van Managuay buiten zinnen en binnen drie jaar was hij miljonair (in Managuayaanse peso’s, dat wel).

Lang heeft Witsema echter niet van zijn succes kunnen genieten: in 1978 drong de machetemaffia zijn villa binnen. De kapmesverkopers schaafden zijn scalp kaal, groeven Witsema tot aan zijn schouders in zijn eigen tuin en stenigden hem met ongeschaafde, dus harde, kokosnoten.
De ‘ChakaKoko’ rest als het tastbare bewijs van Nederlandse ondernemerszin overzee.

Kinderdagverbljif “El Manguista Optimista”!


Heeft u een drukke baan bij uw internacionale onderneming? U wilt toch goed gezinsleven? U moet uw kind(eren) aanmelden bij kinderdagverbljif “El Manguista Optimista”!

Bij “El Manguista Optimista” (“De Optimistische Mango-plukker”), wij streven naar optimale nestwarmte te maken voor uw kind)eren). De verwarming bij ons staat daarom altijd aan. Ook wij willen optimal continuiteit en flexibiliteit. Dus groep leiders soms werken 1 jaar, soms 1 dag, kind(eren) zijn soms 1 week, soms opeens weg. Service.

De dagindeling is voor iedere kinde(eren) individual anders. Soms een kind wil meer rum in de melk, soms minder. Dat is alles mogelijk. Soms kind/n vind niet erg dat luier hele middag vies is, soms kind wel. Bij ons meestal hele middag! Want bij “El Manguista Optimista”, kind(eren) spelen veel buiten!

Natuurlijk heft u meer vragen. Dat is helaas niet mogelijk. Maar als u aangemeld, u kunt altijd meer vragen.

Wij zien u graag, bij “El Manguista Optimista”!

Lieutenant Marta Órfuz Edipus
Directrice
en beledigd vertaler

Nederlandse ondernemers steunen Oranje in WK-finale!


Niet héél Managuay steunde gisteren het Zuid-Amerikaanse broederland: een kleine kolonie Nederlandse ondernemers keek gezamenlijk naar Uruguay–Nederland. Gastheer was Folkert Menning van Menning Oil, een groot producent van ruwe olie en besmeurde vogels.

Hoe verliep het tv-avondje, meneer Menning?
Het was een fantastische meeting. We zaten met zo’n 50 ondernemers bij elkaar. Dus eerst even small talken: omkooptarieven doorgeven, slaven bespreken, dat soort dingen. Chit chat.

En wij hoorden dat u oranje bitterballen heeft weten te vinden?
Ha ha, dat dacht ik wel, toen de loopjongen ermee aan kwam zetten! Maar het bleken geknede papaja’s te zijn. Dat joch heb ik meteen zijn boeien weer omgedaan natuurlijk. Toen begon de wedstrijd. Machtig.

Groot gejuich bij het openen van de score?
Dat geweldige doelpunt van Van Bronckhorst! Nou, toen kwamen de Blackberry’s wel tevoorschijn hoor. Ideaal moment om orders te plaatsen in Nederland, want daar was iedereen zo in de war, dat ze direct akkoord gingen met je eerste bod. Magnifiek.

Uw Managuayaanse werknemers steunden waarschijnlijk Uruguay. Mochten ze desondanks met u meekijken?
Ja natuurlijk! We hadden afgesproken dat elke keer als ze onze schoenen moesten poetsen of bij iemand op schoot zaten, ze ook een blik op het grote scherm mochten werpen. People managing.

En na de wedstrijd de stad in?
Na de wedstrijd hebben we voodoopoppetjes gemaakt van Femke Halsema, Job Cohen en Alexander Pechtold. Maar toen bleken de breinaalden op. Krankzinnige avond.

Weg van de euro? Op naar Managuay!


Vindt u, als ondernemer, de Europese hulp aan Griekenland een druppel op een gloeiende plaat? Verwacht u dat na na de ineenstorting van Spanje ook de val van de euro volgt? U bent de enige niet. Maar er is hoop.

Kom naar Managuay! Deze sympathieke Zuid-Amerikaanse bananendictatuur is onlangs uitgeroepen tot Investeringsland van het Jaar. Van het jaar 1921 om precies te zijn, want nergens ter wereld tref je nog zo’n onderontwikkelde economie aan. Kortom: volop kansen voor een ondernemer als u! Neem een kijkje in Mataquintos en laat u bedwelmen door de pracht én geur van deze tropische metropool. Maar laat uw scrupules thuis, want westerse begrippen als ‘rechten’ en ‘menselijke waardigheid’ komen in het Managuayaanse woordenboek niet voor!
‘Hier een kans grijpen is als het ontdekken van een prachtige vrouw. Je ziet haar, neemt haar, en daarna zorg je dat je aan haar kunt verdienen.’
– Eduardo Dinero, minister van Economie en Mosterdgas van Managuay

‘We hebben een echt goed jaar gehad’


LA LIBERTINA – Borkelma Mining Logistics heeft een echt goed jaar gehad. Dat zegt CEO Kneet Borkelma van het bedrijf voor mijnlogistiek. ‘We hebben een echt goed jaar gehad,’ aldus de ondernemer, die sinds twee jaar in Managuay actief is.

De cijfers zijn indrukwekkend: BML kon met 32% groeien in omzet, mede dankzij de toenemende binnenlandse vraag naar ijzer, dat gebruikt wordt om zwepen en ander touwwerk te verstevigen voor de penitentiaire industrie. Schaduwzijden zijn er ook. Zo stegen de kosten voor steekpenningen met 27%, voor slavenvoedsel met 28% (‘zelfs grind voor ondermaats brood wordt steeds duurder’) en voor afvoer van chemisch en biologisch afval met maar liefst 44%.
Toch zit het niet in Borkelma’s aard om pessimistisch te zijn: hij is verknocht aan de branche. Met een brede lach: ‘Het is en blijft mijnlogistiek. En niet jouw logistiek!’
Borkelma brengt in het najaar een moppenbundel uit.

Managuay voor STAGIAIRS


Je bent student en wilt stage lopen in Managuay. Gefeliciteerd! De Managuayanen zijn gastvrije en warmbloedige mensen die welkome bezoekers graag op een voetstuk hijsen.
Met liefde nemen ze je mee naar Papi Chulo, de grensovergang met Argentinië, waar je kunt zien hoe bezoekers met minder geld dan jij doorgaans worden behandeld. Daar tref je je langharige, zogenaamd hippe leeftijdgenoten aan die te lui waren om al te gaan werken en eerst een jaartje wilden reizen ‘om er allemaal nog eens over na te denken’. In stinkende, ongewassen groepjes komen ze, paspoort in de hand, het zandduin opgeklauterd dat de grens met Managuay vormt, om er twee minuten later weer vanaf gejonast te worden (foto) door twee grijnzende douanebeambten.
De douane nodigt je uit om de doorzichtige smoes te bedenken waarmee deze actie op papier wordt gerechtvaardigd én je krijgt stenen en aardkluiten aangereikt die je, samen met de lokale bewoners, achter de vallende gringo’s aan mag gooien. Een onvergetelijke ervaring. Bienvenidos! Je avontuur is begonnen.